حمعي از دوستان
عزيزي ديگر از تبار انسانهاي شريف از بين ما رفت
عضوي از پيکرهي مبارزين راه آزادي و سوسياليزم
«او با لبان مردمان لبخند ميزند
درد و اميد مردم را
با استخوان خويش پيوند ميزند»
از راه دور خبر مرگ نابهنگام
رفيق علي مجيدي
همهي ما را در بهت و ناباوري فرو برد، مگر ميشود مرگ عزيزي را پذيرفت؟ آن هم با يک مکالمهي کوتاه تلفني، شنيدن خبرمرگي از اين دست بسي تلخ است و درغربت و تبعيد تلختر، اگردرآن جا بوديم حداقل خودمان را به بازماندگان اوميرسانديم و از نزديک درغم آنان شريک ميشديم، سربرشانهي همديگر ميگذاشتيم و نميگذاشتيم اين درد بر شانههاي آنان سنگيني کند.
علي متعلق به خانوادهاي بزرگ بود، متعلق به طبقهاي بزرگ، عضوي ازجنبش جهاني براي برابري و عشق ورزي به انسانهاي تحت ستم و رنج ديده بود؛ نبود او ضايعهاي جبران ناپذير براي اين جنبش و انديشه و آرمان او چراغ راه رفقاي او تا نابودي ظلم و بيعدالتي خواهد بود.
درد وغم از دست دادن رفيق روزهاي پرخاطره، برايمان همچنان به يادگارميماند.
رفيق علي از خيل آناني بود که از محک تجربه سربلند و پيروز بيرون آمد، پايداري، استقامت و لب نگشودن او درنگهداري رازرفقايش دردوران پر مشقت، فشار و شکنجه، درزندان خوف انگيزرژيم جنايتکار جمهوري اسلامي ازاوانساني محبوب و قابل اعتماد ساخته بود. زندگي پس اززنداناش نيز نشان از ايمان و باورخلل ناپذيرش به شرافتمندانه زيستن بود.
در غم از دست دادن علي مهربان، به همسرگرامياش و تمام بازماندگانش تسليت ميگوئيم. ميگوئيم با شما در تحمل اين رنج جان فرسا شريک هستيم، ميگوئيم علي براي تک، تک ما نيزهم عزيز بود وهم دوست داشتني، هرکدام از ما دهها خاطرهي شيرين و خوب ازرفاقت و دوستي با او به ياد داريم؛ خندههاي شاد و شوخيهاي دلنشيناش، برايمان فراموش نشدني است.
علي از بين ما رفت اما خاطرهي صفا و صداقت، دوستي و رفاقت او براي ما و کساني که او را ميشناختند از ياد رفتني نيست. به جرعت ميتوان گفت که او سرمشق انسان بودن و انسان زيستن دراين دنياي پست حاکميت خيل فرومايگان بود.
صبر و بردباري را براي باز ماندگان رفيق علي مجيدي صميمانه آرزومنديم.
يادش گرامي باد!
پري ابراهيم زاده، باقرابراهيم زاده، جعفر ابراهيم زاده، کيومرث نقي پور، مطهره نصيري، علي شمس، جلال رستمي، منصور اميرافشاري، محمد مستوفي، فروغ درويشي و احمد حاجي اميري، اکرم کوهساري مرند،جمشيد مهر
هفتم آذر 1387