رهبران “سبزها”، “حزب سوسیالیست”، حزب کمونیست” و “فرانسه نافرمان” همزمان با شروع تظاهرات های خودجوش در فرانسه در حمایت از اتحاد چپ موافقت خود را با اصل نامزدهای واحد در انتخابات پیش رو اعلام کردند.
آنان به این ترتیب وعده تشکیل یک “جبهۀ جدید مردمی مرکب از نیروهای چپ انسانگرا، انجمن‌ها، سندیکاها و شهروندان” را داده و قصد دارند از همان دور اول انتخابات پیش از موعد پارلمانی نامزدهای واحد خود را در تمام حوزه‌های رأی‌گیری اعلام کنند و با “تبدیل آرای پراکندۀ چپ به یک پویش سیاسی واحد از بروز فاجعه در فرانسه جلوگیری کنند.”
در سرمقاله روزنامه “اومانيته” امروز تحت عنوان “انتخابات مجلس ٢٠٢٤ : احزاب چپ یک جبهه مردمی تشکیل می دهند و از نامزدهای واحد برای انتخابات مجلس حمایت می کنند.”، آمده است :
پس از اعلام انحلال مجلس ملی توسط امانوئل ماکرون و مواجهه با خطر فاشیستی، نیروهای چپ: حزب کمونیست فرانسه، فرانسه نافرمان، اکولوژیست ها و حزب سوسیالیست، اراده خود را “برای تشکیل یک جبهه مردمی” و پشتیبانی از نامزد واحد در هر حوزه انتخاباتی به نمايش گذاشتند.
پنج اتحادیه کارگری CGT ،CFDT ،UNSA ،FSU ،Solidaires، روز دوشنبه١٠ ژوئن خواستار “تظاهرات هر چه گسترده” در آخر هفته شدند. چندین تظاهرات علیه راست افراطی در عصر دوشنبه به ویژه در پاریس در ميدان جمهوری و با حضور چندین هزار نفر و همچنين مارسی، رن، لیل، بوردو، تولوز، بزانسون و یا حتی در مونپلیه و …، به گونه خودجوش برگزار شدند. پس از اعلام نتایج انتخابات اروپا، امانوئل مکرون تصمیم به انحلال مجلس ملی گرفت. دور اول انتخابات پارلمانی در ٣٠ ژوئن ٢٠٢٤ و دور دوم در ٧ ژوئيه برگزار می شود.
این ششمین انحلال در جمهوری پنجم است. آخرین مورد، که توسط ژاک شیراک در سال ١٩٩٧ صورت گرفت، منجر به پيروزی “چپ متکثر” و نخست وزيری “ليونل ژوسپن” شد.
انتظار می رود مجلس جدید برای اولین بار در دومین پنجشنبه پس از انتخابات، ١٨ ژوئيه، تشکیل جلسه دهد.
نیروهای چپ، حزب کمونیست فرانسه، فرانسه نافرمان، اکولوژیست ها و حزب سوسیالیست، “برای تشکیل یک جبهه مردمی” توافق کرده اند و از نامزدهای واحد حمایت خواهند کرد.
*
در اطلاعيه مطبوعاتی نيروهای چپ و متحدين (دوشنبه دهم ژوئن ٢٠٢٤، تحت عنوان ” (تنها) چند روز برای ایجاد یک جبهه مردمی” از جمله آمده است :
ما امروز برای بررسی وضعیت تاریخی کشور پس از نتایج انتخابات اروپا و انحلال مجلس ملی با هم به تبادل نظر پرداخته و صحبت کردیم.
… ما خواهان تشکيل یک جبهه مردمی جدید هستیم که همه نیروهای چپ اومانیست، سنديکائی، مدنی و شهروندی را به شکلی جدید گرد هم می آورد. ما می‌خواهیم برنامه ای در تقابل با گسست‌های اجتماعی و زیست‌محیطی اجرا کنیم تا جایگزینی برای امانوئل ماکرون باشد و با پروژه نژادپرستانه راست افراطی مبارزه کنیم.
… ما می خواهیم از يک نامزد واحد در هر حوزه انتخاباتی و از همان دور اول حمایت کنیم. هدف ما حکومت برای پاسخگویی به شرایط اضطراری دموکراتیک، زیست محیطی، اجتماعی و صلح است.
… با انعکاس فراخوان اتحادیه‌های امروز عصر و جوانان، از مردم می‌خواهیم که به راهپیمایی‌ها بپیوندند و تظاهرات گسترده‌ای برگزار کنند.
… ما می خواهیم این جبهه مردمی جدید را با همه نیروهایی که در این امید و هدف والا مشترک هستند، بسازیم.
امضا کنندگان:
اکولوژیست ها
فرانسه نافرمان
حزب کمونیست فرانسه
حزب سوسیالیست فرانسه
Place Publique
Génération⸱s
GRS
لیست برای امضا باز است!
*
پيروزی جبهه مردمی در سال ١٩٣٦
جبهه مردمی دو سال قبل از اين انتخابات توسط سه حزب اصلی چپ منعقد شد: حزب کمونیست موریس تورز، حزب سوسیالیست لئون بلوم و حزب رادیکال سوسیالیست ادوارد دالادیه.
پس از چندین سال بحران اقتصادی ناشی از سقوط وال استریت در سال ١٩٢٩ و تبعات آن در فرانسه، جبهه مردمی با شعار “نان، صلح، آزادی” اميد آفريد و پيروزی آن در سال ١٩٣٦ نقطه عطفی را در تاريخ همگرائی و ائتلاف چپ در فرانسه رقم زد.
*
ار.اف.آی :
چپ فرانسه کمتر از یک هفته برای اتحاد و جلوگیری از قدرت‌گیری راست افراطی فرصت دارد
در پی انحلال مجلس ملی فرانسه و برگزاری انتخابات پیش از موعد، جوانان و طرفداران احزاب چپ این کشور دوشنبه شب دهم ژوئن با برپایی تظاهرات در میدان جمهوری پاریس رهبران چپ را به تشکیل فوری “جبهۀ مردمی” برای جلوگیری از قدرت گیری راست افراطی فراخواندند. آنان پیمان بستند که تا رسیدن به این مقصود در روزهای آینده خیابان‌ها و اماکن عمومی را ترک نکنند. درست نود سال پیش در چنین روزهایی دو رهبر سوسیالیست وقت، لئون بلوم و ژان زیرومسکی، در بحبوحۀ فاشیسم در آلمان و فرانسه با رهبر وقت حزب کمونیست فرانسه، موریس تورز، مخفیانه در “ایوری” ملاقات کردند و او را برغم سرسختی ها و مخالفت‌های اولیه در پیروی از پیمان استالین و هیتلر نسبت به اهمیت و ضرورت تشکیل یک جبهۀ واحد چپ علیه فاشیسم و جلوگیری از روی کار آمدن آن در فرانسه متقاعد ساختند. به این ترتیب در یازدهم ژوئن سال ۱٩٣٤ موریس تورز فرمول خود را برای اتحاد چپ به لئون بلوم پیشنهاد داد. او بر خلاف رأی و نظر کمینترن پیشنهاد داد که یک “جبهۀ مردمی آزادی، کار و صلح” اساس اتحاد چپ فرانسه را تشکیل بدهد. به این ترتیب، جبهۀ مردمی تشکیل شد و به موفقیت‌های بزرگ تاریخی نیز دست یافت. نود سال بعد فرانسه در موقعیتی مشابه قرار گرفته است. پیروزی حزب راست افراطی، اجتماع ملی، در انتخابات پارلمان اروپا می تواند به پیروزی بزرگ‌تر این حزب در انتخابات پیش از موعد پارلمانی در سی‌ام ژوئن تبدیل شود. شواهد نشان می‌دهند که نامزدهای راست افراطی نخستین گزینۀ رأی دهندگان فرانسوی در کلیه شهرها و روستاهای کشور بوده‌اند. بازارهای مالی از قبل پیروزی راست افراطی را در انتخابات پیش رو باور کرده‌اند به طوری که همۀ آنها با ترک واحد یورو سقوط سهام شرکت های فرانسوی را باعث شده‌اند.
بر اساس نظرسنجی‌ها اگر احزاب چپ فرانسه زود به خود نجنبند، حزب راست افراطی فرانسه در انتخابات پیش رو بین ٢۳۵ تا ٢٦۵ نماینده را راهی مجلس جدید خواهد کرد. همانطور که روزنامۀ لیبراسیون در سرمقالۀ خود نوشته است تنها اتحاد چپ، تشکیل یک جبهۀ مردمی خواهد توانست مانع از بروز این “موج مهوع” شود. لیبراسیون همچنین نوشته است که وقت برای ایجاد چنین اتحادی بسیار تنگ است. چپ فرانسه برای متحد شدن کمتر از یک هفته فرصت دارد و به گفتۀ لیبراسیون امانوئل ماکرون و مشاورانش با اتکاء به همین تنگی وقت قصد داشته‌اند از اتحاد چپ جلوگیری و شکست خود را در آخرین انتخابات پارلمانی جبران کنند.
به همین خاطر شاید رهبران سبزها، سوسیالیست‌ها و کمونیست‌ها و حزب “نافرمان” همزمان با شروع تظاهرات های خودجوش در فرانسه در حمایت از اتحاد چپ موافقت خود را با اصل نامزدهای واحد در انتخابات پیش رو اعلام کردند. آنان به این ترتیب تشکیل یک “جبهۀ جدید مردمی مرکب از نیروهای چپ انسانگرا، انجمن‌ها، سندیکاها و شهروندان” را اعلام نمودند. همانند انتخابات پارلمانی سال ٢٠٢٢ احزاب چپ فرانسه قصد دارند از همان دور اول انتخابات پیش از موعد پارلمانی نامزدهای واحد خود را در تمام حوزه‌های رأی‌گیری اعلام کنند و با “تبدیل آرای پراکندۀ چپ به یک پویش سیاسی واحد از بروز فاجعه در فرانسه جلوگیری کنند.”
به نوشتۀ لوموند اگر احزاب چپ فرانسه نیاز تشکیل جبهۀ مردمی را متحقق سازند در اصل طرح امانوئل ماکرون را برای به زانو درآوردن چپ با بهره گیری از پراکندگی آن نقش بر آب خواهند کرد. لوموند همچنین نوشته است که تهدید واقعی راست افراطی ظاهراً همۀ رهبران چپ را سر عقل آورده است…
