مهاجرین به امید اینکه در اینجا زندگی بهتری داشته باشند، از آتش و آب عبور کرده واینجا درخواست پناهندگی داده اند. آنها نه تنها به دنبال مزایای اجتماعی هستند، بلکه به دنبال فرصتی برای داشتن یک زندگی آبرومندانه نیز هستند. امروز این افراد تحت شرایط بسیارسخت وبدون هیچ کمکی ازجامعه به انزوا پرتاب شده‌اند
نامه سرگشاده«انجمن پناهندگان ایرانی -گوتنبرگ) و بیست و هشت تشکل فرهنگی و اجتماعی سوئد، به پارلمان سوئد و رونوشت به اداره امورمهاجرت و رسانه های فارسی زبان یادداشت انجمن: نامه سرگشاده به مناسبت روز جهانی پناهنده در چهارمِ دسامبر سالِ ۲۰۰۰ میلادی و در مجمع عمومی سازمان ملل متحد، درج‌شده در قطعنامهٔ ۵۵/۷۶ تصمیم برآن شد که از سال ۲۰۰۱، روز بیستمِ ژوئنِ هرسال را به‌عنوانِ روزِ جهانیِ پناهندگان برگزار میکنند. هرسال در روز ۲۰ ژوئن، دنیا، قدرت وشجاعت افرادی که به دلیل مناقشات و آزار و اذیت ناچار به ترک خانه های خود شده اند را گرامی میدارد. شعار روز جهانی پناهنده در سال ۲۰۲۳ "امید به دورازخانه" است . انجمن ما به مناسبت این روزجهانی این نامه سرگشاده را با امضائ بیست وهشت(۲۸) تشکل فرهنگی و اجتماعی سوئد دراختیاردولت و پارلمان سوئد و رسانه های خبری و سایت ها وشبکه های مجازی خبری قرارمی دهد. باشد که مورد توجه قرارگیرد.
خانم ها و آقایان محترم :
سال هاست که صدها پناهنده ایرانی منتظردریافت مجوز رسیدگی اقامت و امنیت شغلی درسوئد، چشم به راه شما هستند. درمیان آنها کودکان بسیاری هستند که ضربه های سختی خورده و بدون اینده ای روشن رها شده اند. به گمان ما؛ متاسفانه ایران اسلامی بسان کشوری امن،ازجانب دولت مردان سوئد و مسئولین اداره مهاجرت سوئد تلقی می گردد، ازاینروبه طورمکانیکی حقوق پناهنده به رسمیت شناخته نمی شودو پناهندگان مجبورند همچنان برای تصمیم گیری در مورد آینده خویش سال ها منتظر بمانند .
ما برآنیم؛ ایران کشورامنی نیست. طی ماههای اخیرازقبلِ جنبش عظیم “زن-زندگی-آزادی”، جهان به چگونگی زندگی شهروندان ایران درشرایط ظلم و ستم وحشیانه حاکمیت اسلامی و قتل عمد مهسا”ژینا” امینی پی برده است. طی ماههای اخیردرایران بیش از ۵۰۰ معترض ازجمله تعداد زیادی کودک به قتل رسیده وبیش از۲۵ هزارنفردستگیرو جمعی ربوده شده و عده ای ازدختران ومردان چشمان خود راازدست داده اند.درایران حاکمیت اسلامی،امروزهمچون دیروز،آزاد اندیشی جرم محسوب می شود وانتخاب اختیاری زنان، دربرابر پوشش اجباری اسلامی ، همچنان یک مشکل سیاسی مذهبی محسوب می شوند. تعداد زندانیان سیاسی افزایش یافته است وحق مراقبت بهداشتی ندارند، صد ها تن ازآنان مورد آزار،شکنجه وتجاور جنسی و قتل قرارگرفته اند. هیچ رد ونشانی از بسیاری ربوده شدگان سیاسی نیست واعدام درایران بدل به رویه جاری و روزانه نظام اسلامی شده است .
ایران کشوری است که بیش از چهاردهه برای اکثریت شهروندانش ناامن بوده است. حاکمیت اسلامی شهروندان خود رادرخیابان ها به گلوله می بندد، دستگیر می سازد، زندانی،شکنجه وتجاوزمی کند وبخشا سربه نیست می نماید وآنان را به خودکشی وا می دارد!
خانم ها و آقایان پارلمانترسوئد!
پناهندگان ایرانی درسوئد درشرایط بسیارسختی قراردارند. خیل وسیعی ازپناهجویان ایرانی درسوئد که با انجمن ما در شهر گوتنبرگ همکاری می نمایندوپرونده های آنان بلاتکلیف مانده است، نمی توانند به ایران بازگردند،وضعیت آنها درسوئد بسیارسخت وطاقت فرساشده وبسیاری اززنان وکودکان درشرایط سختی در سوئد زندگی می کنند و همچنان در بلاتکلیفی و منتظر اجازه اقامت هستند.
جهان اینرا به خوبی می داند،دربرابرماهیت نظام اسلامی؛ هزاران نفردرشرایط سخت وطن خود را ترک کرده اند تا زندگی انسانی قابل تحملی داشته باشند و احساس امنیت کنند. آنها درعوض با درهای بسته در سوئد روبرو شده اند. چنین سیاستی فقط در خدمت رژیم های دیکتاتوری مانند ایران، افغانستان و امثال آن است. ما در مورد هزاران نفر، از خانواده، جوان، پیر، کودک، زن و مرد با شما صحبت می کنیم که پس ازرد درخواست پناهندگی خود، به امید داشتن زندگی آبرومندانه در سوئد، بی پاسخ مانده اند ولی برای حق زندگی مبارزه میکنند. این افراد و خانواده ها بطور مخفی درشرایط سخت زندگی می نمایند. در میان این خانواده‌هایی که زیرزمینی زندگی میکنند، کودکان زیادی درسنین مختلف، کودکانی که بعضا درخود سوئد به دنیا آمده‌اند وهمچنین مردان وزنان جوانی که درکودکی به سوئد آمده‌اند، دیده می‌شود
شما وما باید صدای یکپارچه اعتراض راعلیه آپارتاید اسلامی ایران که بیش ازچهاردهه،علیه شهروندان خود ظلم وخشونت اعمال نموده است، بلند کنیم. اجازه دهید پناهندگان ایرانی ساکن درسوئد حق اقامت داشته باشند و زندگی امنی را شروع و وارد بازار کارگردند تا بتوانند به توسعه جامعه سوئد کمک کنند.
ما امضاء کننده گان این نامه سرگشاده :
* خواستار پایان دادن فوری به سیاست بلاتکلیفی وفشار و اخراج هزاران پناهنده از سوئد هستیم •
* خواستار یک سیاست انسانی و آبرومندانه برای تمامی پناهندگان هستیم •
* ما برای پناهندگان ایرانی که چندین سال درشرایط بغایت سخت زندگی کرده اند، حق اقامت آنان را درخواست می نماییم !
ما به اندازه کافی از دیدن هزاران فرد وخانواده بلاتکلیف دیگررنج می بریم .
ما نمی خواهیم درجامعه سوئد به مانند ایران انسان‌ها به خودی وغیرخودی، درجه بندی شوند وبرخی را رد شده ببینیم، پناهجویان بدون حق مراقبت، بدون حق کار، بدون حق مدرسه، بدون حق غذا، بدون حق وجود شهروندی برابر، به مثابه انسان درجه دوم ونابرابربه حساب می آیند واین برای سوئد درنزد افکارعمومی وانساندوست سوئد و بشریت مترقی،سخت اعجاب برانگیزمی نماید.
ازمنظرما سیاست کنونی پناهندگی درسوئد غیرانسانی است. زنان ایرانی هیچ حقی ندارند وبا سرنوشتی مبهم با فرزندان خود زندگی می کنند.
* ما خواهان یک سیاست انسانی وعادلانه برای پناهندگان هستیم.
* ما ازدولت و پارلمان سوئد می خواهیم که ضمن محکومیت رژیم دیکتاتوری درایران، روابط دیپلماتیک خود را با آدمکشان اسلامی حاکم درایران به صفر برسانند.
مهاجرین به امید اینکه در اینجا زندگی بهتری داشته باشند، از آتش و آب عبور کرده واینجا درخواست پناهندگی داده اند. آنها نه تنها به دنبال مزایای اجتماعی هستند، بلکه به دنبال فرصتی برای داشتن یک زندگی آبرومندانه نیز هستند. امروز این افراد تحت شرایط بسیارسخت وبدون هیچ کمکی ازجامعه به انزوا پرتاب شده‌اند.
یادمان نرود آنجا که اداره مهاجرت سوئد حق پناهندگی وهدف آنها رازیرسوال میبرد وهمواره در برابر جنایات روزانه درون ایران،گریز پناهنده ازجهنم جمهوری اسلامی را دلیلی کافی برای فرار ازایران نمی شناسد و بدانان پاسخ منفی می دهد؛آنها مبارزه برای دریافت حق اقامت را رها نمی سازند ، پنهان می شوند، درکف خیابان ها دائما برعلیه نکبت نظام اسلامی می‌جنگند ولی هیچگاه تسلیم نمی شوند. آنها به جستجوی کمک ودریافت اقامت به راه خویش ادامه می دهند.
یکایک این پناهجویان ، افرادی اند که همه چیز را پشت سرگذاشته وتقریباً همه هستی خودرا ترک کرده اند.آنان بقول برتولدبرشت؛” ترک دیارکرده گانند”خانه،عزیزان،بستگان،دوستان،اموال وهرچیزدیگری را که داشته اند، در ایران برجای گذاشته اند تا از نظام اسلامی رهایی یابند .
هریک آنان فقط اراده این را دارند که زندگی آبرومندانه داشته باشند. بعد از یک، دو، سه، چهارسال و بخشا بیشتر بلاتکلیفی و جواب منفی درسوئد، آیا حق پناهندگی هنوز به اثبات نرسیده است، آیا رنج و درد یکایک آنها، بیان کافی برای دریافت حق پناهندگی نیست؟ زندگی آنها اینجاست. آیا این مجموعه رنج و سختی برای حمایت ازسرنوشت آنها کافی نیست؟
ما در مورد افرادی صحبت می کنیم که با دستمزدهای نامعقول و در شرایط سخت کار می کنند. آنها دربازارکارسیاه سوئد مورد استثمار قرارمی گیرند. چرا که چاره دیگری ندارند. آنهادشواری وضعیت موجودوسال ها بلاتکلیفی را برجهنم اسلامی ایران ترجیح می دهند تا درامنیت زندگی کنند.آنها دردل چنین سختی وفراموشی اشکاراداره مهاجرت سوئد، کارمی کنند زیرا مجبورهستند ونمی توانند به کشور خود بازگردند. طبیعت انسانی آنها می گوید که باید برای یک زندگی آبرومندانه بجنگند و تلاش کنند.
اکنون مبارزه ای متحدانه لازم است تا سیاست پناهندگی دوباره انسانی شود. بازگرداندن حق پناهندگی تنها خواسته ما و پایان دادن به این کابوس روزانه برای تمامی کودکان و مادران و پدران و خانواده هایشان با دادن مجوز اقامت و دادن فرصتی برای زندگی آبرومندانه در سوئد تعریف می گردد.
ما هماره بر این مهم پای می کُوبیم وتحت هیچ شرایطی عقب نمی نشینیم !
اسامی نهادها و تشکلهای حمایت کننده در سوئد
۱–آسیل کمیته – گروه ایران – گوتنبرگ ۲- انجمن پناهندگان ایرانی ـ گوتنبرگ ۳ـ مرکز فرهنگی و اجتماعی اندیشه گوتنبرگ ۴- کانون همبستگی با کارگران ایران- گوتنبرگ۵- انجمن رسانه ای پیام – گوتنبرگ۶- انجمن زنان سپیدار۷- انجمن فرهنگی پ.اس.ار۸– انجمن فرهنگی و هنری آپادانا ۹- انجمن مدرنیته- گوتنبرگ۱۰- انجمن صدای مهاجر ۱۱- انجمن سالمندان مهاجر۱۲- موج رادیویی ام . ان. اف ۱۳- انجمن ایران نو ۱۴- انجمن هماوند۱۵– انجمن فرهنگی کوشا ۱۶- انجمن دوستی آذربایجان۱۷ – انجمن فرهنگی پارتیله ۱۸ – انجمن فرهنگی دماوند۱۹- ستاد همگرایی ملی ایرانیان ۲۰- انجمن سالمندان و بازنشستگان۲۱- انجمن آزادی بیان / گوتنبرگ ۲۲- انجمن آموزشی مهرگان – گوتنبرگ۲۳– انجمن رقص و موسیقی ژینو۲۴- فریاد خاوران (شورای هماهنگی علیه کشتار جمهوری اسلامی (۲۵- کمیته همبستگی کارگران ایران و سوئد ۲۶ حامیان .مادران پارک لاله – استکهلم ۲۷- انجمن سوسیالیستها در سوئد، ۲۸ – کارزار مبارزات جاری در ایران
انجمن پناهندگان ایرانی ـ گوتنبرگ \ سوئد
ماه ژوئن ۲۰۲۳
