ضمن قدردانی و سپاس از همه عزيزان، مجموعه زير به عنوان چکيده‌ای واقعی از اظهارنظرات متفاوت که بازتاب دهنده غالب نظرات می باشد را جهت اطلاع در اختيار می گذارم. تناوب دريافت اظهارنظرات دليل اصلی در تاخير انتشار اين مجموعه می باشد و از اين بابت از همه عزيزانی که مهلت زمانی معينی را رعايت کرده‌بودند، صميمانه پوزش می طلبم.
اسفنديار جاويد
در مورد شرکت در گردهمایی های عمومی در خارج کشور
با شروع و اوج گرفتن جنبش پرتوان زن، زندگی، آزادی که با قتل حکومتی ژینا (مهسا) امینی، توسط حکومت اسلامی، آتش خشم مردمان ایران را از زیر خاکستر سرکوب های پیشین، بویژه خیزش های ۱۳۹۶و ۱۳۹۸ به در آورد و مجددا شعله ور نمود که لهیب آن حتی بسیار فراتر از مرزهای جغرافیایی ایران رفت و به تبع آن نیز هموطنانمان در خارج از کشور به صورت تجمعات چند ده هزار نفری در حمایت از آن به میدان آمدند و تا کنون اجتماعات و گرد همایی های کم نظیر و قابل تحسین حدود پنجاه تا صد هزار نفری را در شهر های تورنتو، برلین، استراسبورگ و بروکسل، برگزار کرده اند و بدنبال اینکه برخا تنگ نظری‌ها، سوءاستفاده‌ها و انحصار طلبی هایی در برگزاری و انجام این گردهمایی‌ها صورت گرفت، نظرات متفاوتی در مورد شرکت یا عدم شرکت و یا چگونگی این شرکت در بین شرکت کنندگان، شکل گرفت که متعاقب آن، من بنا داشتم تا با تنی چند از فعالین سیاسی، در رابطه با گردهمایی های اخیر در خارج کشور، منجمله گردهمایی بیستم فوریه در بروکسل، پرسش هایی را مطرح کنم. بویژه مایل بودم که با آنها در همان فضای پرشور گردهمایی این پرسش و پاسخ صورت گیرد، تنی چند از این عزیزان به در خواست من پاسخ مثبت دادند اما در آنروز و با آن جمعیت چندین هزار نفری، موفق به انجام اینکار نشدم که در ادامه آن، این پرسش ها را بصورت کتبی برای این عزیزان فرستادم و از آنها خواستم که بدانها پاسخ بدهند.
متن پرسشنامه به صورت زير بود :
“”” خانم / آقای …
۱- شما ضمن معرفی خودتان، لطفا بفرمائید که از کدام کشور به این گردهمایی آمده اید و هدفتان از شرکت در این گردهمایی چیست؟
۲- برخی معتقدند که با شرکت در اینگونه تجمعات، ما سربازِ پیاده نظام دیگران میشویم و این حرکت و یا حرکتها ی مشابه آن، به نفع دیگری تمام میشود، خواستم نظر شما در این باره بدانم.
۳- آيا (در صورت شرکت با صف مستقل)، باعث ایجاد دو دستگی و انشقاق در حرکت بزرگ مردم نمیشوید؟
باسپاس که وقتتان را به من دادید. “””
غالب کسانی که بدانها مراجعه شده بود، با استقبال از اين کار به سئوالات پاسخ دادند. ضمن قدردانی و سپاس از همه عزيزان، مجموعه زير به عنوان چکيده‌ای واقعی از اظهارنظرات متفاوت که بازتاب دهنده غالب نظرات می باشد را جهت اطلاع در اختيار می گذارم. تناوب دريافت اظهارنظرات دليل اصلی در تاخير انتشار اين مجموعه می باشد و از اين بابت از همه عزيزانی که مهلت زمانی معينی را رعايت کرده‌بودند، صميمانه پوزش می طلبم.
لازم به ذکر است که با توجه باینکه پاسخ های دریافت شده تقریبا همسو هستند – که البته من نیز با انها همسو میباشم – لذا از صاحبان نظر و دیدگاه های دیگر در اینمورد، صمیمانه تقاضا دارم که در صورت تمایل، پاسخ های کتبی خویش را به آدرس الکترونيکی زیر ارسال نمایند. به مرور، نظرات دريافتی به مجموعه زير اضافه خواهند شد. پیشاپیش از همکاری همه آنها سپاسگزارم.
چکيده‌ای از يک همه‌پرسی در رابطه با شرکت در گردهمایی های عمومی در خارج کشور:
آ.آ
۱- من آرش آذرخش عضو شورای آزادیخواهان سوسیالیست هستم و از کشور هلند به تظاهرات بروکسل آمده ام ، هدفم از حضور در این تظاهرات تلاش جهت قرار دادن سپاه پاسداران انقلاب اسلامی( به عنوان یکی از زیانبارترین ریشه های سرکوب و فساد ) در لیست گروه های تروریستی اتحادیه اروپا میباشد.
۲- حضور ما در این گونه تظاهرات ها باعث میشود تا ما به عنوان نیروهای دموکراسی خواه و برابری طلب میدان را از دست نیروهای انحصارطلب باگرایش های استبدادی، شبه فاشیستی و انحصار طلب گرفته و در جهت اصلی آن یعنی حمایت از انقلاب جاری در ایران ( انقلاب زن، زندگی، آزادی) استفاده بهینه نماییم.
۳- حضور در تظاهرات و طرح شعارهای مردمی و حمل نمادها و پلاکاردهایی که بیانگر درد و رنج مردم ایران است عملا بخش وسیعی از تظاهر کنندگان و اذهان عمومی در کشورهای اروپایی و …را متوجه پیام واقعی انقلاب مردم ایران خواهد کرد. در همین رابطه ما شدیدا از سر دادن شعار های تفرقه افکنانه اجتناب کرده و از طریق افشاء عملی عملکردهای انحصار طلبانه، پوپولیستی و شبه فاشیستی نیروها و افراد انحصار طلب و مستبد، قضاوت را به خود تظاهر کنندگان واگذار میکنیم تا خودشان سره را از ناسره تشخیص داده و راه های واقعی و درست تحقق اهداف آزادیخواهانه و برابری طلبانه مردم ایران را به درستی تشخیص دهند.
* باسپاس که وقتان را به من دادید.
** خواهش میکنم.
—–
ر.آ
با درود
۱- من رضا آزموده فعال سیاسی چپ هستم و از کشور هلند بمنظور حمایت از قرار دادن سپاه پاسداران در لیست تروریستی اتحادیه اروپا در تجمع بروکسل شرکت کردم.
۲- شکی نیست که دربرگزاری چنین تجمعاتی، برگزار کنندگان سعی میکنند گرایشی عمل کنند و اشخاص و گرایش مشخصی را به نمایش بگذارند و متاسفانه این یک حقیقت تلخ میباشد، ولی راه حل این نیست که ما در این تجمعات شرکت نکنیم به این دلیل که سرباز پیاده آنها میشویم، بلکه بنظرم باید با حفظ صف مستقل خودمان در این تجمعات عمومی شرکت کرد و با شعارهای رادیکال خودمان، پرچم خودمان و پلاکاردها و بنرهایی که حکایت از افشاء این راه حلهای امپریالیستی دارد و مطالبات خودمان از جمله اینکه حقوق گرایشات مختلف سیاسی در این تجمعات را رعایت کنید را مطرح کنیم، یعنی اجازه ندهیم پودیوم فقط دست یک گرایش و اشخاص مشخصی باشد. اگر شعار اتحاد میدهند ! باید حقوق دیگران را هم رعایت کنند و با توافق همه گرایشات برنامه سازمان داده و اجراء نمایند و نباید گرایشی عمل کنند و متاسفانه در بروکسل به شدت گرایشی عمل کردند و من شخصا آنها را افشاء کردم و باز هم اگر این انحصار طلبی ها تکرار شود افشاء میکنم، در اینصورت ما سرباز پیاده هیچ نیروئی نمیشویم.
۳- بنظرم داشتن صف مستقل نه تنها تفرقه ایجاد نمیکند، بلکه زمینه های پذیرش یکدیگر در یک جامعه دمکراتیک را آماده میکند، ما باید بپذیریم که متفاوت فکر و متفاوت عمل میکنیم و مطالبات متفاوتی داریم، اما همه ما در مقابل رژیم جمهوری اسلامی متحدانه عمل میکنیم. زیبایی اتحاد عمل به رنگارنگی و تنوع نیروها است و نه یک رنگ بودن و یک شکل عمل کردند. حقوق و آزادیهای همه گرایشات را باید بپذیریم و برسمیت بشناسیم.
—–
ن.ج
۱- من ناهید جعفرپور هستم عضو سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران و همزمان عضو همبستگی برای آزادی و برابری در ایران
من از کشور آلمان شهر ماینس در آکسیون بروکسل شرکت کرده ام، هدفم از شرکت در این گردهمایی رساندن صدای مردم ایران به گوش پارلمان اروپا و درخواست قرار دادن سپاه پاسداران در لیست تروریستی اتحادیه اروپا است.
۲- البته متاسفانه روزبروز تلاش می شود از سوی مرکزگرایان تا آکسیون های خارج از کشور از تنوع سیاسی و رنگارنگی جامعه ایران فاصله بگیرد و تک صدایی بشود، اما با این وجود من به قدرت مبارزه زنان و مردان در صحنه مبارزه چه در ایران و چه در خارج از کشور اعتقاد دارم و باور دارم نسلی که امروز در ایران جان برکف مبارزه می کند نقطه قوتش حفظ رنگین کمان سیاسی است، در آکسیون بروکسل هم بخوبی شعار های تظاهرکنندگان و تراکت ها و تصویر ها و پرچم های متنوعی که حمل می کردند علیرغم نبودن تصویر رنگین کمان سیاسی بر روی صحنه برگزارکنندگان اما بیانگر این بود که تنوع سیاسی در بین تظاهرکنندگان قوی است لذا من فکر نمیکنم ما با شرکت خود در این آکسیون ها سیاهی لشگر بوده باشیم.
۳- اگر توجه کرده باشید در کل راهپیمایی بروکسل دیدیم که احزاب و جریانات سیاسی در صف مستقل بنرها و پرچم های خود را حمل می کردند و “همبستگی برای آزادی و برابری در ایران ” هم با تنوع سیاسی درونش پرچم های ملیت های کرد و عرب و بلوچ وووو را همینطور و اتفاقا هیچ برخوردی بین تظاهرکنندگان گوناگون به وجود نیامد البته در کل آکسیون عده ای اوباش وابسته به سلطنت طلب ها قصد داشتند راهپیمایی را دچار اشکال کنند اما تظاهرکنندگان به این شانتاژ ها توجهی نداشتند، ضمنا باید دقت داشت که حمل پرچم ایران از سوی بسیاری از ایرانیان در آکسیون ها دلیل تمایل سیاسی آنها به مرکزگرایان نیست بلکه بسیاری این پرچم را بعنوان نماد ملی خود می شناسند. البته رسانه های تصویری مانند تلویزیون من و تو و ایران اینترنشنال این تصور را می خواهند در ایران حقنه کنند که گویا وجود این پرچم ها تمایل به گروه خاصی است اما چنین نیست.
ما در منطقه ماینس و ویسبادن و فرانکفورت و گیسن از آغاز تا کنون مرتبا هر هفته آکسیون دفاع از مبارزات مردم ایران داشته و خواهیم داشت من فکر می کنم که نباید کف خیابان را خالی کرد و ما با صدای بلند میبایست صدای مبارزان ایران باشیم .
—–
م.ح
۱. ملیحه حیاتی هستم، از هلند آمده ام، زندانی سیاسی دهه شصت و فعال سیاسی هستم و با هدف قرار دادن سپاه در لیست تروریست ها و عملی کردن آن به این جمع پیوستم.
۲. البته نظرات متفاوت است، اما این سوال را از دو جنبه می شود بررسی کرد.
الف) شرکت کنندگان
همه ی ما برای نشان دادن همگرایی و هدف مشترک که همانا سرنگونی جمهوری اسلامی حاکم بر ایران است، در اینجا جمع شده ایم، با خواسته ای مشخص در جهت این هدف غایی که همان تروریستی خواندن سپاه پاسداران و عملی کردن این خواسته است.
ب) از زاویه ی برگزار کنندگان
در اینمورد بایستی بگویم که آنها شفاف برخورد نکردند در اکسیونهای اعتراضی برلین، بروکسل، استراسبورگ و مجدد بروکسل می بینیم که کم کم از آنچه بعنوان موضوع اکسیون اعلام می کنند، فاصله می گیرند. در همین اکسیون بوضوح می بینیم که ائتلاف جدید اعلام شده، تبلیغ می شود و سخنرانان و خصوصا از قبل و اینکه پیام بوش در این گردهمایی قرار است که خوانده شود، اصلا اعلام نمی شود که بهر روی این نوعی سو استفاده از همگرایی و پاسخ مثبت مردم به فراخوان‌هاست و دقیقا به همین دلیل حس سرباز پیاده به گروهی از شرکت کنندگان دست می‌دهد، اگر برگزار کنندگان به این روش‌ها متوسل شوند خیلی طبیعی خواهد بود که میزان شرکت کنندگان کاهش پیدا خواهد کرد.
۳. صف مستقل، احزاب متفاوت، نظرات مختلف از خصوصیات یک جنبش و انقلاب دموکراتیک است که نباید از آن بهراسیم، انقلاب پیش رو در ایران مطمئنا از چنین خصوصیتی برخوردار خواهد بود چرا که مردم بیش از چهار دهه با خودکامگی جنگیده اند و کلا در تاریخ ایران روی تنوع را به چشم ندیده اند و اینبار بدنبال آن هستند بدلیل آگاهی بیشتر و تماس تنگاتنگ با دنیای پیرامون به یمن فضاهای مجازی. هدف مشترک به معنی تک روی و تک حزبی بودن نیست، بلکه به معنی همگرایی تا رسیدن به هدف ضمن حفظ عقاید خود است، برای پیروزی این انقلاب ما به همه ی نظرات نیاز داریم و مطمئنا هر کس از این فرمول دموکراتیک تبعیت نکند نمی تواند به رهبری و یا هدایت این انقلاب دل ببندد.
—–
م.ن
۱- من مجید ناصری، فعال سیاسی، از اعضای شورای آزادیخواهان سوسیالیست هستم، همراه با 150 نفر از دوستان دیگر از کشور هلند به بروکسل آمدم. هدفم هم این بود که به همراه هزاران ایرانی شعار و خواست قرار دادن ” سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ” را که بیش از 40 سال است مردم ایران را در داخل و خارج از کشور ترور می کند، به گوش مردم و شورای وزیران اتحادیه اروپا برسانیم. ما کیلومتر ها راهپیمایی کردیم، شعار محوری و عمده این راهپیمایی هم ” پاسداران انقلاب اسلامی تروریست هستند و آنها را در لیست تروریست ها قرار دهید ” بود. این شعار توسط سخنرانان در پودیوم نیز تکرار شد. لذا هدف ما در این آکسیون برآورده شد.
۲- موقعی که یک فراخوان “عمومی” با یک خواسته و شعار مشخص که مورد پذیرش اکثریت مردم ایران است داده می شود، این نیروی شرکت کننده است که نقش ایفا می کند و خودش را تثبیت می کند. نه آنانی که آن فراخوان را داده اند. در آکسیون بروکسل ما سرباز پیاده نظام مردم تحت ستم ایران بودیم، پیاده نظام خواست خودمان بودیم و نه جریان دیگری. هر کسی هم که بخواهد از این تلاش های جمعی به نفع خود استفاده کند، به سرعت رسوا می شود. استفاده از این تلاش جمعی برای برخورداری فردی و یا گروهی، به منزله دزدی و استثمار دسترنج جمعی است و امری زشت و نفرت انگیز است. مردم آگاه ایران بیش از ۴۳ سال است که با این روش ها آشنا هستند و دزدان و استثمارگران و فرصت طلبان را تشخیص می دهند.
بر عکس آن زمانی که یک فراخوانی داده می شود و مخاطبان مشخصی را مورد خطاب قرار می دهد هر کسی خارج از مخاطبان در آن شرکت کند سرباز پیاده نظام آنها می شود. به عنوان مثال فراخوان سلطنت طلبان برای جمع شدن جلوی پارلمان اروپا در بروکسل با هدف حمایت از رضا پهلوی.
۳- جامعه ایران مملو از تنوعات اتنیکی، اعتقادی، فرهنگی، سیاسی می باشد که امروز با همه این تنوعاتشان خواست محوری شان سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی است و داشتن کشوری آزاد، دموکراتیک و عدالت محور است. آن چه که موجب انشقاق و دو دستگی می شود خواسته های و شعار های متفاوت است و نه صف های مستقل. این رنگ ها در جامعه ایران هستند، واقعیت جامعه ایران هستند، چه بپذیریم و چه نپذیریم ،آنانی که این تنوعات را نمی پذیرند، خواهان این هستند که نوع خودشان را به دیگران تحمیل کنند.
—–
م.
سلام
در پاسخ به سئوالات طرح شده:
۱-مسعود هستم۶۲ ساله از زمان انقلاب در ارتباط با سچفخا، اقلیت وشورایعالی بوده ام واکنون منفرد.هدفم از شرکت در تظاهرات بروکسل تحقق خواست لیست گذرای سپاه بود.
۲-ائتلاف موجود یکدست نیست. بنظرم شرکت ما بعنوان فعالین چپ (اگر مثل اینبار موضوع فراخوان مناسب باشد) موجب تقویت جناح رادیکال خواهد شد.عدم شرکت را معادل واگذاری میدان به سلطنت طلبان میدانم.
۳-همینطور که این تظاهرات نشان داد هر کس می‌تواند با دسته و پرچم خود دریک جمع عمومی و نا همگن حتی متضاد شرکت کند برای یک خواست مشترک.(اینجا تروریست بودن سپاه) خواست مشترک است اما صف و پرچم جدا.
هم اتحاد هم مرزبندی.
—–
خ.
خالد هانوفر
خلاصه نظرم اینست که ما تا جایی که امکان داشته باشه و فراخوان از طرف جمع به ظاهر بی طرفی باشه بهتره در چند تمرکز حدودا دویست تا سیصد نفره با بلندگو و شعار ها و پرچم و پلاکاردهای خودمون شرکت داشته باشیم و تلاش کنیم روی سن هم امکان سخنرانی داشته باشیم. نباید میدان را برای راست ها خالی کرد. شرکت در تجمع بروکسل با وجود اشکالاتش بازهم مفیدتر
بود و کسانی مثل بشیرتاش وصفایی که ناراحت بودند خود نشانه این بود تیرشان به سنگ خورده.
—–
ح.
سلام و درود
پاسخ سوال اول:
من یکی از اعضای حزب دموکرات کردستان ایران هستم که از کشور فرانسه برای شرکت در این مراسم شرکت کرده ام. هدف من در راستای سیاست و برنامه حزب می باشد که به عنوان یکی از قربانیان سیاست های سرکوب نظام ولایی توسط سپاه پاسداران انقلاب اسلامی خواهان محکوم کردن این نهاد تروریستی از سوی شورای روابط خارجی اتحادیه ارو پا هستم.
پاسخ سوال ۲:
من در راستای سیاست کلی حزب عمل می کنم. اگر سوژه مناسب و در راستای اهداف و برنامه سیاسی و مبارزاتی ما برای مخالفت با جمهوری اسلامی و آزادی باشد. کمکی باشد برای سرنگونی جمهوری اسلامی با سمبل ها، شعارها، مطالبات و خواست های مشترک جنبش سراسری ایران شرکت می کنم.
پاسخ سوال ۳:
با خواست مشخص و مطالبات عمومی که حزب من بیش از چهار دهه از روی کار آمدن حکومت اسلامی در ایران در راه تحقق ازادی،دموکراسی و جنبش ملی -دموکراتیک در ایران مبارزه می کند. جبهه ،هم پیمان و همراهان خود را دارد که نه تنها باعث اختلاف نمی گردد بلکه صف دوستان و متحدان ما را در یک بلوک مشخص با مطالبات تاریخی که از لحاظ افقی و عمودی در داخل و خارج می تواند گسترش و عمق پیدا کند مشخص و معرفی می کند. موفق باشید.
