اقدام اعتراضی این زنان شجاع صرفا اعتراض به حجاب اجباری نیست بلکه در خود نماد اعتراض به تمامی قوانین تبعیضآمیز و نابرابر زنان در برابر مردان در جامعه ایران است. مبارزه ای که ازتظاهرات ٨ مارس ١٣٥٧ باشعار «نه روسری نه توسری» آغاز، و تا به امروز ادامه داشته است.
اطلاعيه کميته مرکزی سازمان اتحاد فدائيان خلق ايران :
به زنان شجاعی که در اعتراض به حجاب اجباری روسری از سر بر گرفتند درود میفرستیم
به گزارش خبرگزاریها در جریان اعتراضات سراسری در ایران، در دیماه گذشته، خانم ویدا موحد با شهامتی بسیار در اعتراض به حجاب اجباری در خیابان انقلاب تهران و بر بالای سکوئی روسری سفید خود را از سر برداشت و بر سر چوبی آویخت. تصویر این زن جوان، به سرعت در شبکه های اجتماعی و سایتهای اینترنتی پخش شد و تبدیل به نمادی برای اعتراض به پوشش اجباری در ایران گردید. بنا به اخبار وی در همان روز و در محل اعتراض، دستگیر شد و گفته میشود که پس از چند روز آزاد گردید.
اقدام شجاعانه ویدا موحد، زنان و دختران دیگری را تشویق کرد تا همچون وی در اعتراض به حجاب اجباری در ایران، در تهران و چند شهر دیگر روسری خود را برداشته و بر بالای سکو بایستند. یکی از این زنان به نام نرگس حسینی بازداشت شده است و خانم نسرین ستوده وکیل دادگستری ضمن تائید خبر بازداشت وی، وکالت وی را بر عهده گرفته است.
انتخاب آزادانه پوشش یک حق ابتدائی و شناخته شده در جهان امروز است، در حالی که در جمهوری اسلامی و بر اساس تبصره ماده ۶۳۸ قانون مجازات اسلامی: «زنانی که بدون حجاب شرعی در معابر و انظار عمومی ظاهر شوند به حبس از ده روز تا دو ماه یا از ۵۰ هزار تا ۵۰۰ هزار ریال جزای نقدی محکوم خواهند شد.» این حق از زنان گرفته شده است. بیش از چهار دهه است که زنان برای رهائی از حجاب اجباری به روشهای گوناگون با آن مبارزه میکنند و نزدیک به بیش از چهار دهه است که حکومت اسلامی با گشتهای گوناگون، بازداشت و تهدید تلاش میکند تا به زور بر سر زنان روسری کند. گرچه آشکار است که تا کنون موفقیتی نداشته است و کافی است تا این اجبار همراه با تهدید وسرکوب و زندان از دست و پای زنان برداشته شود و آنگاه روشن خواهد شد که تا چه حد پس از سالها تبلیغ و تشویق و تهدید، زنان ایران پذیرای حجاب شدهاند.
مشکلات زنان ایران فقط حجاب نیست، بلکه مجموعه قوانین قرون وسطائی مردسالارانهای است که در تمامی عرصههای زندگی روزمره تبعیضی دوگانه را بر آنان مستولی کرده است. از حداقل سن ازدواج، طلاق، حضانت و سرپرستی فرزندان، حق خروج از کشور، حق کار کردن،گرفته تا این که تنها نیمی از مرد در اموری چون حق ارٍث، شهادت زنان، دیه و … به حساب میآیند. بیش از شصت درصد صندلیهای دانشگاههای ایران در اشغال دختران است، اما پس از فارغالتحصیل شدن شانس کمتری از مردان برای اشتغال دارند و طبق امار رسمی زنان فقط دوازده درصد بازار کار را در اختیار دارند.
اقدام اعتراضی این زنان شجاع صرفا اعتراض به حجاب اجباری نیست بلکه در خود نماد اعتراض به تمامی قوانین تبعیضآمیز و نابرابر زنان در برابر مردان در جامعه ایران است. مبارزه ای که ازتظاهرات 8مارس 1357 باشعار «نه روسری نه توسری» آغاز، و تا به امروز ادامه داشته است.
سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران به ویدا موحد، نرگس حسینی و دیگر زنان و دخترانی که چنین شجاعانه اعتراض خود را به قوانین قرون وسطائی حکومت اسلامی اعلام میکنند، درود میفرستد، و بر این باور است که این حرکتهای اعتراضی ادامه خواهند یافت. ما از مبارزه زنان برای احقاق حقوق برابر با مردان، لغو قوانین تبعیض آمیز و تامین آزادیهای فردی و اجتماعی دفاع کرده و با همه مبارزین این راه همراهیم.
ما دستگیری خانم نرگس حسینی را محکوم کرده و خواهان آزادی سریع ایشان و تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی در ایران هستیم.
تلفیق دین و دولت و مسلط کردن قوانین شرعی بر حیات روزمره مردم چیزی جز تبعیض و نابرابری در جامعه در پی نداشته و نخواهد داشت. بر خلاف ادعای دروغ، نابرابری در ذات مذهب است و مبارزه با نابرابری در همه عرصه های جامعه تا این حکومت باقی است، ادامه خواهد داشت.
کمیته مرکزی سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران
۱۱ بهمن ۱٣۹۶ – ٣۱ ژانويه ٢٠١٨
