_____________________________
آخرين قرارهای مصوبه در مورد همگرائی چپ :
- قرار کنگره پانزدهم
«کنگره ضمن تائيد تلاش هاي تا كنوني در ارتباط با همگرائي طيف نيروهاي چپ سوسياليست ، از كميته مركزي منتخب ميخواهد كه با توجه به ضرورت و اهميت روز افزون اين امر ، كوششهاي خود را در اين زمينه با جلب نظر و همكاري ساير نيروهاي اين طيف و در چهارچوب يك برنامه زمان بندي شده ، پيگيري نمايد»
- قرار کنگره چهاردهم
«کنگره ضمن تائید تلاشهایی که اکنون در ارتباط با اجرای قطعنامه کنگره قبل درباره همگرائی و وحدت نیروهای چپ سوسیالیست انجام شده و استقبال از دستاوردهای تا کنونی آن، و از جمله طرحی که برای غلبه بر پراکندگی چپ سوسیالیستی ارائه گردیده است، از کمیته مرکزی منتخب میخواهد که با توجه به ضرورت و اهمیت روزافزون این امر، کوششهای خود در این زمینه، با جلب نظر و همکاری سایر نیروهای این طیف، و در چارچوب یک برنامه زمانبندی شده، پیگیری نماید.»
- قرار کنگره سيزدهم در مورد “پروژه شکل دهی تشکل بزرگ چپ”
قطعنامه کنگره سیزدهم سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران
درباره پروژه «شکلدهی تشکل بزرگ چپ»
کنگره هفتم (۲۰۰۶) در یکی از مصوبات خود، جهت غلبه بر پراکندگی چپ در ایران، تلاش برای همگرائی و وحدت چپ را به تصویب رساند و کمیته مرکزی را موظف نمود تا در این مورد اقدامات لازم را به عمل اورد. کمیته مرکزی با توجه به مصوبات کنگره، از سازمان های دیگر که خواهان وحدت بودند، دعوت کرد تا در پیشبرد این پروژه، همراهی کنند. سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)، شورای موقت سوسیالیستهای چپ ایران در ابتدا، سپس جمعی از منفردین در قالب کنشگران چپ به این دعوت پاسخ مثبت دادند. با انتشار فراخوان مشترک «مشارکت در روند شکل دهی تشکل بزرگ چپ» در نوامبر ۲۰۱۲ این پروژه اغاز شد.
پس از یک دوره سه ساله تلاش و بحث و گفتگو، شورای موقت سوسیالیستهای چپ ایران، با تاکید به مواضع نظری- سیاسی خود و به دلیل عدم دستیابی به منشور واحد، از این پروژه کناره گیری کرد و سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران نیز یک کنگره فوق العاده را در ژوئن ۲۰۱۵ برای تصمیم گیری حول این پروژه فراخواند. این کنگره نتوانست به تصمیم گیری قطعی برسد. ولی تعدادی از اعضای سازمان با نادیده گرفتن اختلافات موجود همچنان اصرار بر ادامه این پروژه دارند.
سیزدهمین کنگره سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران، پس از بحث پیرامون سرنوشت پروژه «شکل دهی تشکل بزرگ چپ»، قرار زیر را تصویب کرد
۱. انتشار فراخوان مشترک برای «مشارکت در روند شکلدهی تشکل بزرگ چپ» را گامی مثبت در راستای دیالوگ و همگرائی بخشی از نیروهای چپ ایران ارزیابی میکند
۲. به رغم همه زحمات و کوششهای فعالان پروژه، تدوین «مبانی نظری، سیاسی و ساختاری» و یا تنظیم یک «منشور موسسان» به گونهای که بتواند سیمای آن «سازمان واحد» را به روشنی ترسیم و پراتیک موثر آن را تضمین کند، میسر نگردید. مبانی مشترک در سند فراخوان و اشتراکات موجود در میان نیروهای شرکت کننده برای «شکل دهی تشکل بزرگ چپ» کافی نبوده و ارائه چهار منشور متفاوت در زمینه های نظری برنامه ای و استراتژی سیاسی نشان از اختلافات عمده دارد .
٣. با خاتمه دوره دوساله تعیین شده در نقشه راه و عدم امکان دست یابی به یک سند پایه ای مشترک، شرائط لازم برای تشکیل کنگره مشترک وجود نداشته و پروژه «شکلدهی تشکل بزرگ چپ» به نتیجه نرسیده و پایان یافته است.
۴. از آنجا که پراکندگی چپ همچنان به عنوان معضل اساسی پابرجا است، و با توجه به این که تلاش در جهت همگرائی و وحدت نیروهای چپ سوسیالیست همواره یکی از اهداف و سیاستهای سازمان ما ( که خود حاصل دو وحدت است) بوده و هست، کمیته مرکزی موظف است که با بهره گیری از تجارب و دستاورهای حاصله از این روند، زمینه هاو اشکال ممکن دیگر را با همکاری تشکیلات بررسی کرده و پروژه مشخصی را به سازمان ارائه کند، و از هرگونه همراهی و پیشنهادی در این رابطه استقبال میکند.
۵. در عین حال یادآور میشود که فعالیت سیاسی سازمان و شرکت فعال در مبارزات جاری مردم بایستی در صدر وظائف سازمان قرار گیرد.