نباید فراموش کرد که از همان ابتدا زنان به عنوان نیمی از جمعیت کشور و دین باوران غیر شیعی از حق انتخاب شدن در بسیاری از موقعیت های سیاسی و قضائی از جمله ریاست جمهوری محروم شده اند.
اطلاعيه سازمان اتحاد فدائيان خلق ايران :
با رويگردانی از حوزههای رأی، انتخابات فرمایشی حکومت را به شکست کشانيم
یازدهمین دوره آن چیزی که «انتخابات» ریاست جمهوری نامیده میشود، با رد صلاحیت بخش عمده کاندیداها و حتی کسانی چون هاشمی رفسنجانی و رحیم مشائی و تائید هشت نفر از نزدیک ترین ذوب شدگان در ولایت فقیه و مشاورین و نزدیکان ولی فقیه، وارد مرحله نهائی خود شد. این انتخابات نیز همانند انتخابات دوره هاي قبل در جمهوري اسلامي، اساسا آزاد و دمکراتیک نيست.
اين انتخابات، در شرائطي برگزار ميشود که بحرانهاي همه جانبه اقتصادي ،سياسي واجتماعي، ،تحريم هاي اقتصادي و تنش در مناسبات بينالمللي ، بيش از پيش تأثيرات و تبعات زيان بار و ويران کننده خود را بر کار و زندگي و آينده اکثريت تودههاي مردم برجاي گذاشته و میگذارد. در طول چهارسال گذشته ادامه این حاکمیت نه تنها زندگي روزمره مردم را با دشواري فراوان روبرو کرده، بلکه بخش بيشتري از مردم را به زير خط فقر کشانده است و نارضايتي به شکل وسيعي در ميان قشرهای جامعه گسترده شده است. شکافهاي طبقاتي عميق تر، تبعيضات اجتماعي، جنسي، فرهنگي، مذهبي، نقض آشکار حقوق مردم و مليتها شديدتر، و تحديد آزاديها و فشارهاي استبداد مذهبي بيشتر شده است. حکومت جمهوری اسلامی اما همچنان در اندیشه ادامه سیاستهای تاکنونی و تحکیم قدرت ولی فقیه و باندهای امنیتی نظامی حاکم است. بگیر و ببند ها هم چنان ادامه دارد. روزنامه نگاران و فعالان سیاسی و مدنی، جنبش های اجتماعی و ملیتهای ساکن ایران تحت پیگرد قرار دارند و هیچ نشانهای از تغییر در سیاست های حکومت دیده نمی شود.
انتخابات در جمهوري اسلامي از ابتدا تا کنون غير آزاد و گزينشي بوده است. يعني تا کنون حق انتخاب شدن، حق سخن گفتن، حق نوشتن و انتشار آن، حق داشتن روزنامه و نشريه، حق فعاليت احزاب سياسي و نهادهاي مدني، حق استفاده برابر از رسانههاي عمومي براي مخالفان حکومت، وجود نداشته است. در این انتخاباتها حداکثر، امکان رقابت جناحهاي درون حکومت براي حضور در نهادهايي مثل مجلس و رياست جمهوري وجود داشته است. اما از انتخابات مجلس هفتم بدين سو، دامنه اين رقابتها، زير تيغ نظارت استصوابي شوراي نگهبان، تنگتر شد. انتخابات مجلس هشتم، به لحاظ تنگ نظري و فضاي ضد دموکراتيک حاکم بر آن، گوي سبقت را از ديگر دورهها ربود. دخالت در انتخابات و فرمايشي کردن کامل آن، در جريان انتخابات رياست جمهوري گذشته با تقلب علني و رايسازي براي احمدي نژاد تکميل شد. اگر در دورههاي پيشين، به دليل رقابت و نظارت جناحهاي حکومتي تقلب و رايسازي وسیع به شکل علني دشوار بود، در انتخابات رياست جمهوري دهم، تقلب آشکار چهره و خصلت اصلي انتخابات را ساخت. دستکاري در آراء، آن قدر آشکار و علني صورت گرفت که نتيجه انتخابات پيش از اتمام شمارش آراء توسط جناح مسلط اعلام شد و ولي فقيه قبل از اعلام نظر رسمی شورای نگهبان منصوب خویش، احمدي نژاد را برنده آن معرفي نمود.
جمهوري اسلامي به راي مردم باور ندارد و تنها ميکوشد تا با راي مردم به رژيم خود مشروعيت بخشد. براي حکومت اسلامي فقط ميزان شرکت مردم مهم است و نه نتيجه انتخابات، چرا که نتيجه را خود از پيش و به صورت کنترل شده، هدايت ميکند. کانديداهايي که پس از عبور از صافي شوراي نگهبان به صف اول مسابقه انتخابات ميرسند، از «خودي»ها هستند و در نهايت هم نقش آنها غالبا در حد «تدارکاتچي» و مجري “حکم حکومتي” باقي خواهد ماند.
این بار اما حذف رفسنجانی و مشائی از لیست کاندیداهای ریاست جمهوری نشان میدهد که دایره «خودی»ها تا چه اندازه محدود شده و ظرفیت نظام در تحمل نظرات متفاوت تا چه حد کاهش یافته است. حکومت میرود تا به یک حکومت دیکتاتوری مذهبی-نظامی تمام عیار تبدیل شود. در این راه حتی از حذف کسانی که خود در بنیانگذاری و تداوم این نظام نقش اول را داشته اند، فروگذار نخواهد کرد
هموطنان گرامی
قانون اساسی جمهوری اسلامی رسما امکان حضور غیرمذهبی ها و مخالفان نظام اسلامی در انتخابات را منتفی ساخته است. سهم همه نیروهای سکولار و دمکرات و چپ ایران در طول حیات جمهوری اسلامی سرکوب، زندان و شکنجه و اعدام و یا تبعید بوده است. اما حکومت جمهوری اسلامی تنها به حذف مخالفان بسنده نکرده است. در طول این سال ها سیاست حذف مخالفان و معترضان، حتی بسیاری از نیروهای درونی خود رژیم را هم آماج خود قرار داده است. نباید فراموش کرد که از همان ابتدا زنان به عنوان نیمی از جمعیت کشور و دین باوران غیر شیعی از حق انتخاب شدن در بسیاری از موقعیت های سیاسی و قضائی از جمله ریاست جمهوری محروم شده اند.
با وخامت اوضاع اقتصادی و اجتماعی، و مشکلات کار و معیشت گریبانگیر مردم که دم به دم شدیدتر میشود، گذران زندگی روزمره و تامین حداقل نیازهای آن مشغله ذهنی عمده توده ها تبدیل شده است. در واقع، با توجه به ماهیت عملکرد و سیاستهای جاری خود رژیم، اکثریت مردم به روشنی دریافته اند که در صورت تداوم این بساط، عملا هیچ بهبودی در زندگی امروز و فردای آنان ممکن و میسر نیست و از این رو نیز غالبا از نمایشهای ادواری آن همچون انتخابات نمایشی هم رویگردان شده اند.
هم ميهنان گرامي
ما بارها گفتهايم که در يک جامعه آزاد، حکومتها تابع راي مردم و پاسخگو به مردم هستند. در کشور ما همواره اين حکومتها بودهاند که بر بالاي سر صندوقها ايستاده و با کنترل بر آنها، راي مردم را ناديده گرفتهاند. در جمهوري اسلامي با لغو حق عمومی انتخاب شدن و محدود نمودن آن به وابستگان به قدرت، عملا امکان دخالت آراء مردم در تحولات سياسي محدود و محدودتر شده و دست آخر در جريان این انتخابات شاهدیم که چگونه به یک مضحکه انتخابات فرمایشی تبدیل شده است.
با تحريم این نمایش انتخابات و عدم حضور در پاي صندوقهاي راي، اجازه ندهيم که جمهوري اسلامي باري ديگر راي مردم را در انظار جهانيان، خرج مشروعيت بخشيدن به نظام استبدادي خود کند و در داخل کشور از آن براي ارعاب و فريبکاري استفاده نمايد. خلوت نگهداشتن حوزههاي رايگيري و خالي گذاشتن صندوقهاي راي، به سود آزادي و به سود حاکميت مردم و به زيان استبداد است.
ترديدي نبايد داشت که مبارزات جمعی مردم و رشد و پايگيري تشکلهای مستقل و جنبشهاي مردمي با تکيه بر خواستههاي حقطلبانه شان، مهمترين عرصه مبارزه با رژيم است. عدم شرکت در بازيهاي سياسي اين رژيم، که تنها خود از آن بهره ميبرد و بايکوت انتخابات فرمايشي، راهي است که پايههاي رژيم اسلامي را سست کرده و مبارزه مردم را گسترش خواهد داد.
ما همه نيروهاي چپ ،مترقي و آزادي خواه را دعوت ميکنيم تا با تحريم فعال اين نمايش انتخاباتي، تلاش براي برآمد صف مستقل اپوزيسيون چپ ودموکرات را گسترش دهند. این گامی مهم در جهت تقویت جنبش آزادیخواهانه مردم کشورمان است. با فعال کردن شبکه های اجتماعی، با بهرهگیری از امکانات موجود، برگزاری گردهمائی ها، سخنرانی ها، پخش اعلاميه و تراکت ها و ديوارنويسی عليه انتخابات فرمايشی، مردم را به عدم شرکت در رای گيری انتخابات فرمايشی دعوت کنیم و بکوشیم با سازماندهی مقاومت مدنی سراسری و يپشبرد تحريم گسترده انتخابات، قدرت نيروهای آزاديخواه و اراده مردم را در مقابل قدرت نمائیهای رژيم به نمايش بگذاریم. تنها از این طریق است که می توان مستبدین حاکم را وادار به عقب نشینی، و راه رسیدن به آزادی، دمکراسی و عدالت را هموار کرد
سازمان اتحاد فدائيان خلق ايران،
7 خرداد 1392 – 28 مه 2013
