ديدگاه : مرحله جدیدی از جنگ در اوکراین / چارلی کیمر / ناصر پیشرو

چارلی کیمر : مرحله جدیدی از جنگ در اوکراین

ترجمه : ناصر پیشرو

^{_{برگرفته از : سايت واکاوی سوسیالیستی}}

^{منبع : https://socialistworker.co.uk/features/prepare-for-a-new-phase-of-the-war-in-ukraine}

«در حالی که غرب برای یک جنگ طولانی با روسیه آماده می شود – که با کمک ده ها میلیارد دلاری ایالات متحده به اوکراین حمایت می شود، دیگر نمی توان شک کرد که اکنون این یک جنگ بین امپریالیستی است.» قدرت های امپریالیستی برای یک جنگ طولانی آماده می شوند. تقریباً سه ماه از زمان حمله روسیه به اوکراین ، جنگ وارد مرحله جدید و حتی خطرناک تر شده است. امید به پیروزی سریع در هر دو طرف از بین رفته است. درعوض هر دو برای کشتار بیشتر آماده می‌شوند.ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه معتقد بود که یک حمله ویرانگر سریع می تواند کیف را تصرف کند، دولت اوکراین را از بین ببرد و یک رژیم دست نشانده را به جای آن نصب کند. چنین توهمات خونین و سرکوبگرانه ای به سرعت در برابر مقاومت اوکراین و شکست های متعدد ارتش روسیه از بین رفت.پس از آن غرب و ولودیمیر زلنسکی، رهبر اوکراین، تصور می کنند که به دنبال فروپاشی اقتصاد روسیه، انزوای بین المللی و شاید با شورش عناصر ارتش، ممکن است رژیم در مسکو تغییر کند. اما دستکم در حال حاضر، تحریم‌ها بخش بزرگی از مردم را پشت سر پوتین جمع کرده است و روسیه در سطوح بی سابقه‌ای با کشورهای خارج از نفوذ ایالات متحده و ناتو معامله می کند.اکنون جنگ به یک رویارویی طولانی و وحشتناک تبدیل شده است. ژنرال ها و سیاستمداران پیش‌بینی می کنند که این یک درگیری طولانی خواهد بود. جدال بین امپریالیست‌های رقیب بیش از هر زمان دیگری با تهدید حملات همه جانبه، توسط قدرت‌های مسلح هسته‌ای همراه است.غرب این را فرصتی را برای چرخش ناشی از تحقیر خود در عراق و افغانستان احساس می کند و قصد دارد روسیه را منزوی کند و این نقطه آغازی برای رویارویی موفق با چین خواهد بود. همان‌طور که یکی از مقامات سابق ایالات متحده بیان کرد، این فرصتی است برای «خروج روسیه از صحنه جهانی». از سوی دیگر، پوتین معتقد است که تصرف کل دونباس ممکن است او را قادر به اعلام پیروزی و ارتقای نقش خود کند.اما هیچ یک از این اهداف به راحتی محقق نخواهد شد. جنگ ممکن است ماه‌ها یا حتی سال‌ها ادامه داشته باشد. دیگر خبری از مذاکرات صلح نیز نیست. نیروهای روسی در بخش‌هایی از جنوب و شرق اوکراین به جلو می‌روند، اما اغلب با ضد حملات، عقب رانده می‌شوند. پوتین تلاش می کند مقاومت ماریوپول را درهم‌شکند و با توپخانه و موشک این شهر را پودر کرده و غیر نظامیان را به قتل می‌رساند. نیروهای روسیه هنوز حتی به کراماتورسک و اسلویانسک که بهترین شهرهای تحت کنترل اوکراین در دونباس هستند، نزدیک نشده اند. ایالات متحده در تلاش است که حمایت خود را از اوکراین افزایش دهد. مجلس نمایندگان آمریکا هفته گذشته بسته کمکی 40 میلیارد دلاری (33 میلیارد پوند) اوکراین را تصویب کرد که بیشتر آن برای تسلیحات بود.این مبلغ حتی بیشتر از مبلغ هنگفت 27 میلیارد پوندی بود که جو بایدن رئیس جمهور آمریکا پیشنهاد کرده بود و بیش از کل هزینه های فدرال برای مسکن و بی خانمان ها، بیشتر از کل هزینه های ایالتی و فدرال برای سلامت عمومی است. با این حال، هر شش عضو «جناح» چپ دموکرات‌ها از این بسته حمایت کردند این امر در اینجا متوقف نخواهد شد. سناتور لیندسی گراهام، جمهوری‌خواه ارشد سنا در مجمعی که هزینه‌ای کمک‌های خارجی را تامین می‌کند، گفت: «من فکر نمی‌کنم این آخرین دور باشد و دوباره این کمک ها را خواهیم کرد. چه کسی میداند دو ماه دیگر، سه ماه دیگر قراره کجا باشیم. تا زمانی که آنها مایل به مبارزه هستند، ما باید کمک کنیم.»مردم اوکراین و سربازان روس، گوشت دم توپ این مسابقه خواهند بود. بودجه جدید، کمک های ایالات متحده به اوکراین، تنها در سال 2022 به بیش از 44 میلیارد پوند افزایش یافته است. کل بودجه نظامی روسیه برای سال 2021 حدود 54میلیارد پوند بود. در زمان فروپاشی دیوار برلین، ایالات متحده 200000 سرباز در آلمان غربی داشت. در حال حاضر ناتو در جبهه شرقی ، از بالتیک در شمال، تا بلغارستان در دریای سیاه، حدود 330000 سرباز دارد.«تصور ناپذیر است که یکی از مقامات ارشد ناتو تغییرات ناشی از حضور در اروپای شرقی را توصیف می کند. اکنون بیش از 40000 سرباز تحت فرماندهی مستقیم ناتو در آنجا هستند. این ده برابر تعداد روز قبل از حمله پوتین است و همانند یک جنگ نیابتی به نظر می رسد. ارتش اوکراین در امتداد ایالات متحده و ناتو عمل می کند. توانایی آن برای ادامه شکست ارتش روسیه کاملاً به جریان تسلیحات غربی و ارائه اطلاعات نظامی ایالات متحده وابسته است و باعث می شود زلنسکی به بایدن، بوریس جانسون و بقیه وابسته باشد.هر روز که جنگ ادامه می یابد، اوکراین استقلال کمتری داشته و بیشتر تابع غرب شده می‌شود. در فوریه این ایده که جنگ صرفاً نمونه ای از مقاومت ملی اوکراین در برابر تهاجم بود برای بسیاری از مردم قابل قبول به نظر می رسید. در آن زمان هم این درست نبود، اما امروزه هر عنصر جنگ آزادی‌بخش علیه امپریالیسم روسیه، کاملاً تحت تأثیر جنگ ناتو علیه روسیه قرار گرفته و تابع آن است. مبنای ادعاها در درگیری آشکارا تغییر کرده و از دفع تهاجم به راه اندازی جنگ، بدل شده است.دیمیترو کوله‌با، وزیر امور خارجه اوکراین اخیرا به روزنامه فایننشال تایمز گفت: «تصویر پیروزی اساسی در حال تحول است. در ماه های اول جنگ، پیروزی برای ما شبیه عقب نشینی نیروهای روسی به مواضعی بود که قبل از 24 فوریه اشغال کرده بودند و پرداخت خسارت.اکنون که سلاح های غربی را دریافت کرده‌ایم، جسور شده ایم، پیروزی ما در این جنگ، آزادسازی بقیه سرزمین‌های‌مان خواهد بود.» این گفته کوله‌با به معنای حمله برای پس گرفتن کل دونباس و احتمالاً کریمه است. هر دوی اینها مستلزم جنگی مرگبار علیه روسیه در سرزمینی است که روسیه آن را قلمرو خود می داند.کوله‌با با اذعان به الحاق کامل اوکراین به اتحاد غربی، گفت که این مقاومت اوکراین بود که «ایالات متحده و اتحادیه اروپا را به هم رساند» او گفت: «آنها از قبل احساس می کنند که پیروزی ما نیز پیروزی آنها خواهد بود و به همین دلیل است که معتقدم آنها در کنار ما خواهند بود.» جانسون که تاکنون به جنگ افروزی راضی نبوده، اکنون مرزهای ناتو را به شدت گسترش داده است. هفته گذشته حتی قبل از اینکه دو کشور سوئد و فنلاند عضو ناتو شوند او یک توافقنامه امنیتی با آن‌ها امضا کرد که به معنای حمایت نظامی از این دو کشور در صورت حمله به آنها است. فنلاند 832 مایل مرز مشترک با روسیه دارد. که اکنون برای بریتانیا به خط قرمز تبدیل شده است. زلنسکی صحبت در مورد نیاز به یک منطقه پرواز ممنوع را متوقف کرده است، زیرا او یک منطقه زمینی تحت نفوذ ناتو در اختیار دارد که به شکل فزاینده ای در اطراف روسیه امتداد می یابد.برخی از کارشناسان فکر می کنند که این مانند جنگ افغانستان خواهد بود که در آن سال‌ها ایالات متحده و متحدانش از افغان‌هایی که با ارتش اشغالگر روسیه می جنگند، حمایت می کردند. اما ایالات متحده و ناتو این بار بسیار مستقیم تر درگیر هستند و به راحتی می توانند وارد جنگی شوند که هرگز در افغانستان امکان پذیر نبود.برخی از مقامات غربی حتی به سنگرهای 1914-1918 اشاره می کنند، جایی که دو طرف برای سال ها بر سر یک خط مقدم گسترده با هم می جنگیدند. گیدئون راچمن، ستون نویس ارشد روابط خارجی فایننشال تایمز، هفته گذشته نوشت: «تصور مبارزه تا پایان، در عصر هسته ای سخت است – زمان «پایان» می تواند نبرد نهایی باشد. اما او می افزاید، هیچ یک از طرفین نمی توانند مصالحه کنند.پوتین در ازای هزاران سرباز کشته و زخمی هنوز نمی‌تواند توافق صلحی را بپذیرد که در آن روسیه مطلقاً چیزی به دست نمی‌آورد اما زلنسکی نیز نمی تواند حل و فصل صلحی را بپذیرد که شامل واگذاری اراضی بیشتر اوکراین، فراتر از کریمه باشد.ضعف در هر دو طرف می تواند بن‌بست کنونی را خنثی کند. تهاجمات روسیه ممکن است دوباره به شکست تبدیل شود و جنبش ضد جنگ در روسیه احیا شود و پوتین را مجبور به یک معامله عجولانه کند. اتحادهای غربی ممکن است به دلیل کمبود عرضه نفت و گاز، افزایش بیشتر قیمت ها و رشد مخالفت‌های درونی از هم بپاشد.اما در حال حاضر هزینه هولناک همه اینها بر دوش طبقه کارگر خواهد بود. ثروت برای دلالان اسلحه و ژنرال ها به معنای فقر برای میلیون‌ها نفر دیگر است. درهم شکسته شدن شبکه های عرضه جهانی به معنای گرسنگی در بخش های وسیعی از جهان است و مواقعی نیز، رسانه‌ها اوکراین خسته خواهند شد هرچند که از انجام تبلیغات باز نمی مانند.در سال 1914، رزا لوکزامبورگ، انقلابی آلمانی-لهستانی نوشت: «کشتار دسته جمعی به تجارت خسته کننده و یکنواخت روزمره تبدیل شده است و پایان آن نزدیک نیست. دولت مداری بورژوایی، بر رذالت خود محکم پا قشاری می کند. ارواحی که احضار شده اند را دیگر نمی توان به گورستان خود بازگرداند»درست مانند انقلابیون در آن زمان، ما به مخالفت مجدد با جنگ امپریالیستی نیاز داریم. همانطور که این مرحله جنگ امپریالیستی وارد مرحله جدیدی می شود، ما نیز به مرحله جدیدی از مقاومت نیاز داریم، که اتحاد در برابر کشتار امپریالیستی و مقاومت در مقابل کاهش سطح زندگی طبقه کارگر را به هم پیوند دهد.