ما همچنان که بارها اعلام کردهایم عمیقا براین باوریم که احقاق حقوق زنان یعنی نیمی از جمعیت کشور، در چهار چوب نظامی که براساس قوانین دینی، ستم، نابرابری، تبعیض، خشونت و زن ستیزی بنا شده است، میسر نمی باشد. از این رو ضمن محکوم کردن سیاست های ارتجاعی، خشونت ورز و زن ستیز رژیم اسلامی حاکم بر ایران ، می کوشیم همراه با سایر احزاب ، سازمانها ، جریانات و نیروهای مترقی از مبارزات زنان ایرانی پشتیبانی کرده و پژواک صدای آنان باشیم.
اطلاعيه سازمان اتحاد فدائيان خلق ايران :
٢٥ نوامبر روز جهانی منع خشونت بر زنان
علیه خشونت بر زنان نه بگوییم
روز جهانی منع خشونت بر زن، 25 نوامبر فرامیرسد. خشونتی که روزانه، دائمی و جان سخت است. خشونت نسبت به زنان که ریشه درسلطه پدرسالاری و مرد سالاری دارد بنیان همه نابرابریهای اقتصادی ، اجتماعی ،فرهنگی ، جنسیتی و …. زنان درهر جامعه ای بوده و مرزی ندارد و جهانی است.
٢۵ نوامبر روز منع خشونت بر زنان است. سازمان ملل این روز را در گرامیداشت یاد خواهران میرابال انتخاب کرده است زیرا آنان در ٢۵ نوامبر ١٩۶٠ پس از مدتها شکنجه توسط سازمان امنیت ارتش دومینیکن به قتل رسیدند. ۲۱ سال مبارزه شد تا دولت وقت دومینیکن مسئولیت این جنایت را بپذیرد و این تلاش ادامه یافت تا سال ۱۹۹۹ که سازمان ملل آن را روز جهانی منع خشونت بر زنان اعلام نمود.
در ایران رژیم “جمهوری” اسلامی در عمر چهل و چند ساله اش ابتدا با فرمان حجاب اجباری، خشونت را آغاز و به تدریج با تثبیت قوانین زن ستیز خشونت علیه زنان را گسترش داده است. به طوریکه امروز ایران بالاترین نرخ خودکشی زنان در خاورمیانه، نرخ بحرانی قتل های ناموسی و آمار بالای ازدواج کودکان را دارا است .مسئله چند زنی و صیغه (ازدواج موقت یا فحشاء) و محروم نمودن آنها از ابتدائی ترین نیاز و لذات انسانی، نداشتن حق انتخاب همسر، سقط جنین، نداشتن حق انتخاب محل سکونت و مسافرت، نداشتن حق تحصیل و کار، قوانین ارث و طلاق و … نمونه های بارزی از قوانین زن ستیز است که بطور سیستماتیک خشونت های جنسیتی را در جامعه پایدار می سازد. متاسفانه در برخی از مناطق ایران اگر چه بصورت محدود، عمل شنیع و وحشیانه ختنه دختران صورت می گیرد. حکومت اسلامی ایران برای جلوگیری از این عمل تبهکارانه هیچ اقدام فرهنگی و قانونی را بکار نمیبرد.
طی این ۴۰ سال ، زنان آگاه و فعالین دفاع ازحقوق زنان با پرداختن بهایی سنگین، زندان و شکنجه، و یا تبعید، به مقاومت و مقابله با این قوانین پرداخته اند. امروزه در ایران ، زنان جوانی که بعد از انقلاب به دنیا آمده اند و در همین «جامعه اسلامی» بزرگ شده اند، حکومت اسلامی را در بسیاری ازعرصه ها به چالش کشیده و با شیوه های گوناگون برعلیه تبعیض و خشونت هایی که هر روزه بر آنان اعمال می شود ، مبارزه می کنند. اکنون بسیاری از این زنان با اتکا و استفاده از آگاهی و تجارب فعالین نسل پیشین در داخل و خارج از ایران، به این باور نزدیک شده اند که احقاق حقوقشان در چهار چوب رژیم اسلامی ، امکانپذیر نمی باشد.
ما همچنان که بارها اعلام کردهایم عمیقا براین باوریم که احقاق حقوق زنان یعنی نیمی از جمعیت کشور، در چهار چوب نظامی که براساس قوانین دینی، ستم، نابرابری، تبعیض، خشونت و زن ستیزی بنا شده است، میسر نمی باشد. از این رو ضمن محکوم کردن سیاست های ارتجاعی، خشونت ورز و زن ستیز رژیم اسلامی حاکم بر ایران ، می کوشیم همراه با سایر احزاب ، سازمانها ، جریانات و نیروهای مترقی از مبارزات زنان ایرانی پشتیبانی کرده و پژواک صدای آنان باشیم.
سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران
دوشنبه ۴ آذر ۱۳۹۸ – ٢٥ نوامبر ٢٠١٩