امیدوارم که آن ها را با شکیبایی و دقت و به دور از شعار های کر و کور کننده سردمداران رژیم که شیشه جانشان به جنگ وابسته است و بس، خوانده و در یابید که تولید انرژی از طریق نیروگاه های راکتورهای هسته ای نه از لحاظ اقتصادی- سیاسی و نه از لحاظ سلامتی و آلودگی زیستگاه، مقرون به صرفه نیست.

انور ميرستاری

انرژی هسته ای به سود ایران نیست

٢٩ اسفند ماه ١٣٨٤
همان طوری که از تاريخ اين نوشته بلند پيداست، در سال ١٣٨٤ برای نخستين بار پخش شده است. اما از آنجايی که انرژی هسته ای همچنان مساله روز جهان، به ويژه ايران، است، دوباره آن ر با کمی ويرايش بازپخش می کنم. با توجه به اهميت موضوع، اميد که گوشه چشمی به آن بياندازيد.

پیش گفتار

مدتی است که کلماتی مانند ” انرژی هسته ای “، ” انرژی اتمی ” و یا خود عبارت ” بمب اتمی ” نقل مجلس هر محفل اجتماعی، سیاسی و خانوادگی ایرانیان در سراسر جهان گشته است.

عده ای، از هر صنف و طبقه ای، با هر میزان تحصیلاتی در هر رشته و نا رشته ای که خوانده و یا ناخوانده باشند، خرد و کلان، پیر و برنا، زن و مرد، آخوند و آخوند زده، سینه چاک کرده و بدون داشتن کوچکترین آگاهی از عواقب زیانبار انرژی اتمی و بمب اتمی، چشمان خود را بر واقعیت ها بسته و دهانشان را رو به هوا باز می کنند و قلب زیست گرایان را نشانه رفته و فریاد می زنند که:

” ما انرژی اتمی می خواهیم. ما انرژی اتمی می خواهیم. ما نه انرژی اتمی، بلکه خود بمب اتمی را می خواهیم.

ما بمب می خواهیم …

چرا همه باید داشته باشند و فقط ما نداشته باشیم؟ مگر ما چه چیزمان از پاکستانی ها و اسرائیلی ها کمتر است؟ ما بمب می خواهیم. همین الان هم می خواهیم …”

بخشی از ایرانیان که تا دیروز طرفدار صلح جهانی هم بودند، تحت شعار های عوام فریبانه ای که فقط می تواند از مغز علیل حکومتگران ما تراوش کند، قرار گرفته و می گویند:

” دستیابی به فن آوری انرژی اتمی حق مسلم ماست ” که یادآور شعار ننگین و شرمگین دیروزشان ” جنگ جنگ تا پیروزی ” می باشد.