زنان ایرانی نشان داده‌اند که خواهان جهانی دیگرند، جهانی که در آن، زنان از حقوق انسانی برابر با مردان برخوردار باشند و هیچ انسانی به واسطه تبعیض، به ویژه به دلیل جنسیت خود مورد ظلم و ستم قرار نگیرد، جهانی که همه انسان‌ها در صلح، آرامش، آزادی و امنیت زندگی کنند و از تمامی امکانات جامعه به شکل عادلانه بتوانند بهره‌مند شوند.
اطلاعيه کميته مرکزی سازمان اتحاد فدائيان خلق ايران :
هشت مارس ، روز جهانی زن خجسته باد!
هشتم مارس روز جهانی زن، روز اعلام همبستگی همه انسان های آزاده علیه قوانین مردسالار، به زنان و مردان آزاده میهنمان خجسته باد!
هشتم مارس امسال در شرایطی فرا می‌رسد که جهان ما همچنان از حقوق برابر زنان با مردان فاصله دارد. در پیشرفته ترین کشورها نیز این حقوق علیرغم آن که به رسمیت شناخته شده است، در بسیاری عرصه ها رعایت نمی شود. در عین حال خیل عظیمی از زنان در سراسر دنیا از ابتدایی‌ترین حقوق خود نیز محروم هستند و فریاد اعتراض آن‌ها در هر گوشه‌ای از این گیتی به گوش می‌رسد و خشونت علیه زنان از رایج ترین مجازات هائی است که در بسیاری از کشورها هنوز چندان مکافاتی ندارد. در کشورما، و زیر سلطه رژیم جمهوری اسلامی، زنان به انسان درجه دو تبدیل شده اند و تحت فشار تبعیض رسمی از موقعیت دردناکی برخوردارند. جمهوری اسلامی ایران طی 36 سال گذشته همواره کوشیده است که زنان را به بردگی خانگی و بی حقوقی کامل در برابر مردان وادار کند و با تصویب قوانین و ایجاد محدودیت های متعدد رسمی و غیر رسمی، آن ها را از حضور در عرصه عمومی جامعه حذف کند. اما هر چه این فشارها افزون تر شده است، مقاومت در برابر حکومت زور و سرکوب هم در میان زنان دامنه گسترده تری یافته است و ادامه این مقاومت ها جنبش زنان را به یکی از جنبش های پایدار و قدرتمند مدنی برای تغییر در جامعه ما تبدیل کرده است و شمار هر چه بیشتری از زنان را از میان نسل های مختلف، به عرصه پیکار برای رفع تبعیض و بی عدالتی حاکم به عرصه کشانده است.
سرکوب زنان طی یک سال گذشته، هم چنان یکی از برنامه های دارودسته های حاکم بوده است. ادامه سیاست آزار زنان در خیابان ها توسط اوباش تحت هدایت حکومت تحت عنوان «مقابله با بد حجابی» تداوم داشته است. در سال گذشته اما اوباش تحت حمایت حکومت برگ دیگری بر جنایات خود علیه زنان کشورمان افزودند و آن دست زدن به اسیدپاشی علیه زنان در اقصی نقاط کشور و به ویژه در شهر اصفهان و تشویق این استیدپاشان از تریبون های رسمی حکومت مثل نماز جمعه این شهر بود. هر چند بازتاب اخبار این اعمال جنایتکارانه موجی از انزجار همگانی را در سراسر کشور برانگیخت، اما کارگزاران حکومت به توجیه این جنایت ها اکتفا کردند. هیچ کدام از این اسیدپاشان نه دستگیر شدند و نه اصولا مجازاتی در کار بود. اما همزمان، نمایندگان مجلس شورای اسلامی مشغول تبدیل برنامه اوباش حزب اللهی برای حمله به زنان، به لایحه قانونی و تصویب آن تحت عنوان قانون «طرح صیانت از حریم حجاب و عفاف» و ترویج «امر به معروف و نهی از منکر» شدند. اسیدپاشی اوباش موتورسوار در اصفهان، اقدامی سازمان یافته و از قبل طراحی شده در کانون های معینی از نیروهای تحت حمایت رسمی و غیر رسمی حکومت بود.
فشار جمهوری اسلامی به زنان کشور ما و محروم نمودن آن ها از حقوق و آزادی های سیاسی و مدنی ادامه سنت پایداری است که در طول تاریخ از سوی مستبدین برای اعمال سلطه بر کل جامعه اعمال شده است. جمهوری اسلامی از این ترفند همواره سود جسته است، با تشدید تبعیض علیه اقلیت های مذهبی، ملیت ها و هجوم به زنان تحت عناوین مختلف، جو سرکوب بر جامعه را مسلط نموده است و حکومت ترور و وحشت را تثبیت نموده است.
بدون تردید حضور پررنگ و چشمگیر زنان در عرصه مبارزات مدنی یکی از نگرانی های دائمی حکومت جمهوری اسلامی به خصوص در سال های اخیر است. دست یازیدن به روش های ترور و سرکوب از نوع اسید پاشی، جداسازی جنسیتی و … نشاندهنده استیصال حکومت و هراس از آینده ای است که ادامه مبارزات زنان در برابر این حکومت قرار می دهد. در سال گذشته گرچه جنبش زنان به دلیل سرکوب نتوانست برآمد چشم گیری داشته باشد، اما این واقعیت را نمی‌توان انکار کرد که مبارزات زنان در سال‌های اخیر خاموش نشده است و در اعماق جامعه به پیش رفته است.
زنان کشور ما طی بیش از سه دهه گذشته در تمامی عرصه ها فعالیت چشمگیری داشته اند. زنان ایرانی نشان داده‌اند که خواهان جهانی دیگرند، جهانی که در آن، زنان از حقوق انسانی برابر با مردان برخوردار باشند و هیچ انسانی به واسطه تبعیض، به ویژه به دلیل جنسیت خود مورد ظلم و ستم قرار نگیرد، جهانی که همه انسان‌ها در صلح، آرامش، آزادی و امنیت زندگی کنند و از تمامی امکانات جامعه به شکل عادلانه بتوانند بهره‌مند شوند.
کمیته مرکزی سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران هشتم مارس، روز جهانی زن را به همه زنان و مردان آزاده و دلیر کشورمان، به ویژه زنان مبارزی که اکنون در زندان‌های جمهوری اسلامی در برابر استبداد ایستادگی می‌کنند، شاد باش می‌گوید و بر این باور است که بدون برچیده شدن بساط تبعیض جنسی، نمی‌توان به رهائی دست یافت. ما از همه زنان و مردان آزاده، سازمانهای سیاسی و نهادهای مدافع حقوق بشر می‌خواهیم که در روز ۸ مارس امسال زندانیان سیاسی و به ویژه زنان زندانی را به فراموشی نسپرند و برای آزادی آن‌ها از هیچ تلاشی دریغ نورزند.
کمیته مرکزی سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران
15 اسفند 1393 – 6 مارس 2015
