پس از درگیری‌های خشونت آمیز در دانشگاه‌های تبریز، علم و صنعت، تربیت معلم، صنعتی شریف، تهران، دانشگاه شیراز و دانشگاه مشهد و تعطیلی دفاتر سیاسی برخی از احزاب، نیمه خرداد به عنوان پایان رسمی نیمسال تحصیلی اعلام و پس از آن فرصت لازم برای سرکوب شورای‌های دانشگاه‌هایی فراهم شد
آرتمیس زرین‌کوب
فعال اکو-سوسیالیست و فعال حقوق جامعه LGBTQ
سالروز آغاز انقلاب فرهنگی در ایران
در ۳۱ فروردین ۱۳۵۹، با شکست قاطعانه انجمن‌های اسلامی در انتخابات دانشگاه‌ها، حملات حکومت تازه مستقر به شوراهای دانشجویی به نقطه اوجی رسید که منجر به تعطیلی دانشگاه‌ها و «انقلاب فرهنگی» شد. که در جریان آن نزدیک به ۴۰ دانشجو کشته و تعداد بسیاری زخمی و بازداشت شدند.
در فروردین ۵۹، انجمن پیشگام وابسته به سازمان چریکهای فدایی خلق ایران با قاطعیت در انتخابات دانشگاه پیروز شد و انجمن دانشجویان مسلمان وابسته به سازمان مجاهدین خلق ایران، انجمن پیکار وابسته به سازمان پیکار راه کارگر رتبه‌های دوم و سوم را کسب کردند و در انتها نیز انجمن‌های اسلامی وابسته به خمینی تنها توانست ۱۰ درصد آرا را در انتخابات دانشگاهی کسب کند.
حکومت تازه مستقر با تاکیدات روح‌الله خمینی بنیانگذار رژیم اسلامی بر «انقلابی اساسی» در دانشگاه‌های کشور، برای تصفیه استادان، تبدیل دانشگاه به محیطی برای علوم عالی اسلامی و عدم وابستگی آنان به دگر اندیشان، به خصوص کمونیست، مارکسیست و سوسیالیست اقداماتی پی در پی در جهت محدود کردن و برخورد با مراسم‌ها و شوراهای دانشجویان آغاز شد.
پس از درگیری‌های خشونت آمیز در دانشگاه‌های تبریز، علم و صنعت، تربیت معلم، صنعتی شریف، تهران، دانشگاه شیراز و دانشگاه مشهد و تعطیلی دفاتر سیاسی برخی از احزاب، نیمه خرداد به عنوان پایان رسمی نیمسال تحصیلی اعلام و پس از آن فرصت لازم برای سرکوب شورای‌های دانشگاه‌هایی فراهم شد.
در ۳۱ فروردین ۱۳۶۰ و اولین سالگرد وقوع این حوادث نیز تظاهراتی برگزار و منجر به کشته شدن آذر مهرعلیان ۱۷ ساله، مژگان رضوانیان ۱۶ ساله، ایرج ترابی ۲۲ ساله و زخمی شدن بعضی دیگر از دانشجویان شد.
اما دانشگاه و دانشجویان سکوت نکردند بلکه در کوی دانشگاه ۷۸ بار دیگر با صدای رسا علیه رژیم اسلامی به خیابان آمدند و در سال‌های ۸۸ و ۹۶ و ۹۸ و ۱۴۰۲ نقش موثر در خیزش‌های انقلابی علیه رژیم اسلامی داشتند.
از همین جهت است که رژیم اسلامی از دانشگاه میترسد چرا که دانشگاه هیچ‌گاه تن به سیاست‌های رژیم اسلامی ولایت فقیه نداد و همواره سنگر نخست علیه رژیم حاکم بر تهران بوده است و از همین رو هم بوده که اکنون رژیم اسلامی در تلاش است تا یک انقلاب فرهنگی دیگر در ایران را انجام دهد اما موفق نخواهد شد چرا که اگر در سال ۵۹ جامعه تحت تاثیر مشروعیت ملی و مذهبی و سیاسی خمینی بود اکنون آگاه شده است و دیگر برای رژیم اسلامی ولایت فقیه مشروعیتی قائل نیست و چیزی جز سرنگونی نمی‌خواهد.
در سالگرد انقلاب فرهنگی یاد دانشجویان و اساتیدی که تن به تایید رژیم اسلامی ندادند و سرکوب شدند را گرامی میداریم و عهد خود را با آنان تجدید میکنیم و با صدای رسا می‌گوییم که انقلاب علیه ارتجاع اسلامی را ادامه می‌دهیم و انقلاب ضدسلطنتی چراغ راهنمای ما در این انقلاب خواهد بود.
«مرگ بر ستمگر، چه شاه باشه، چه رهبر»
«نه سلطنت، نه رهبری، دموکراسی، برابری»
آرتمیس زرین‌کوب، فعال اکو-سوسیالیست و فعال حقوق جامعه LGBTQ
