سايت اخبار روز :
ایجازاحمد فیلسوف برجسته مارکسیست، نظریه پرداز و تحلیل گر سیاسی چپ روز چهارشنبه ۹ مارس در سن ۸۱ سالگی در خانه خود در کالیفرنیا در آمریکا درگذشت.
ایجازاحمد در سال ۱۹۴۱ در هند متولد شد، خانواده ی وی پس از جدایی هندوستان، به پاکستان نقل مکان کردند و او تحصیلات خود را در آنجا به پایان رساند. او پس از پایان دوره کارشناسی ارشد خود در ادبیات انگلیسی از لاهور، در دانشگاه‌های مختلف جهان از جمله در دانشگاه جواهر لعل نهرو، دهلی نو تدریس کرد و در زمان مرگ با دانشگاه کالیفرنیا در ایالات متحده کار می‌کرد. ایجازاحمد در دانشگاه‌های هند، امریکا و کانادا تدریس می‌کرد و استاد مدعو در رشته‌ی ادبیات تطبیقی در دانشگاه کالیفرنیا، ایرواین بود.
ایجازاحمد کتاب ها و مقالات متعددی در مورد فلسفه مارکسیستی، امپریالیسم و رویدادهای سیاسی که تاریخ جهان را شکل داده اند، نوشته است.
«در نظریه: طبقات، ملت‌ها و ادبیات» (۱۹۹۲)، نسب های حال: تبارشناسی ایدئولوژیک و سیاسی معاصر جنوب آسیا (۲۰۰۱)، «عراق، افغانستان و امپریالیسم زمان ما» (۲۰۰۴)، «در زمانه‌ی ما: امپراتوری، سیاست و فرهنگ (۲۰۰۷) از جمله آثار شناخته شده او هستند.»
برداشت انتقادی ایجازاحمد از آثار ادوارد سعید و فردریک جیمسون، به ویژه، مواضع معتبر مارکسیستی در مورد برخی از مهم‌ترین آثار نظری اواخر قرن بیستم محسوب می‌شود. تفسیرهای گسترده او در طول حملات ائتلاف نظامی تحت رهبری ایالات متحده به عراق و افغانستان به شکل گیری درک امپریالیسم در زمان کنونی کمک کرد.
ایجازاحمد با رسانه ها و مجلات مترقی مانند فرانت لاین، سوسیالیست رجیستر، مارکسیست و مانتلی ریویو و غیره همکاری می کرد. او از زمان آغاز در “نیوز کلیک” مفسر منظم رویدادهای جهانی بود.
مشارکت در جنبش های سوسیالیستی
ایجازاحمد از دوران تحصیل در دانشگاه لاهوربا شرکت در جنبش های چپ وارد فعالیت سیاسی شد. او با جنبش های سندیکایی لاهور ارتباط داشت و مرتباً در بسیج ضد امپریالیستی شرکت می کرد. پس از ورود به ایالات متحده در اوایل دهه ۱۹۷۰، در جنگ ضد ویتنام “ائتلاف برای صلح و عدالت” فعال شد..
ایجازاحمد مرتباً در بحث های عمومی در مورد موضوعاتی مانند جنگ های امپریالیستی در غرب آسیا و افغانستان، ظهور جهانی جناح راست و مداخلات امپریالیستی مشارکت می کرد. همگامی و مشارکت او با جنبش‌های سوسیالیستی در سراسر جهان بخش جدایی ناپذیر کار آکادمیک او بود. احمد پس از بازگشت به هند در سال ۱۹۸۵، با حزب کمونیست هند (مارکسیست) و چندین جریان مترقی و رادیکال ارتباط نزدیک داشت. در رسانه های حزب در ارتباط با درگذشت ایجازاحمد اعلام شده که CPI (M) تأسف عمیق خود را از درگذشت روشنفکر، نظریه پرداز و رفیق برجسته مارکسیست – ایجاز احمد در ۹ مارس در ایالات متحده ابراز می کند. او ارتباط نزدیکی با CPI (M) داشت و همیشه مایل بود برای سخنرانی در سمینارها و جلسات متعدد در سراسر هند وقت بگذارد.
احمد در بحبوحه تشدید محدودیت‌های روادید و به قدرت رسیدن حزب راستگرای بهاراتیا جاناتا (BJP) در سال ۲۰۱۴ مجبور به ترک هندوستان شد. او منتقد سرسخت BJP و سایر نیروهای راست بود.
یادبود درگذشت ایجازاحمد در شبکه های اجتماعی
کاربران زیادی با حضور در شبکه های اجتماعی تاثر و تاسف خود را از درگذشت ایجاز احمد ابراز کردند. برخی از کاربران یادآوری کردند که چگونه آرا و نظرات او به آنها کمک کرد تا درک خود را از مسائل مهمی که بر جهان تأثیر می گذارد شکل دهند. نوشته های عاری از اصطلاحات ویژه ی ایجازاحمد برای بسیاری روشی مناسب برای آموزش تئوری و فلسفه مارکسیستی بود. ویجی پراشاد، یکی ازکابران، در فیس بوک نوشت: «دوست و معلم من، استاد مارکسیست من، ما را ترک کرد.»
سودانوا دسپاند، یک فعال فرهنگی که با LeftWord Books برخی از آثار ایجاز احمد را منتشر کرده است او را “تیزترین ذهن مارکسیستی که تا به حال با آن برخورد کرده ام” نامیده است.
ایجازاحمد در باره ی برخورد چپ با امپریالیسم که هم اکنون بر سر تقسیم منافع، کانون های جنگ را بر افروخته است، می گفت: «برخلاف سرمایه‌ی مالی که لنین نظریه‌پردازی کرد، یا حتی سرمایه‌ی مالی که ۳۰ یا ۴۰ سال قبل وجود داشت، ما دیگر سرمایه‌های ملی، یا انحصارهای ملی نداریم. این‌گونه هم‌ییوندی در اکثریت فراگیر کشورها وجود دارد، سرمایه‌ای که فعالانه در کشور خاصی حضور دارد، آمیزه‌ای خاصی از اجزای ملی و بین‌المللی است که با یکدیگر ادغام می‌شوند. این امپریالیسم سرمایه‌ی مالیِ فراملی کاملاً متفاوت از امپریالیسم دوره‌ی استعماری است که لنین و همکارانش مفهوم‌پردازی کرده بودند. باید روشن کنیم که چه‌گونه با آن مبارزه کنیم. ابداع شیوه‌های مبارزه‌ی مناسب با این امپریالیسم زمان ما یک پرسش نظری بسیار متفاوت است.»
او همچنین می گفت: «اکنون توافقی برسر پیشاهنگ‌گرایی پنهانی وجود ندارد. پیش از تسخیر قدرت باید اشتیاق عمومی برای سرنگونی سوسیالیستی سرمایه‌داری پدید آمده باشد. لنین می‌گفت که عقب‌ماندگی روسیه انجام انقلاب را آسان‌تر ساخته اما ساختن سوسیالیسم را بسیار دشوارتر کرده است. فکر می‌کنم لنین بیش از آن که خودش می دانست، حق با او بود. بنظر من این مشکل را اکنون می‌توان وارونه کرد. سطح پیشرفته‌ی سرمایه‌داری اکنون انجام انقلاب را دشوارتر کرده است. اما اگر انقلابی در کشوری پیشرفته انجام شود، گذار به چیزی مشابه {سوسیالیسم} می‌تواند آسان‌تر باشد.»