کارگران ایران دهه های متمادی است که از حق طبیعی برگزاری آزاد و مستقلانه مراسم اول ماه مه، در دو رژیم شاه و شیخ محروم بوده ودر این راه با سرکوبهای وحشیانه ای روبرو گشته و بهای سنگینی را پرداخت نموده اند اما علیرغم همه اینها هیچگاه پا پس نگذاشته و تسلیم شرایط حاکم نشده اند، چرا که تجربه زندگی به آنها آموخته است که بدون مبارزه متحد و همبسته راه به جایی نمی برند. درس بزرگ اول ماه مه به کارگران و زحمتکشان این است که فقرومحنت و بیچارگی سرنوشت محتوم زحمتکشان نیست آنان بخوبی دریافته اند که ابزار رسیدن به زندگی در خوروشایسته، ایجاد تشکلهای طبقاتی، اتحاد و مبارزه سازمان یافته و پیگیر است.
اطلاعيه سازمان اتحاد فدائيان خلق ايران :
اول ماه مه روز همبستگی کارگران سراسر جهان خجسته و پیروز باد!
اول ماه مه امسال در شرایطی فرا می رسد که به دلیل شیوع بیماری همه گیر کووید 19 و خطری که این بیماری مهلک برای سلامت عمومی جامعه بشری بوجود آورده است، امکان برگزاری مراسم عمومی و فراگیردرهیچ کجا ی جهان میسر نمی باشد.
در ایران حتی در شرایط نسبتا عادی نیزامکان برگزاری راهپیمایی، تجمع ،مراسم جشن وبزرگداشت این روز مهم و فرخنده و پراهمیت از منظرمبارزات طبقه کارگر، برای کارگران و زحمتکشان فراهم نبوده و ما هر ساله شاهد آنیم که تلاشهای بی وقفه فعالان، کنشگران و تشکلات مستقل کارگری برای بزرگداشت اول ماه مه با اقدامات سرکوبگرانه حکومت اسلامی، از حمله به گردهمایی ها و ضرب و جرح شرکت کنندگان در این مراسم گرفته تا دستگیریهای گسترده فعالان کارگری مواجه می شود.
بحران جهانی نظام سرمایه داری، در شرایط کنونی و تحت تاثیرشیوع بیماری کووید 19، تشدید گردیده است. در فاصله کمتر از دو ماه، بسیاری از شرکت های تولیدی و بنگاههای خدماتی با اخراج کارگران و کارمندان خود به بیکاری وسیعی دامن زده اند. افزایش تعداد بیکاران و کاهش در آمد ماهیانه برخی دیگر، بر گسترش فقر ومحنت عمومی افزوده و توده های وسیع کارگران و زحمتکشان در سرتاسر جهان را با مشکلات پرشمار معیشتی درگیر ساخته است. دولت ها در برخی از کشورها با گرفتن وام و اختصاص بودجه های قابل توجه برای کمک به کسانی که دراثر شیوع ویروس کرونا کارخود را از دست داده ویا در خطر اخراج قرار گرفته اند، می کوشند به طورموقت از رانده شدن میلیونها نفربه دامن فقر وگرسنگی بکاهند. گرچه همین دولتها تلاش خواهند کرد که درآینده، پیامد وهزینه های این وامها را بر مردم تحمیل کنند.
حکومت اسلامی که در هر شرایطی منافع کلیت رژیم و سرمایه داران وابسته به خود را بر منافع کارگران و زحمتکشان ترجیح می دهد ، در شرایط کنونی نیز علی رغم وعده های دروغین، هیچ گونه کمکی به مردمی که در این شرایط بحرانی محتاج نان شب هستند، نکرده است و حداکثر تلاش خود را در جهت انداختن بار سنگین بحران حاصل از بیماری همه گیربردوش کارگران و زحمتکشان بکار می برد.
تفاوت آشکار و عمده میان اوضاع کشور ایران با بسیاری از دیگر کشورها دراین است که همزمان با تشدید وخامت معیشت وزندگی و گسترش فقروبیکاری، ما همچنان شاهد حادترشدن اوضاع امنیتی، اعدام، سرکوب ودستگیری فعالان مستقل کارگری ،معلمان، دانشجویان ، نویسندگان و روشنفکران ناوابسته ومترقی هستیم. به عنوان نمونه می توان به بازداشت مجدد اسماعیل عبدی، و یا حکم انفصال محمد حبیبی اشاره کرد.
یکی دیگر از تعرضات این رژیم جنایتکار و سرکوبگر علیه کارگران ، تعیین حداقل حقوق و دستمزی بوده است که در بهترین حالت حداقل سه بارکمتر از برآورد های رسمی می باشد و این “هدیه “ای بود که در نیمه فروردین سال جاری توسط کمیته مزد شورای عالی کار به طبقه کارگر ایران به شمول بازنشستگان داده شد که البته این اجحافات با واکنش اعتراض آمیز بسیاری از کارگران و زحمتکشان میهن روبرو گردیده و واکنش های اعتراضی بخشهای گوناگون طبقه کارگر میهنمان را در پی داشته است.
اما با وجود سرکوب سیستماتیک و دهها ساله وعلیرغم آزاروپیگرد مداوم و دستگیری وزندان، حکومت اسلامی نتوانسته کارگران و زحمتکشان را از مبارزه و حق خواهی باز دارد. حتی در شرایط کنونی وبا توجه به خطر بیماری کشنده ای که جان دهها هزاران انسان را در سراسر میهنمان به خطر انداخته و بسیاری را به کام مرگ کشانده است، ما شاهد تداوم وهدفمندتر شدن مبارزات کارگران وسایر جنبش های اجتماعی درمیهنمان هستیم. علاوه بر شمار قابل توجه اعتراضات و اعتصاباتی که هر روزه در جای جای میهنمان به وقوع می پیوندد، اعتصاب سه هزار نفره کارگران معادن استان کرمان مورد شاخصی می باشد.
اول ماه مه نماد همبستگی و مبارزه کارگران و زحمتکشان سراسر جهان است. کارگران ایران دهه های متمادی است که از حق طبیعی برگزاری آزاد و مستقلانه مراسم اول ماه مه، در دو رژیم شاه و شیخ محروم بوده ودر این راه با سرکوبهای وحشیانه ای روبرو گشته و بهای سنگینی را پرداخت نموده اند اما علیرغم همه اینها هیچگاه پا پس نگذاشته و تسلیم شرایط حاکم نشده اند، چرا که تجربه زندگی به آنها آموخته است که بدون مبارزه متحد و همبسته راه به جایی نمی برند. درس بزرگ اول ماه مه به کارگران و زحمتکشان این است که فقرومحنت و بیچارگی سرنوشت محتوم زحمتکشان نیست آنان بخوبی دریافته اند که ابزار رسیدن به زندگی در خوروشایسته، ایجاد تشکلهای طبقاتی، اتحاد و مبارزه سازمان یافته و پیگیر است.
امسال با وجود شرایطی که این بیماری همه گیربر کشورمان مستولی نموده است متاسفانه به احتمال زیاد امکان برگزاری مراسم دسته جمعی وجود ندارد، اما بی گمان کارگران و زحمتکشان به همراه پیشروان و رهبران وفادار خود ،تلاش مضاعفی را برای یافتن هرگونه ابتکاری در جهت برگزاری مراسم روز جهانی همبستگی کارگران بکار خواهند گرفت.
سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران بعنوان سازمانی چپ و سوسیالیست، پیشاپیش فرا رسیدن اول ماه مه را به همه زحمتکشان ایران خجسته باد می گوید.
زنده باد اول ماه مه روزهمبستگی جهانی کارگران
سرنگون باد حکومت «جمهوری اسلامی»
زنده باد آزادی و دمکراسی
زنده باد سوسیالیسم
سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران
یکشنبه 7 اردیبهشت 1399 / 26 آوریل 2020