همین شرایط دشوار، روی شکل گیری شخصیت رامین اثر گذاشت. اما این شرایط سخت رامین را نرم و لطیف و مهربان پرورش داد. دشواری های عاطفی و دوری از پدر و مادر او را در برابر ناهمواری های زندگی مقاوم نمود. محیط گرم خانواده روشن بین حاجبی از او شخصیتی بی نهایت شفاف، بی ادعا و صادق ساخته بود که ناراستی ها را بر نمی تابید و از ظلم و بی عدالتی بیزار بود
اطلاعيه کميته مرکزی سازمان اتحاد فدائيان خلق ايران :
پیام همدردی با ویدا حاجبی تبریزی
با اندوه بسیار مطلع شدیم ویدا حاجبی تبریزی دوست عزیز و همرزم ارجمندمان، در غم و درد از دست رفتن پسرش رامین به سوگ نشسته است. می دانیم که برای یک مادر، هیچ دردی جانگدازتر از دست دادن فرزند نیست. به خصوص زمانی که او بهترین دوست مادر هم باشد.رامین بارٍتو-تبریزی روز سه شنبه ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۴ برابر با ۱۲ ماه مه ۲۰۱۵ حدود ساعت ۱۲ ظهر پس از سال ها جدال با بیماری در بیمارستان شهر کلیشی در حوالی پاریس چشم از جهان فروبست.
رامین بارِتوحاجبی، متولد ۵ فروردین سال ۱۳۳۹ (۲۵ ماه مه ۱۹۶۰) بود. او دوران کودکی خود را دور از پدر و مادرش، در آغوش پر مهر خانواده بزرگ حاجبی گذراند. پدرش «اسوالدو» از مبارزان چپ آمریکای لاتین بود و مادرش ویدا حاجبی تبریزی از زنان مبارزی بود که در زندان شاه گرفتار شده بود. همین شرایط دشوار، روی شکل گیری شخصیت رامین اثر گذاشت. اما این شرایط سخت رامین را نرم و لطیف و مهربان پرورش داد. دشواری های عاطفی و دوری از پدر و مادر او را در برابر ناهمواری های زندگی مقاوم نمود. محیط گرم خانواده روشن بین حاجبی از او شخصیتی بی نهایت شفاف، بی ادعا و صادق ساخته بود که ناراستی ها را بر نمی تابید و از ظلم و بی عدالتی بیزار بود. او در حد توان خود می کوشید یار و یاور آسیب دیدگان همنوع خود باشد. رامین از معدود انسان های پاک سرشتی بود که می کوشید کارهای خوب و پسندیده اش را با تواضع، بدون چشمداشت و بی سر و صدا انجام دهد.
کمیته مرکزی سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران درگذشت این انسان بزرگ منش را به دوست و همرزم ارجمند ویدا حاجبی تبریزی، حمیده، افشین، آزاده، و همه یاران و خویشان او تسلیت می گوید و خود را در این اندوه بزرگ شریک می داند.
کمیته مرکزی سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران
۲۴ اردیبهشت ۱۳۹۴ – ۱۴ مه ۲۰۱۵
