جنگ : نامه سرگشاده به رئیس جمهور سوئیس

نامه سرگشاده سيروس کسرائيان به رئيس جمهور سويس

آقای کِسیس( Ignacio Cassis) رئیس جمهور محترم سویس!

آقای رئیس جمهور قبل از هر چیز اجازه می خواهم به معرفی خود بپردازم؛ من سیروس کسرائیان متولد ایران، پناهندۀ شناخته شده، بیش از سی وسه سال است که در این کشور بسر می برم. با توجه به اینکه خود هشت سال جنگ ظالمانه ای را که بر ملت من تحمیل شد از سر گذرانده و دو نفر از اعضای خانواده ام را در این جنگ از دست داده و خود نیز به عنوان سرباز وظیفه مجبور به شرکت در جنگ بوده ام؛ با تمام وجودم همچنان زخم های روانی و عوارض ناشی از جنگ را احساس می کنم.

 خوشحالم از اینکه در کشوری بسر می برم که به پرسش گرفتن رئیس جمهور مملکتش، منجر به حبس و تعقیب قضایی نخواهد شد. و در کشوری بسر می برم که از وجود زندانی سیاسی در آن خبری نیست. حتمآ بهتر از من می دانید، در جهانی که در آن، انسانهایی چون نسرین ستوده حقوقدان ایرانی، ناوالنی فعال حقوق بشر روسیه و ژولیان آسانژ بنیانگذار ویکی لیکس بخاطر دفاع از حقوق بشر و افشای اختلاسگران، جنایتکاران و جنگ افروزان در حبس بسر برند، و در جهانی که بروز جنگ در اُکراین سیاست دو گانه غرب در قبال  پناهندگان را بر ملا ساخت، آیا صحبت کردن از دمکراسی، شوخی تلخ و کشنده نیست؟ 

آقای رئیس جمهور، از شما به عنوان رئیس یک حکومت دمکرات و بی طرف انتظار دارم، به عنوان فردی که مسئولیت سنگین پیشبرد یک سیاست بیطرفانه را به عهده گرفته اید، در عمل نشان دهید که همچنان به سیاست بی طرفی دولت مطبوع خود عمل خواهید کرد. هنوز جای زخم های عمیق جنگ های خانمانسوز بر تن و روان مردمان عراق، ایران، افغانستان، لیبی، سوریه، میانمار، فلسطین، اکراین و غیره همچنان تازه است. آیا هرگز پرسیده اید که چرا این ملت ها می بایستی هزینه های کمر شکن بیش از دو هزار میلیارد دلاری تولید سلاح در جهان را با جان و هستی خود بپردازند.

جناب آقای کسییس رئیس جمهور محترم! آیا بهتر نیست بجای ستایش رهبران در قدرت، ستایشگر مردمان عراق، افغانستان، لیبی، اکراین و غیره باشیم، که بی هیچ دلیل موجهی قربانیان اصلی تولید کنندگان بیش از دوهزار میلیارد سلاح و جنگ های تحمیلی اند. آیا به نظر شما هم، بهتر نیست بجای تحریم این کشورها که بهای آن را نیز ملت های ستم دیده این کشورها می پردازند و نه جنگ افروزان، اختلاس گران و دیکتاتوران حاکم، خواستار محاکمۀ رهبرانی گردید که جنگ های ظالمانه ای را در کشورهای عراق، افغانستان، ایران لیبی، فلسطین، اکراین و غیره به راه انداخته اند.

صدور سلاح به کشورهای در حال جنگ، چون ریختن نفت بر آتش جنگ است، به عنوان یک هنرمند و فعال حقوق بشر از شما انتظار دارم، در راستای سیاست بیطرفی کشور مطبوع خویش کارزاری جهانی را برای برپایی صلح پایدار بردارید. شما را توجه می دهم که ما بر روی بمب ساعتی زندگی می کنیم که پیامد انفجار آن متفاوت با انفجار چرنوبیل و یا فوکو شیمای ژاپن است. اینک جهان ما مملو از زرادخانه های اتمی ویرانگری گشته است که قدرت طلبی و جنگ افروزی ها می تواند، موجب انفجار این زرادخانه ها گردد.

با بهترین سلامها،

سیروس کسرائیان،

 هنرمند و فعال حقوق بشر

برنده جوایز طلا و نقرۀ آکادمی هنر اروپا

آوریل ٢٠٢٢

Offener Brief

Sehr geehrter Herr Ignacio Cassis, Bundespräsident der Schweiz

Herr Präsident, zunächst möchte ich mich vorstellen; Ich, Siroos Kassraian, geboren im Iran, ein anerkannter Flüchtling, lebe seit mehr als 33 Jahren in diesem Land. In Anbetracht dessen, dass ich selbst acht Jahre lang einen grausamen Krieg durchgemacht habe, der mir als Wehrpflichtiger von meiner Nation aufgezwungen wurde, und als Person, die in diesem Krieg zwei Familienmitglieder verloren hat, spüre ich noch immer die Auswirkungen des Krieges mit meinem ganzen Wesen.

Ich bin froh, in einem Land zu leben, in dem die Befragung des Präsidenten des Landes nicht zu einer Inhaftierung oder Strafverfolgung führt. Ich lebe in einem Land, in dem es keine Nachrichten über einen politischen Gefangenen gibt. Und dennoch, und dies wissen Sie besser als ich: In einer Welt, in der Menschen wie die iranische Anwältin Nasrin Sotoudeh, der russische Aktivist Nawalny und der WikiLeaks-Gründer Julian Assange inhaftiert wurden, weil sie die Menschenrechte verteidigen und Kriminelle entlarven; in einer Welt, in der der Krieg in der Ukraine die Doppelmoral des Westens im Umgang mit Flüchtlingen aufgedeckt hat – ist da das Sprechen über Demokratie nicht ein bitterer, gar tödlicher Witz?

Herr Bundespräsident, als Mitglied einer demokratischen Regierung; als Person, welche die schwere Verantwortung übernommen hat, eine neutrale Politik voranzutreiben, erwartet man von Ihnen, dies auch in der Praxis zu zeigen. Die tiefen Narben der verheerenden Kriege an den Leibern und den Seelen der Menschen im Irak, Iran, Afghanistan, Libyen, Syrien, Myanmar, Palästina, Ukraine usw. sind noch frisch. Haben Sie sich jemals gefragt, warum die Menschen dieser Nationen die exorbitanten Kosten von mehr als zwei Milliarden Dollar an weltweiter Rüstungsproduktion mit ihrem Leben und ihrer Lebensgrundlage bezahlen müssen?

Sehr geehrter Herr Cassis, sehr geehrter Herr Bundespräsident. Ist es nicht besser, die Menschen im Irak, in Afghanistan, Libyen, der Ukraine usw. zu loben – und nicht die Machthaber? Die Menschen, die ohne guten Grund die Hauptopfer der Produzenten von mehr als zwei Milliarden Waffen wurden? Wäre es nicht besser, anstelle der Sanktionen, unter denen primär die normale Bevölkerung, und nicht die Diktatoren und Warlods leiden, die Prozesse gegen die politische Führung in diesen Ländern voranzutreiben, die diese Kriege begrüsst hat?

Als Künstler und Menschenrechtsaktivist erwarte ich von Ihnen, dass Sie im Einklang mit der Neutralitätspolitik Ihres Landes eine globale Kampagne für dauerhaften Frieden führen, indem Sie keine Waffen in kriegführende Länder mehr exportieren und kein Öl ins Feuer des Krieges mehr gießen. Die Welt gleicht zunehmends einer Zeitbombe, deren Folgen andere sein werden als jene von Tschernobyl und Fukushima. Unsere Welt ist nun voll von Nukleararsenalen, die durch Machtstreben und Kriegstreiberei zur Explosion gebracht werden können.

Mit freundlichen Grüßen

Siroos Kassraian / Bern, April 2022

Künstler und Menschenrechtsaktivist

Mehrfacher Gewinner der Europäischen Akademie der Künstler