سی وهشت سال حکومت اسلامی چیزی جز تشدید فقر و بیکاری و معضلات گسترده اجتماعی به همراه نداشته است. بحران کنونی در ذات این نظام است و ریشه در تلفیق دین و دولت دارد. در سی و هشت سال گذشته دولتهای بسیاری آمدند و رفتند، از دولتهای «انقلابی» و «جنگی»، تا دولت «سازندگی»، دولت «امام زمان» و دولت «اصلاحات»، و در پس هر دولت چیزی جز بیکاری و فقر بیشتر از یک سو و دزدی و چپاول ثروت‌های ملی باقی نماند. اکنون نیز نوبت دولت « اعتدال و امید » است تا راه پیشینیان خود را ادامه دهد. تا زمانی که جمهوری اسلامی بر قرار باشد، جز این اتفاق دیگری رخ نخواهد داد. بحران هر سال از سال قبل عمیق‌تر خواهد شد و معضلات جامعه و مشکلات مردم بیشتر و بیشتر.آنچه در این بین تغییر کرده است و بتدریج هم گسترش خواهد یافت، اعتراضات مردم است. پایه‌های اعتماد به این حکومت فروریخته است و مردم به تجربه دریافته‌اند که دستاندرکاران حکومت اسلامی جز غارت و چپاول و پرکردن جیب خود، به چیز دیگری فکر نمی‌کنند. همچنین به تجربه نیز دریافته‌اند که «اصلاح » و « اعتدال» هم تافته جدا بافته‌ای ازاین نظم فاسد نیستند.
اطلاعيه کميته مرکزی سازمان اتحاد فدائيان خلق ايران :
از اعتراضات مردم به گرانی، بیکاری و فساد در حکومت پشتیبانی کنیم!
روزهای پنجشنبه و جمعه شهرهای مختلف ایران، مشهد، نیشابور و چند شهر دیگر خراسان، کرمانشاه و تهران شاهد تجمع اعتراضی مردم برعلیه گرانی، بیکاری، محرومیت و فقر بود. در این تجمعات «نه به گرانی»، مردم با شعارهائی چون، «دزد غارت می کند، دولت حمایت می‌کند»، «ملت ما بیدار است، از دزدی بیزار است»، «آقا خدایی می کنی، ملت گدایی می کنه»، «اسلام رو پله کردید ، مردم رو ذله کردید»، «مرگ بر روحانی»، «مرگ بر دیکتاتور»، و … به فساد گسترده در حکومت، دزدی و ارتشاء و بی‌توجهی مسئولین حکومتی به وضعیت مردم نارضایتی خود را نشان دادند.مامورین انتظامی با استفاده از گاز اشک‌آور و ماشین آبپاش به نارضایتی و اعتراض مردم پاسخ گفتند و دست به دستگیری معترضین زدند. مسئولین نیروهای انتظامی ادعا کرده‌اند که دستگیر شدگان «قصد تعرض به اموال عمومی و تخریب آن‌ها را داشتند»!
تجمعات خودجوش مردم در شهرهای مختلف در اعتراض به گرانی و همزمان در اعتراض به دزدی و فساد درون حکومت نشان از عمق بحران اقتصادی و ناتوانی حکومت در حل مشکلات مردم دارد. اما این تنها نشانه این بحران نیست. اعتراضات کارگران به وضعیت معیشت خود و خانواده شان در کارخانجات و واحدهای تولیدی، اعتراض مال‌باختگان موسسات مالی تحت نظارت دولت، اعتراضات جنبش دانشجوئی و دیگر اقشار جامعه گسترش یافته و روزی نیست که در رسانه ها اخباری از تجمعات و اعتراضات مردم دیده نشود.
سی وهشت سال حکومت اسلامی چیزی جز تشدید فقر و بیکاری و معضلات گسترده اجتماعی به همراه نداشته است. بحران کنونی در ذات این نظام است و ریشه در تلفیق دین و دولت دارد. در سی و هشت سال گذشته دولتهای بسیاری آمدند و رفتند، از دولتهای «انقلابی» و «جنگی»، تا دولت «سازندگی»، دولت «امام زمان» و دولت «اصلاحات»، و در پس هر دولت چیزی جز بیکاری و فقر بیشتر از یک سو و دزدی و چپاول ثروت‌های ملی باقی نماند. اکنون نیز نوبت دولت « اعتدال و امید » است تا راه پیشینیان خود را ادامه دهد. تا زمانی که جمهوری اسلامی بر قرار باشد، جز این اتفاق دیگری رخ نخواهد داد. بحران هر سال از سال قبل عمیق‌تر خواهد شد و معضلات جامعه و مشکلات مردم بیشتر و بیشتر.آنچه در این بین تغییر کرده است و بتدریج هم گسترش خواهد یافت، اعتراضات مردم است. پایه‌های اعتماد به این حکومت فروریخته است و مردم به تجربه دریافته‌اند که دستاندرکاران حکومت اسلامی جز غارت و چپاول و پرکردن جیب خود، به چیز دیگری فکر نمی‌کنند. همچنین به تجربه نیز دریافته‌اند که «اصلاح » و « اعتدال» هم تافته جدا بافته‌ای ازاین نظم فاسد نیستند.
سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران ازاعتراضات مردم شهرهای مختلف ایران به گرانی و بیکاری حمایت کرده و دستگیری شرکت کنندگان در این اعتراضات را محکوم می‌کند. باشد تا این اعتراضات هرچه بیشتر و گسترده تر شده و در هماهنگی با اعتراضات کارگران و زحمتکشان و دیگر اقشار جامعه پایه‌های سست بنیان این رژیم را به لرزه در آورده و آن را درهم فروریزد. سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران همچنین بر این باور است که وظیفه همه سازمانها و نیروهای سیاسی چپ، دمکرات و آزادیخواه است که در این شرائط حساس و بحرانی جامعه ایران، مبارزات خود در راه برکناری این رژیم و استقرار آزادی، دمکراسی و حکومت مردمی را هماهنگ کنند.
کمیته مرکزی سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران
٨ دی ۱٣۹۶ – ۲۹ دسامبر ٢٠١٧
