در دوران جمهوری اسلامی او بار دیگر در پشت در زندان ها ایستاد. در آغاز دهۀ شصت، تعدادی از اعضای خانواده، خویشان و نزدیکان او بازداشت و اعدام شدند. پسرش فریدون اعظمی، دو دامادش، هبت معینی و توکل اسدیان، خواهر زاده هايش، حمید رضا و عبدالرضا نصيری مقدم، هم چنین از نزدیکانش، سیامک اسدیان و جمشید سپهوند، نوراله اسدیان و … از آن جمله اند.
اطلاعيه کميته مرکزی سازمان اتحاد فدائيان خلق ايران :
ادای احترام به پرویز خان اعظمی
پرویز خان اعظمی بیرانوند صبح روز سه شنبه ۲۹ تیرماه ۱۳۹۵ دیده بر جهان فروبست. زندگی پرویز خان، همراه با تحولات یک قرن اخیر کشورمان، از تلاطمات و ویژگی های خاص خود برخوردار بوده است. در پنج سالگی پدرش را فرماندهان ارتش رضا شاه همراه با تعدادی دیگری از خویشانش، که از سران لرستان بودند، به دار آویختند. در نوجوانی با طعم تلخ تبعید آشنا گشت. همراه خانواده به خراسان تبعید شد. بعد از سقوط رضا شاه او توانست به لرستان بازگردد.
زندگی پرویز خان اعظمی، یک بار دیگر در اوائل دهه پنجاه، زمانی که فرزندان او پا به عرصه فعالیت های سیاسی گذاشتند، دگرگون شد. این بار خانوادۀ بزرگ او در برابر آزمون دیگری قرار گرفت. با برآمد جنبش نوین چپ ایران، بسیاری از جوانان خانواده و خویشاوندان او، به این جنبش پیوستند. اکثر اعضای گروه دکتر اعظمی از اعضای خانوادۀ بزرگ او بودند. ساواک شاه حدود ۳۰ تن از فرزندان و خویشانش را بازداشت کرده به زیر شکنجه کشاند. فقط ۵ تن از فرزندانش: فریده، فرخنده، فرشته، فریدون و محمد اعظمی جزو دستگیر شدگان بودند که تا آستانه انقلاب در حبس ماندند. بعد از این بازداشت ها، او با استواری به دفاع از آن ها برخاست. در جست و جوی نشانی از فرزندان و خویشانش در پشت در زندان های مختلف در شهرهای یزد و اهواز و خرم آباد و بروجرد و تهران مرارتها کشید. فقط در تهران او در یک هفته ناگزیر بود برای یافتن ردی از فرزندان و خویشانش و یا دیداری با آن ها به زندان های اوین، قزل قلعه، قصر، جمشیدیه، کمیته مشترک مراجعه نماید.
خانۀ پرویز خان چه آن روزها که خانواده های بازداشت شدگان به دنبال خبری از عزیزانشان بودند و چه بعد از آن که درهای زندان شاه با انقلاب گشوده شد، به روی همه باز بود. بعداز انقلاب نیز هر کس با هر گرایشی و هر گزینه ای در آن خانه راه و جائی داشت. خود او آینه این گشاده روئی و محور این محیط باز بود.
در دوران جمهوری اسلامی او بار دیگر در پشت در زندان ها ایستاد. در آغاز دهۀ شصت، تعدادی از اعضای خانواده، خویشان و نزدیکان او بازداشت و اعدام شدند. پسرش فریدون اعظمی، دو دامادش، هبت معینی و توکل اسدیان، خواهر زاده هايش، حمید رضا و عبدالرضا نصيری مقدم، هم چنین از نزدیکانش، سیامک اسدیان و جمشید سپهوند، نوراله اسدیان و … از آن جمله اند.
پرویز خان اعظمی علیرغم همۀ ناملایمات زندگی، سرافراز و شرافتمندانه زیست و با تمام وجود، در برابر ظلم و بی عدالتی ایستاد. او با همین روحیه و منش والای انسانی نیز فرزندانش را تربیت نموده بود و همواره ایستادگی انان بر آرمان ها و اهدافشان را می ستود.
کمیته مرکزی سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران درگذشت پرویز خان اعظمی را به فرزندان او به ویژه رفیق ارجمند محمد اعظمی، و خانوادۀ بزرگ اعظمی تسلیت می گوید و خود را در سوگ این انسان والا شریک می داند و یاد و خاطرۀ ارجمند او را گرامی می دارد.
کمیته مرکزی سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران
۳۰ تیرماه ۱۳۹۵ – ۲۰ ژوئیه ۲۰۱۶
