کارفرمایان با پشتیبانی از حکومت و با استفاده از قانون کار، کارگران را زیر فشار قرار می دهند. کم نیستند کارگرانی که ماهها حقوق خود را دریافت نمی کنند و شمار دیگری نیز به دلیل بحران و کمبود مواد اولیه و خطر تعطیلی کارخانجات و نگران از این که بیکار نشوند، سکوت کرده اند. اما این سکوت هم حدی دارد. روزی نیست که در گوشه ای از کشور کارگران در اعتراض به شرایط دشوار کار و فشار کارفرمایان و دولت دست به اعتراض نزنند
اطلاعيه کميته مرکزی سازمان اتحاد فدائيان خلق ايران :
از خواست کارگران «نی بر» مجتمع کشت و صنعت هفت تپه و شرکت آسفالت طوس در معدن چادرملو اردکان، پشتیبانی می کنیم!
امروز کارگران نی بر مجتمع کشت و صنعت هفت تپه در واکنش به بیتوجهی کارفرما و سایر مسئولان استانی به مطالبات صنفیشان، وارد دومین روز اعتصاب خود شدند. بر اساس اخبار منتشر شده حدود ۶۵۰ کارگر فصلی نی بر کشت و صنعت هفت تپه دست از کار کشیدند و با نشستن در مزارع، خواهان رسیدگی به خواسته های خود شدند. کارگران این مجتمع خواستار رفع فاصله بیمهای و اجرای قانون مشاغل سخت و زیان آور و طرح طبقه بندی مشاغلاند. افزون بر این امسال افزایش نیافتن حقوق باعث شده است این خواسته طبیعی نیز به مجموعه مطالبات کارگران افزوده شود. کارگران “نی بر” فقط 6 ماه در سال کار دارند و 6 ماه دیگر سال، بیکار هستند. از اینرو مساله بیمه بیکاری برای این کارگران بسیار مهم و حیاتی است و بدون آن گذران زندگی برای آنها تقریبا ممکن نیست.
در ۶ آذر ماه حدود ۸۰۰ کارگر معدن چادرملو نیز در اعتراض به اخراج نماینده خود و دستمزدهای ناعادلانه بیش از یک ساعت دست از کار کشیدند. در واکنش به این حرکت شورای تامین اردکان در 11 آذرماه تشکیل جلسه داد و با حضور نمایندگان کارگران و مدیران شرکت پیمانکاری آسفالت طوس، خواسته های کارگران را بررسی نمود و خواست آنان در ارتباط با طبقه بندی مشاغل و پاداش تولید در محاسبه حق بیمه شان، پذیرفته شد. اما بازگشت نماینده کارگران، آقای حسنی نژاد، به کار، پذیرفته نشد. در اعتراض به این اخراج غیرقانونی روز 15 آذرماه بیش از 2000 کارگر معدن چادرملو دست به اعتصاب زدند و خواهان بازگشت به کار نماینده خود شدند.
در جمهوری اسلامی طبقه کارگر همواره تحت فشار بوده و بار بحران و گرانی بیش از سایر اقشار و طبقات عمدتا بر دوش این نیرو سنگینی می کند. کارفرمایان با پشتیبانی از حکومت و با استفاده از قانون کار، کارگران را زیر فشار قرار می دهند. کم نیستند کارگرانی که ماهها حقوق خود را دریافت نمی کنند و شمار دیگری نیز به دلیل بحران و کمبود مواد اولیه و خطر تعطیلی کارخانجات و نگران از این که بیکار نشوند، سکوت کرده اند. اما این سکوت هم حدی دارد. روزی نیست که در گوشه ای از کشور کارگران در اعتراض به شرایط دشوار کار و فشار کارفرمایان و دولت دست به اعتراض نزنند. طی همین ماه گذشته کارگران پلی اکریل اصفهان برای دستیابی به حقوق صنفی خود و در اعتراض به بازداشت 4 کارگر این کارخانه با امضای طومار دست به اعتراض زدند. در همین ماه در سوم آذر ماه، به دنبال نامه اعتراضی هماهنگ کنندگان طومار 40 هزار نفری به وزارت کار، کارگران مراکز مختلف تهران در وزارت کار دست به تجمع زدند که با تهاجم پلیس اجتماع آنها پراکنده شد. در بسیاری از مراکز دیگر نیز، کارگران منتظر فرصت ی هستند تا اعتراض خود را به وضعیت معیشتی و صنفی خود بیان کنند.
کمیته مرکزی سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران ضمن پشتیبانی از حرکت کارگران توجه جریانات سیاسی و نهادهای کارگری را به وضع بحرانی کارگران و ضرورت پشتیبانی متحدانه از آنان جلب می کند. اعتصاب کارگران نی بر مجتمع کشت و صنعت هفت تپه برای حق ادامه زندگی است. اهمیت دارد که صدای اعتراض این کارگران را هر چه وسیعتر منتشر کنیم. اعتصاب 2000 کارگر معدن چادرملو اردکان نیز، به ویژه در رابطه با بازگشت به کار نماینده خود حرکتی ارزشمند بوده و اهمیت دارد از جانب سایر نهادهای کارگری و سازمان های سیاسی مدافع حقوق نیروی کار به اشکال مختلف مورد پشتیبانی قرار گیرد. بکوشیم صدای اعتراض کارگران را پر طنین نمائیم!
کمیته مرکزی سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران
دهم دسابر 2013 برابر 19 آذر ماه 1392