سعید نمونه بارز انطباق نظر و عمل و رعایت اخلاق انسانی در مواجه با دیگران و کمونیستی سرسخت علیه سلطه و استثمار بود. انسان شریفی که تا آخرین لحظه عمر پربارش برای آزادی و برابری و سوسیالیسم تلاش کرد.
در گرامیداشت یاد سعید سهرابی
“درمرگم سرود انترناسیونال بخوانید و مرگ بر سرمایه‌داری بگوئید. این محترمانه ترین بدرقه راه من است”
در ١٧ ژانویه ٢٠٢٢ سعید سهرابی رزمنده کمونیست از میان ما رفت. در این یک سال، جمع کوچک ما فقدان او را در فعالیتهای خود احساس می‌کند بویژه در این شرایط پر تپش که برآمد جنبش انقلابی و پیشروی آن، بیشتر از گذشته، نیازمند کادرها و فعالین کمونیست است.
از همان آغاز شکل گیری هسته اقلیت در سال ١٣٦٦ جمع ما همراه با رفیق سعید تلاش کرده، منتقد موانع پیشروی جنبش کمونیستی باشد. در آغاز شکل‌گیری، مساله سبک کار کمونیستی و گسست از مناسبات بورکراتیک و انطباق نظر و عمل، سنگ بنای کار ما شد. سپس تبیین جوامع نوع شوروی (قبل از فروپاشی) محور کار ما قرار گرفت و به تبیین این نوع دولتها به عنوان “دولت ضدکارگری، بورکراتیک و استثمارگر که در آن تکنوکراتها و بورکراتها قدرت را بدست دارند” رسیدیم که گسست از جریانات موسوم به “خط دو” در خط بندی‌های رایج وقت بود. آنگاه به نقد دیدگاه‌های “مرحله گرا از انقلاب” و تبیین دولت کارگری متکی به شوراها به عنوان ساخت سیاسی بدیل سرمایه داری ایران دست یافتیم و شعار استراتژیک “کار، رفا، آزادی، جمهوری شورایی” را محور فعالیتهای خود قرار دادیم. با فروریزی جوامع نوع شوروی، بحران جنبش کمونیستی و چرخش توازن قوا به نفع سرمایه داری و تضعیف جنبش طبقاتی کارگران، مسیر اصلی فعالیتهای ما بر “طرح همگرایی” متکی شد. این طرح بر واکاوی بحران چپ و تلاش عملی و نظری در راستای بازسازی و تقویت جنبش کارگری از طریق پروژه‌های همکاری و و همگرایی نیرو‌های کمونیست است.
“طرح همگرایی” محور فعالیت هسته اقلیت تا کنون در محیط زیست و در سطح جنبش بوده است. طی سی و پنج سالی که از شکل گیری “هسته اقلیت” گذشته است. همانند هر جمع کمونیستی دیگر از کاستی‌ها و نقد مبرا نبوده و نیستیم. در این فاصله بخشی از رفقا که در تدوین دیدگاه‌های نظری و تلاش عملی همراه ما بوده اند، متاسفانه در جمع ما نیستند اما اغلب آنها در عرصه‌های دیگر جنبش فعالیت می‌کنند. خاموشی رفیق سعید در سال گذشته بر کمبودهای ما افزوده است.
سعید سهرابی یکی از مدافعین پیگیر “طرح همگرایی”بود و در این راستا در تدوین سیاست “پروژه‌های همکاری”ما نقش موثری داشت. او ضمن عضویت در هسته اقلیت، از اعضای تشکیل دهنده شورای استکهلم و نیز عضو فعال “شورای همکاری نیروی‌های چپ و کمونیست” بود و سالها برای همگرایی کمونیستی تلاش کرد. او با نقد نقش اعضا به عنوان “کارمند” در ساختارهای بورکراتیک احزاب و سازمان‌ها، به مبحث “سبک کار کمونیستی” در میان ما غنای بیشتری داد. “طرح همگرایی” را با “پروژه‌های همکاری” گسترش داد و در نقش “کار خانگی زنان” تأکيد خاصی داشت و نکات دیگری که در اینجا مجال پرداختن به آنها نیست. سعید نمونه بارز انطباق نظر و عمل و رعایت اخلاق انسانی در مواجه با دیگران و کمونیستی سرسخت علیه سلطه و استثمار بود. انسان شریفی که تا آخرین لحظه عمر پربارش برای آزادی و برابری و سوسیالیسم تلاش کرد. به روایت خودش:”ما جهان زیباتری می‌خواستیم و می‌خواهیم، سرمایه داران را جاروب خواهیم کرد و روزی زورمان بر آنها خواهد چربید.”
یاد رفیق سعید سهرابی را همراه با رفیق مهرنوش، مارال و طلایه، لیلا، خانواده محترم نصیری و نیز هم‌رزمان او در شورای استکهلم شورای همکاری و همه دوستان و رفقایش گرامی می‌داریم.
هسته اقلیت
١٤ ژانویه ٢٠٢٣ – ٢٤ دی‌ماه ١٤٠١
