جمعی از روزنامه نگاران ایرانی پناهنده ساکن در کشور ترکیه با ارسال نامه ای به رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه خواستار رسیدگی به وضعیت بلاتکلیفی طولانی مدت پناهندگان ایرانی در این کشور شدند.
در این نامه به مواردی از جمله عدم امنیت جانی فعالان حقوق بشری و فعالان رسانه ای عمدتا مخالف حاکمیت جمهوری اسلامی که به کشور ترکیه پناهنده شدند اشاره شده است.
کوروش زمانی،علی میر حیدری،مسعود اخترانی تهرانی ،سیروان منصوری و کامران چاهتل از امضا کنندگان این نامه میباشند.
متن نامه :
به: جناب آقای «رجب طیب اردوغان»، ریاست محترم جمهوری ترکیه
از: تعدادی از روزنامهنگاران و خبرنگاران ایرانی پناهنده و در خطرِ ساکن در کشور ترکیه
موضوع: گزارش وضعیت و درخواست برای تسهیل پروسهی انتقال به کشوری دیگر از طریق بازاسکان در کشور سوم
ما تعدادی از روزنامهنگاران و خبرنگاران ایرانی پناهنده در کشور ترکیه به شما یادآور میشویم که بر اساس کنوانسیون مربوط به وضعیت پناهندگان، مصوب ۲۸ ژوئيه ۱۹۵۱/ژنو/سازمان ملل متحد؛ مورد تأكيد و اجرای دولتهای امضاء کنندهی این پیمان میباشد و در این مصوبه، به وضوح و الزاما قید شده است كه كليه افراد بشر بايد بدون تبعيض، از حقوق بشری و آزادیهای اساسی، با برابری کامل برخوردار گردند.
بنابراین اکنون این نامه را از سر ناچاری و با توجه به عدم رعایت عدالت از سوی جامعهی بینالملل در دسترسی به ابتداییترین حقوق انسانیمان که حق زندگی است، برای شما ارسال میکنیم.
ما جمعی از روزنامهنگاران و خبرنگاران ایرانی پناهنده در کشور ترکیه هستیم که به دلیل تفکرات سیاسی و عقیدتیِ مشروع خود، قادر به ادامهی فعالیتهای حرفهای در کشورمان ایران نبودهایم و ناچار به ترک وطنمان شدهایم.
از این رو به اطلاع شما ریاست محترم جمهوری میرسانیم که تمامی افراد امضا کننده این نامه که بیش از ۶ سال است که بدون تعیین تکلیف در روند بازاسکان در کشور سوم، در ترکیه به سر میبریم و تا لحظهی نگارش این نامه، دها مرتبه از طریق نهادها و سازمانهای مرتبط با پناهندگان از جمله «کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل در امور پناهندگان» پیگیر وضعیت خود بودهایم اما متاسفانه به هیچ نتیجهی ملموس و مطلوبی دست نیافتهایم و سالهاست که پاسخ مشخصی دریافت نکردهایم.
طی سالهای اخیر، حاکمان جمهوری اسلامی و سرویسهای امنیتی آن، با تهدیدها و فشارهای فزاینده و مستمری که به ما و خانوادههایمان در ایران وارد کرده است، قصد داشته تا به هر شکل ممکن ما را از ادامهی فعالیتهای قانونی و حرفهای خود در حوزهی روزنامهنگاری و خبرنگاری بازدارد که این رویکرد شامل احضار و بازجویی خانوادهها – ارسال پیامهای تهدیدآمیز برای ما و در برخی موارد اقدام به طراحی ربایش بوده است.
همانگونه که مستحضر هستید، طی سالهای گذشته تا کنون، دهها گزارش از رسانههای رسمیِ ترکیه مبنی بر انجام عملیات تروریستی توسط مزدورانِ وابسته به جمهوری اسلامی ایران در خاک این کشور منتشر شده است که از ترور و ربایش ایرانیان که بخش عمدهای از آن را روزنامهنگاران تشکیل میدهد حکایت دارد که بعضاً برخی از عملیات و عوامل اطلاعاتی جمهوری اسلامی با هوشیاری سرویسهای امنیتی-اطلاعاتی کشور متبوع شما مورد شناسایی و بازداشت قرار گرفتهاند.
بر این اساس، ما امضاء کنندگان این نامه، ضمن تاییدِ وجود تهدیدات جانیِ بالقوه و غریبالوقوع و قرار گرفتن در فضای رعب و وحشت به واسطهی تهدیدات پیدرپی توسط عاملان امنیتی جمهوری اسلامی در خاک ترکیه؛ خواستار پیگیری و تسریع در روند رسیدگی به پروندههای پناهندگی خود در چهارچوب و ساختار اداری و قانونی کشور ترکیه هستیم.
لازم به ذکر است که هر یک از امضاء کنندگان این نامه، بارها طی تماسهای تلفنی و ارتباطات مکتوب با کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگانِ ترکیه، به این نتیجه رسیدهایم که تنها حاکمیت ترکیه است که وظیفه و امکانات و ابزار کافی جهت تضمین امنیت و رسیدگی به وضعیت بحرانی ما را در دست دارد. این در حالی است که همزمان، سازمان مهاجرت ترکیه نیز این مسئولیت را بر عهدهی کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگان قرار میدهد و هیچگونه راهکارِ مطلوب و مشخصی را در جهت برونرفت از شرایط بحرانی کنونی به ما ارائه نمیدهد.
بنابراین، با توجه به توضیحات فوق و با استناد به کنوانسیون ۱۹۵۱ ژنو که ترکیه نیز به عنوان یکی از امضاء کنندگان این پیمان، حق پناهندگی، حفاظت و اقامت دائم در ترکیه را تنها برای پناهندگان اروپایی به رسمیت میشناسد و چنین حقی را برای پناهندگان غیر اروپایی قائل نیست، از حضرتعالی تقاضا داریم تا در این زمینه دستورات و اقدامات لازم در جهت خروج فوری ما روزنامهنگاران و خبرنگاران ایرانیِ در خطر را از کشور ترکیه مبذول فرموده و با استفاده از تمامی ابزار و راهکارهای موجود، پروسهی اسکان مجدد در کشوری اَمن را برای امضاء کنندگان این نامه تسهیل بفرمایید.
امضاء کنندگان:
– علی اصغر (کوروش) زمانی
– مسعود اخترانی تهرانی
– علی میرحیدری
– سیروان منصوری
– کامران چاهتال
ارسال رونوشت به:
مدیریت کل سازمان مهاجرت ترکیه
سازمان گزارشگران بدون مرز RSF
سندیکای روزنامهنگاران ترکیه TGS
کمیتهی حفاظت از روزنامهنگاران CPJ
فدراسیون بینالمللی روزنامهنگاران IFJ
کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل UNHCR
************************************
September 2022
To: The Honorable Rajab Tayeb Erdogan, President of the Republic of Turkey
From: A number of endangered Iranian reporters and journalists residing in Turkey
Subject: Report of status and request to facilitate relocation to a third country
We, a number of Iranian refugee reporters and journalists in Turkey, would like to remind you that according to the Convention on the Status of Refugees, adopted July 28, 1951 in Geneva by the United Nations, which is emphasized and implemented by the signatories of the treaty, this decree clearly states that all human beings must enjoy human rights and fundamental freedoms, completely equality and without discrimination.
Therefore, given the failure to observe justice from the international community, we are sending this letter to you to protect our most basic human right, which is the right to life.
We are a group of Iranian refugee reporters and journalists and journalists in Turkey who, due to our legitimate political and confessional stances, have not been able to continue our professional activities in our country of origin and have had to leave our homeland.
Therefore, we would like to inform the Honorable President of the Republic of Turkey that all of us the signatories of this letter have been in Turkey for more than six years without being assigned to a third country. In the meantime, we have been pursuing our situation with many organizations catering to refugees, including the UN High Commissioner for Refugees, but unfortunately have not achieved any tangible results and have not received a specific response for years.
In recent years, the rulers of the Islamic Republic and its security services, with the increasing threats and pressures that it has inflicted on us and our families in Iran, intended to keep us in any way possible from continuing our legal and professional activities in the field of reporting and journalism. This approach included summoning and interrogating families – sending threatening messages to us, and in some cases plotting our abduction.
As you are aware, in recent years, dozens of reports from Turkish official media have been published about the Islamic Republic of Iran’s terrorist operations on Turkish soil, including the assassination and abduction of Iranians, of which most of them are journalists. Some of the Islamic Republic’s intelligence operatives and their operations have been identified and detained with the vigilance of your country’s security-intelligence services.
Accordingly, we, the signatories of this letter, while confirming the existence of potential and imminent threats to our lives, and being exposed to intimidation and terror due to continuous threats by the Islamic Republic’s security agents on Turkish soil; We call for pursuing and accelerating the process of investigating our asylum cases within the framework of the administrative and legal structure of Turkey.
It should be noted that each of the signatories of this letter, after repeatedly calling and corresponding with the office of the United Nations High Commissioner for Refugees in Turkey, concluded that Turkish government is the only authority that has the sufficient means to ensure our security and take action with regard to our critical situation. At the same time, the Turkish Immigration Agency also delegates this responsibility to the UN High Commissioner for Refugees and does not provide us with any desirable solutions to resolve our critical conditions.
Therefore, according to the above explanations and with reference to the Geneva Conventions, which Turkey as one of the signatories of the treaty recognizes the right to asylum, protection and permanent residence in Turkey only for European refugees and does not give such a right to non-European refugees, we beseech you to please take the necessary measures to facilitate the urgent departure of us Iranian reporters and journalists from Turkey and employ all the existing tools and solutions at your disposal for our resettlement in a third country.
Signatories:
– Aliasghar (Kourosh) Zamani
– Masoud Akhtarani Tehrani
– Ali Mirheydari
– Sirwan Mansouri
– Kamran Chahtal
Send a copy to:
– General management of the Turkish Immigration Organization
– United Nations High Commissioner for Refugees (UNHCR)
– International Federation of Journalists (IFJ)
– Committee to Protect Journalists (CPJ)
– Turkish Journalists Syndicate (TGS)
– Reporters Without Borders (RSF)