گفتگوی نشریۀ اینترنتی فرانسوی مدیاپارت با اورلی نوی روزنامه نگار اسرائیلی

در نهایت، اسرائیل باید به اصول حاکم و جاری بر روابط بین المللی پایبند باشد: پایان دادن به محاصره و آپارتاید. این، بجای همۀ اشکال تشدید و خشونت، می تواند به امنیت اسرائیل منجر شود.

من نمی خواهم از طرف فلسطینیها صحبت کنم، اما از شما پنهان نمی کنم کهامیدوارم دوستان و شرکای ما در فلسطین این را به رسمیت بشناسند که حماس در آخر هفته، هفتم اکتبر، مرتکب جنایت وحشتناکی شده است

” اورلی نوی” روزنامه نگار اسرائیلی
جنایت و انتقام جوئی اسرائیل را محکوم می کند

گفتگو، نشریۀ اینترنتی “مدیاپارت”، فرانسوی

ترجمۀ شیدا نبوی

خانم اورلی [مژگان] نوی، روزنامه نگار متولد سال ۱۹۷۳ در ایران است که در سن ۹ سالگی ایران را همراه خانواده اش ترک کرده است. او در حال حاضر رئیس مرکز اطلاعات حقوق بشر اسرائیل در سرزمینهای اشغالی است. و نیز مترجم از زبان فارسی به زبان عبری، و تلاش می کند تا آنچه را که بین ایران و اسرائیل مشترک است، منتقل کند، در حالی که در عین حال از نوعی تحقیر عمومی برای "میزراحیم" [یهودیهای شرق تبار] رنج می برد؛ اصطلاحی که اسرائیلیها یهودیان کشورهای مسلمان را به آن می نامند.
او عضو حزب اقلیت به نام (جبهۀ دموکراتیک ملی) است و برای ارتباط بین یهودیان شرق تبار و فلسطینیان بر اساس حقوق برابر و عدالت اجتماعی فعالیت می کند. 
برای این گفتگو، نشریۀ اینترنتی "مدیاپارت"، فرانسوی، روز پنجشنبه ۱2 اکتبر از طریق تلفن با او، در اورشلیم، تماس گرفته است. بنا به نوشتۀ مصاحبه کننده، او سعی می کند بدون این که احساسات خود را پنهان کند، خونسرد باشد.

مدیاپارت: آنچه را که آخر هفته گذشته اتفاق افتاد چگونه تعریف می کنید؟

اورلی نوی: بدون شک… بدون شک، تهاجم حماس به اسرائیل در روز شنبه، 7 اکتبر، برای ارتکاب قتل عامی که اکنون می دانیم، یک جنایت جنگی غیرقابل توجیه است.

ـ شما از کلمۀ تروریسم استفاده نمی کنید…

ـ من هم مخالف آن نیستم. این تروریسم بود، اگر بخواهید، اما من ترجیح می دهم به واقعیت به شیوه ای بیطرفانه تر و حتی قانونی تر اشاره کنم، زیرا این اصطلاح تروریسم از نظر سیاسی یک دام است. اسرائیل در محدودۀ چنین تعریفی قرار دارد، زیرا همواره علیه فلسطینیان ترور ایجاد کرده است.

ـ آیا اسرائیل حق دفاع از خود را دارد؟

ـ قطعاً.

ـ آیا اسرائیل حق دارد انتقام بگیرد؟

ـ البته که نه. این، یک جنایت جنگی را به جنایت جنگی دیگر اضافه می کند. اقدامات تلافی جویانۀ جاری منجر به فاجعه ای می شود که فراتر از کلمات است: قطع برق، تحمیل چنین محاصره ای بر جمعیت غیرنظامی و مهمتر، بمباران آنها، در حال حاضر، یک جنایت جنگی است. جای تأسف است! این کار می تواند منجر به بدتر شدن وضعیت و منجر به حمام خون شود. ما باید مذاکرات را آغاز کنیم نه این که تلافی کنیم.

ـ چگونه می توانیم به خاطر داشته باشیم که ما در چرخۀ سرکوب، تروریسم و انتقام هستیم، بدون نسبی کردن یا کاهش اهمیت آنچه اتفاق افتاده است؟

ـ باید دانست که جنایت شنیع حماس ناشی از یک زمینه است. این توجیه نیست ولی یادآوری سالهای اشغال، محاصره، تحقیر و سرکوب بیرحمانۀ فلسطینیان، در همه جا و به ویژه در غزه است، باید برای شما بدیهی باشد.

من به هیچوجه قتل عام حماس را توجیه نمی کنم. با این حال، متقاعد شده ام که اگر می خواهیم وضعیت را تغییر دهیم، باید واقعیت را درک کنیم.

ـ راست افراطی اسرائیل چگونه بازی را تغییر داد وقتی به قدرت رسید؟

ـ ما در اسرائیل از یک درگیری محدود و هنوز در حال جوشش با فلسطینیان، به تمایل به حل مسئله با تمام خشونتهای ممکن رسیده ایم؛ یا فلسطینیان سلطۀ اسرائیل را می پذیرند، یا باید تبعید، و از آنجا محو شوند یا حتی با جنگ ریشه کن و نابود شوند.

در آغاز چنین سیاستی وجود داشت، به ویژه در کرانۀ باختری؛ یعنی محل یک پاکسازی قومیِ ظالمانه. اما وضعیت با دولت فعلی و به ویژه با حملۀ مداوم به غزه بطور چشمگیری تغییر کرده است.

غزه در معرض خطر نابودی از نقشه است اگر جامعۀ بین المللی، به ویژه ایالات متحده آمریکا و اروپا، بجای اجازه دادن یا حتی تشویق دولت اسرائیل به این کار، جنایات جنگی ناشی از حدت پاسخ اسرائیل را متوقف نکند.

ـ آیا قربانی کردن احتمالی گروگانها در این اقدامات تلافی جویانه نشانۀ سیاست راست افراطی است؟

ـ نه، من می ترسم که این در حال حاضر احساسات غالب در سراسر اسرائیل باشد: حذف حماس مستلزم مرگ حدود ۱۵۰ غیرنظامی است که حماس گروگان گرفته است. ندیدن حقایق می تواند غالب شود و به سیاست رسمی تبدیل شود.

ـ آیا راست افراطی با خون و فاجعه آمیخته نشده است؟

ـ خونریزی او، به نظر من هدف نیست، یک وسیله است. به نظر آنها، برای اطمینان از سلطۀ کامل اسرائیل در سرزمینهای مابین رودخانۀ اردن و دریای مدیترانه، همۀ کارها خوب است و به عنوان مصلحت توجیه می شود، از جمله حمام خون.

ـ نظر شما در مورد حماس که در سال 2006 در غزه انتخاب شد و به قدرت رسید چیست؟

ـ حماس هیچ مشروعیت دموکراتیکی ندارد، زیرا انتخابات قدیمی است و در آن تقلب شده است. انتقاد علنی از حماس، به ویژه در غزه، به دلیل سرکوب وحشیانۀ آن غیرممکن است. حماس یک نهاد پیچیده با شاخه های سیاسی و نظامی است. چه بخواهیم چه نخواهیم، یکی از بازیگران زندگی سیاسی فلسطین است.

فلسطینیها پس از آن که اسرائیل آنها را از هرگونه امکان مقاومت مسالمت آمیز محروم کرد، به خود اجازه دادند که توسط حماس تحت سلطه قرار گیرند. راهپیمایی علیه دیوار جدایی، اعتراضات علیه سلب مالکیت زمینهایشان: همه با خشونتی فزاینده سرکوب شده است. شما می توانید نتیجه را ببینید.

ـ آیا از بوجود آمدن اتحاد ملی در اسرائیل وسوسه شده اید؟

ـ وحدت به خودی خود یک فضیلت نیست. فایدۀ چسبیدن به هم چیست اگر برای جلوگیری از فکر کردن در مورد سؤال اساسی باشد: چگونه به اینجا رسیدیم؟ وحدت ملی یک توهم و اشتباه است اگر شامل به رهبری رسیدن “ایتامار بن گوئیر” باشد که توسط بنیامین نتانیاهو به عنوان وزیر امنیت ملی منصوب شده است، وزیری از حزب راست افراطی یهودی.

ما به بحثهای عمیق و جدی نیاز داریم نه یک واکنش اجتماعی و ابتدائی.

ـ مثلا چی؟

ـ من با مهمترین مسئله کار دارم: ارتباط بین اقدامات تلافی جویانه و امنیت. چنین پیوندی، این که “تنها تلافی برای ما آرامش به ارمغان می آورد”  توهم کامل است. اسرائیل در گذشته چند بار درگیر عملیات انتقام جویانه و تلافی جویانه پس از حملات فلسطینیان شده است؟ اما آیا این امر منجر به امنیت بیشتر شده است؟ برعکس!

در نهایت، اسرائیل باید به اصول حاکم و جاری بر روابط بین المللی پایبند باشد: پایان دادن به محاصره و آپارتاید. این، بجای همۀ اشکال تشدید و خشونت، می تواند به امنیت اسرائیل منجر شود.

ـ شما این شانس را دارید که در یک کشور اشغالگر زندگی کنید که به دموکرات بودن خود افتخار می کند و می توانید نظرات انتقادی خود را بیان کنید. این یک تجمل است که بسیاری از فلسطینیها نمی توانند از آن برخوردار باشند، درست است؟

ـ من به راحتی این ایده را می پذیرم که برای من مطلوب است که آزادانه صحبت کنم. من نمی خواهم از طرف فلسطینیها صحبت کنم، اما از شما پنهان نمی کنم که امیدوارم دوستان و شرکای ما در فلسطین این را به رسمیت بشناسند که حماس در آخر هفته، هفتم اکتبر، مرتکب جنایت وحشتناکی شده است.

ـ برای شما یهودی بودن از ایران چه معنایی دارد؟

ـ تصویری روشن از جایگاه اسرائیل در خاورمیانه، چشم انداز روشنی از ماهیت استعماری اسرائیل، نقش و ژئوپلیتیک.

ـ شما قبلا از “آپارتاید” و اکنون از “طبیعت استعماری” صحبت کردید، که به گفتۀ مدافعان بی قید و شرط دولت یهودی، نشانۀ “اسرائیل هراسی” است.

ـ تقریبا سه سال پیش، نشریۀ “بی تسلِم / B’Tselem ” گزارشی را در حمایت از این جنبه های غیرقابل انکار اسرائیل منتشر کرد. موضع ما جدید نیست و باید بجای تحریک تنشهایی که در زمان حال وجود ندارد، بحثها یا حتی وضعیت را به پیش حرکت دهیم.

آنتوان پراود ـ 13 اکتبر 2023