ديدگاه
ترجمه دو مطلب از هاارتص / حماد شيبانی
«تسلیم بایدن در برابر نتانیاهو خیانت به ارزش های او است» / گیدئون لوی
ـ به قول همکارم آلون پبنکاس: آمریکا دوباره فریب خورد: ایالات متحده شنید که نتانیاهو به توافق غزه «بله» می گوید. اما بلینکن این کار را نکرد.
بین دیدار آنتونی بلینکن و بنیامین نتانیاهو در اورشلیم و سخنرانی تکان دهنده و تاثیرگذار رئیس جمهور آمریکا در کنوانسیون ملی دموکراتها در شیکاگو تنها چند ساعت فاصله بود. اما فاصلۀ بین اظهارات متعالی جو بایدن و تسلیم وزیر امور خارجۀ او به منویات بنیامین ناتانیاهو غیرقابل تصور است.
در شیکاگو، رئیس جمهور (ظاهراً) با مشت خود محکم و با اعتقاد راسخ به تریبون کوبید و گفت: «ما شبانه روز تلاش می کنیم تا کمکهای بشردوستانه، بهداشتی و غذایی به غزه ارسال شود، و در نهایت، سرانجام بتوانیم آتش بس برقرار کنیم و به این جنگ پایان دهیم.» اما چند ساعت قبل از او، بلینکن دقیقاً برعکس عمل کرد: او با نتانیاهو همسو شد. به عنوان یک میانجی کاملاً دور از صداقت عمل کرد، او اطمینان داد که جنگ و جنایات ادامه خواهد یافت و به آتش بس و بازگشت گروگانها “نه” گفت.
البته در واقع تسلیم آمریکا به نتانیاهو باعث این امر شد. فاصله بین لفاظیهای بایدن و دیپلماسی بلینکن نمی تواند از این بیشتر یا از این دردناک تر باشد.
نه این که وزیر امور خارجه در اهداف والای مطرح شده توسط رئیس جمهور سهیم نباشد. اما آنچه در جریان سفر اخیر او به خاورمیانه اتفاق افتاد شگفت انگیز است: اسرائیل آنچه را که به نظرش کلی گوئی دربارۀ یک طرح است گفت و ایالات متحده هم خط همیشگی را دنبال کرد تا بگوید با اسرائیل موافق است، بنابراین می تواند حماس را مقصر بداند و تا انتخابات نوامبر سکوت را بخرد.
کمتر از دو روز از این سفر می گذرد و خوش بینی ایالات متحده که مانند نقل و نبات پاشیده شده بود، با گزارشهایی مبنی بر توقف مذاکرات جایگزین شد. شاید آمریکا خواهان توافق بود، اما در دیپلماسی هر کاری را که می توانست برای خنثی کردن آن، انجام داد. این کشور از توافق تمجید کرد، اما حتی اعمال فشار واقعی بر اسرائیل ـ در عمل، نه در حرف ـ به عمل نیاورد. و بنابراین سؤال تقریبا همیشگی، که پاسخی ندارد، مطرح می شود: اینجا چه می گذرد؟ چه چیزی پشت رفتار گیج کنندۀ ایالات متحده نهفته است؟ در اینجا ابرقدرت کیست و چه کسی دولت کارگزار است؟
یا آمریکا بواقع خواهان جنگ در غزه نیست و از نابودی آن منطقه وحشت دارد ـ و در این صورت دقیقاً می داند که چگونه باید اسرائیل را به طور مؤثر تحت فشار قرار دهد ـ یا خواهان جنگ است. با قضاوت بر اساس رفتار آمریکا، می توان گفت که خواهان ادامۀ جنگ و نسل کشی است. دستهای او هم در حال حاضر در خون غزه آلوده شده است. دستها، دست اسرائیل است، اما سلاحها در ایالات متحده ساخته می شود، درست بهمان گونه که حمایت دیپلماتیک نیز صورت می گیرد و هر دو بی قید و شرط.
بایدن به پایان دورۀ ریاست جمهوری خود به شکلی تقریباً تماشایی نزدیک می شود و می گویند که از او به عنوان یک رئیس جمهور خیرخواه یاد خواهد شد. او همچنین می تواند به دستاوردهای متعددی ببالد.اما پایان دادن جنگ در غزه در میان آن دستاوردها نیست. خاطرۀ این جنگ برای همیشه برای او منفی خواهد بود. او می توانست خیلی وقت پیش جلوی ادامۀ این جنگ را بگیرد. اما این کار را نکرد و حتی اکنون هم که همه شرایط ناامید کننده است، به بلینکن اجازه می دهد تسلیم خواستهای نتانیاهو شود.
کسی که با جنگ مخالف است، یکی از طرفین را تا دندان مسلح نمی کند. کسی که می خواهد به یک جنگ خطرناک و ناعادلانه پایان دهد، ارسال اسلحه را قطع می کند یا حداقل آن را با اقداماتی مشروط می کند که منجر به پایان آن بشود. کسی که می خواهد جنگ را متوقف کند، از حق وتو خود برای محافظت از کسانی که می خواهند آن را تا آخر دنیا ادامه دهند، استفاده نمی کند. کسی که اسلحه و سپر دارد می خواهد جنگ ادامه یابد. سخنان تکان دهندۀ بایدن که مطمئناً صادقانه بود، زمانی که سیاست دولت او تأمین تسلیحات و کمک به اسرائیل است، بی معنی است.
بلینکن باید سرسختانه به طرح اصلی پایبند می بود. بر اساس گزارشها، پیشنهاد کنونی به اسرائیل اجازه می دهد تا جنگ را پس از یک آرامش کوتاه از سر بگیرد: دهها زندانی را آزاد نکند و مهمتر از همه، ارتش اسرائیل را از نوار غزه بیرون نبرد. بدون انجام همۀ اینها توافقی وجود ندارد و نمی توان از حماس انتظار داشت که با آن موافقت کند.
آقای رئیس جمهور! جنگ را اینگونه به پایان نمی رسانند، شما اینگونه، آن را شعله ور می کنید. شما به ارزشهای والایی خیانت کردید که فکر می کنم همچنان به آنها اعتقاد دارید.
هاارتص ـ ٢١ اوت ٢٠٢٤
*
مرحله جدید و خطرناک:
ناکامی در دستیابی به توافق میان اسرائیل و حماس خطر درگیری گسترده تر در خاورمیانه را افزایش می دهد
خوش بینی اخیر ایالات متحده در مورد تضمین آتش بس ممکن است اغراق آمیز باشد. در حالی که حضور بلینکن تضمین می کرد که حزب الله یا ایران در طول نشست سراسری دمکراتها از اسرائیل انتقام نخواهند گرفت، اطلاعات حاکی از آن است که شبه نظامیان لبنانی مصمم به انجام یک حمله انتقام جویانه در آینده هستند. در واشنگتن، امید این است که این معجزه حداقل یک روز دیگر ادامه یابد
Amos Harel 22 آگوست 2024
بازگشت آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا به خاورمیانه، نشان دهنده نزدیک شدن به مرحله جدید و شاید خطرناک تر از جنگ است. به نظر می رسد که شانس دستیابی سریع به توافق آتش بس و مبادله گروگان ها و اسیران بسیار کاهش یافته است.
با این حال، این سفر تا آنجا که به دولت بایدن مربوط می شود، هدف اصلی خود را برآورده کرد. بلینکن به عنوان نوعی سپر انسانی عمل کرد تا اطمینان حاصل کند که حمله تلافی جویانه ایران یا حزب الله علیه اسرائیل در افتتاحیه کنوانسیون ملی دموکرات ها در شیکاگو در این هفته صورت نخواهد گرفت. در واشنگتن، امید به این است که این معجزه ، تا سخنرانی انتخاب شبه تاجگذاری کامالا هریس در پنجشنبه شب، یک روز دیگر ادامه یابد. منتظر می مانیم و می بینیم.
گذشته از این خوشبینیها ، مشکلات اساسی بحران با بن بست مذاکرات حل نشده باقی مانده است. این خطر وجود دارد که جبهۀ ایرانی ها، و به ویژه حزب الله، از تأخیر دست بردارند و حمله انتقامجویانه ای را که پس از ترورهای بیروت و تهران تهدید کرده اند، عملی کنند.
اکنون ، تنش ها در مرز لبنان در حال تشدید است. طی دو شب متوالی، نیروی هوایی اسرائیل به انبارهای بزرگ تسلیحاتی متعلق به حزب الله در دره بقاع لبنان حمله کرد. این سازمان شیعه با شلیک نزدیک به 100 فروند راکت و شلیک چندین پهپاد در روز به سوی بلند های جلیل و جولان به حملات اسرائیل پاسخ داد. صبح روز چهارشنبه مردی در کاتزرین در جولان مرکزی بر اثر اصابت ترکش راکت ها مجروح شد و به چندین خانه در شهر آسیب رسید. سرتیپ دانیل هاگاری، سخنگوی نیروی دفاعی اسرائیل، حزب الله را به هدف قرار دادن عمدی غیرنظامیان متهم کرد و هشدار داد که اسرائیل به همین ترتیب پاسخ خواهد داد.
دشوار است که بدانیم دولت بایدن واقعا چقدر معتقد بود که می تواند شکاف های بزرگ بین اسرائیل و حماس در مذاکرات را پر کند. با این وجود، رئیس جمهور جو بایدن و کارکنانش در دو هفته گذشته تمام تلاش خود را انجام دادند تا نسبت به شانس پیشرفت در مذاکرات خوش بینی نشان دهند. آنها به طور بحث برانگیزی اعلام کردند که نخست وزیر بنیامین نتانیاهو پیشنهاد آمریکا را پذیرفته است . در عین حال چندین تغییر به نفع موضع اسرائیل در طرح قبلی ایجاد شده است.
حماس به طور غیررسمی به این پیشنهاد واکنش منفی نشان داد. در همین حال، نتانیاهو به روال چند ماه گذشته ، پیام های متناقضی ارسال کرد. او روز سه شنبه به پایگاه راست گرای خود قول داد که از خواسته های خود که شامل کنترل اسرائیل بر کریدورهای فیلادلفی و نتزاریم در نوار غزه است، عقب نشینی نخواهد کرد.
آمریکایی ها در طول تلاش های خود برای به تاخیر انداختن حملات تلافی جویانه، انتظارات خود را برای نشست دوحه در پایان هفته گذشته افزایش دادند. اما اکنون، زمانی که به نظر می رسد آخرین دور مذاکرات شکست خورده است، ممکن است نتیجه معکوس داشته باشد.
مشکل این است که جاه طلبی ها و اهداف ایران و حزب الله لزوما یکسان نیستند. سخنگوی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی روز سه شنبه گفت که انتقام مرگ اسماعیل هنیه، رهبر حماس، ممکن است برای مدت طولانی اتفاق نیفتد و ممکن است شکلی متفاوت از پاسخ قبلی آن به خود بگیرد (اشاره ای آشکار از حمله موشکی و پهپادی ایران به اسرائیل در آوریل گذشته).
نیویورک تایمز از اظهارات او نتیجه گرفت که این احتمال وجود دارد که ایرانی ها برنامه های خود را به دلیل وضعیت پیچیده داخلی کشور – بدتر شدن بحران اقتصادی و رئیس جمهوری به نام مسعود پزشکیان که به تازگی روی کار آمده است، متوقف کرده باشند. این احتمال وجود دارد که استقرار گسترده نظامی آمریکا در خاورمیانه، برای کمک به دفاع از اسرائیل، بر تصمیم گیری تهران نیز تأثیر گذاشته باشد. به گزارش تایمز، علی خامنه ای، رهبر معنوی ایران، پس از شوک و تحقیر ناشی از ترور هنیه در واقع دستور حمله مستقیم به اسرائیل را صادر کرد. اما با گذشت زمان، او ممکن است وضعیت منطقه را دوباره ارزیابی کرده و به این نتیجه رسیده باشد که هنوز زمان چنین حرکتی فرا نرسیده است.
بر اساس برداشت های اطلاعاتی اسرائیل، به نظر می رسد حزب الله مصمم تر است که به زودی یک حمله انتقام جویانه انجام دهد. تشکیلات دفاعی خود را برای سناریوهای گوناگون آماده می کند، از جمله تلاش برای حمله به پایگاه های ارتش اسرائیل در شمال و مرکز کشور.
در این میان، درگیری بین حزب الله و اسرائیل افزایش یافته است. ارتش اسرائیل به اهداف کلیدی حزب الله از انبارهای سلاح گرفته تا عوامل ارشد در میدان حمله حمله کرده است.
ظاهرا این تشدید تنش ارتباطی با حل و فصل حساب باز مرگ فواد شکر، رئیس ستاد ارتش حزب الله در پایان ماه ژوئیه ندارد. در عمل، تشدید تنش می تواند در برنامه های کلی سازمان برای انتقام ادغام شود.
اصطکاک فزاینده در شمال به رویدادهای عرصه های دیگر نیز مرتبط است. روز چهارشنبه، اسرائیل خلیل المقده، یک مقام ارشد فلسطینی مستقر در لبنان را ترور کرد. المقده که به همراه سه نفر دیگر بوسیله اصابت موشک به خودروی آنها در نزدیکی صیدون کشته شد، رسما عضو شاخه نظامی فتح بود، اما در واقع او با حزب الله و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در لبنان برای برنامه ریزی و تامین مالی حملات تروریستی در کرانه باختری همکاری می کرد.این احتمال وجود دارد که این ترور به طور غیرمستقیم با سوء قصد به حمله تروریستی در تل آویو در روز دوشنبه که در آن یک اسرائیلی زخمی شد و تروریست (یک فلسطینی اهل نابلس) در یک انفجار کشته شد، ارتباط داشته باشد. جنگ، در این مرحله، چند وجهی است و دائما خطر تشدید آن وجود دارد.
ویرایش گوگل ازحماد شیبانی
