پیام های تسلیت تشکل های کارگری در پی جان باختن کارگران معدن

کار درمعادن زغال سنگ، از خطر ناک ترین مشاغل است و حسن اجرای مقررات ایمنی،بهداشت و محیط‌زیست  در معادن در درجه اول اهمیت قرار دارد.  با بروز این فاجعه، احتمال جدی و معمول عدم رعایت مقررات کامل ایمنی در این معدن  وجود دارد که با گزارش مستقل بازرسان وزارت کار،ابعاد آن می تواند روشن شود.

اتحاد سراسری بازنشستگان ایران: کشته شدن شش معدنچی شریف معدن طزره را به طبقه کارگر و خانواده های آنان تسلیت می گوییم

درکمال تأسف مطلع شدیم که انفجار در معدن «طزره» دامغان موجب کشته شدن  ۶ کارگر شریف معدنچی در عمق ۷۰۰ متری اعماق زمین در تونل استخراج  ذغال سنگ شد.

طبق خبرها این انفجار عصر دیروز (یکشنبه، ۱۲ شهریور) در معدن رزمجای غربی طزره دامغان، باعث محبوس شدن ۶ کارگر این معدن شد که نهایتا منجربه کشته شدن این کارگران شریف شد.انفجار در معدن ذغال سنگ البرز شرقی طزره دامغان ساعت ۱۹ روز گذشته براثر تجمع گاز رخ داد.

اتحاد سراسری بازنشستگان ایران ، این فاجعه را به بازماندگان و طبقه کارگر و زحمتکشان  شریف ایران تسلیت می گوید.

طبق اظهارات مسؤلان وزارت کار ، بالغ بر ۱۳۰۰۰ حادثه وسانحه در زمان اشتغال کارگران  درسال گذشته رخ داده است  که به مرگ  ۷۰۰ تا ۸۰۰ کارگر و ناقص و معلولیت هزاران نفر دیگر منجر شده است . این آمار نشانه بی توجهی  دستگاه های اجرایی و نظارتی وزارت کار  در الزام کارفرما ها به رفع  قصور و  کوتاهی کارفرما  در تامین تجهیزات ایمنی کار است. مردم ایران بسادگی از کنار این حوادث مرگبار و  تکان دهنده نمی گذرند.

درست است که مسؤلیت اصلی  کشته شدن،این ۶ کارگر دردرجه اول به عهده کارفرمای معدن طزره است اما واحد های بازرسی و  نظارتی وزارت کار  نیز که مسؤولیت نظارت برحسن اجرای مقررات و الزامات سلامتی ، ایمنی و محیط زیست ( HSE)   توسط کارفرمایان را بعهده دارند نیز مسؤل تعیین قصورات کارفرما در این فاجعهاند .وزارت کار باید به کارگران و خانواده های آنها گزارش دهد که بودجه های هنگفت نظارت و بازرسی این وزارت خانه چه فایده و اثربخشی داشته اند. وزارت کار باید توضیح دهد که مسؤل مرگ این  کارگران شریف کیست و میزان قصور و کوتاهی کارفرما در این فاجعه چه مقدار بوده است که  می توانست مانع کشته شدن این  کارگران شود.گزارش وضعیت رعایت مقررات ایمنی و بهداشت و محیط زیست این معدن می تواند روشنگر ابعاد این فاجعه باشد.

کار درمعادن زغال سنگ، از خطر ناک ترین مشاغل است و حسن اجرای مقررات ایمنی،بهداشت و محیط‌زیست  در معادن در درجه اول اهمیت قرار دارد.  با بروز این فاجعه، احتمال جدی و معمول عدم رعایت مقررات کامل ایمنی در این معدن  وجود دارد که با گزارش مستقل بازرسان وزارت کار،ابعاد آن می تواند روشن شود.

پیام همدردی سندیکای کارگران نیشکر هفت به خانواده و بازماندگان این فاجعه بزرگ

در روز یکشنبه ۱۲ شهریور ماه ۱۴۰۲، در انفجار معدن ذغال سنگ البرز شرقی دامغان بر اثر تجمع گاز رخ داده بود ۶ معدنچی در عمق ۷۰۰ متری زمین به قتل رسیدند.
بر اساس آمار پزشکی قانونی در ایران در سال گذشته ۱۹۰۰ کارگر در محیط کار جان باخته اند.
هر چند این گونه آمار ها قابل  اعتمادی  نیستند ،اما همین مقدار خود نشان می دهد که محیط نا امن محل کار، به قتلگاه  کارگران تبدیل شده است.
آمار ذکر شده تنها  از کشته شدند کارگرانی می گوید که سالانه در محیط کار به قتل می رسند. در این گونه آمار ها،  آمار خودکشی کارگران و هزاران هزار کارگر که در محیط کار به انواع مریضی ها مبتلا می شوند و یا در جریان کار و رفت و آمد به محیط کار دچار نقص عضو می شوند، اطلاعات رسمی انتشار نمی یابد.
اما  آنچه که در ایران تحت عنوان حوادث کار مطرح می شود، یک نوع خوش خدمتی مدافعان نظام استثمار گر سرمایه داری نسبت به صاحبان پول و ثروت و قدرت در ایران است.
وقتی حوادث کار معنی پیدا می کند که در محیط کار تمامی مسائل و وسایل ایمنی برای حفط جان و سلامت کارگران وجود داشته باشد. اما با بر رسی آمار ها و نگاهی به مراکز کار تولید مشخص است که آنچه در ایران تحت عنوان ” حوادث کار” مطرح می شود  دروغ آشکاری پبش نیست.
وقتی آمار رسمی را  نگاه می کند، بیشتر به قتل عام کارگران شبیه است تا حوادث محیط کار.
سرمایه داران  برای داشتن سود های نجومی بیشتر، جان کارگران را به مخاطره می اندازند و حاضر نیستند  در مراکز کار و تولید، امکانات، تجهیزات و وسایل امنیتی محل کار را فراهم کنند.

سندیکای کارگران نیشکر هفت از این طریق  به بازماندگان خانواده این عزیزان تسلیت می گوید.
نباید فراموش کرد که  صاحبان ثروت، پول و قدرت در ایران عامل قتل  عام کارگران هستند و تحت عنوان حوادث کار،نباید ما  نسبت به اینگونه جنایت ها بی تفاوت باشیم. باید کار فرمایان و صاحبان سرمایه به دلیل قتل عام کارگران محاکمه شوند و همزمان خواستار  محیط کاملا  امن، همراه با تجهیزات مدرن و استاندار جهانی در محیط کار باشیم تا از قتل عام  بیشتر  کارگران جلوگیری شود.
یاد کارگران به قتل رسیده را  گرامی می داریم.

^{برگرفته از : اخبار روز}

*

^زمانه: هنوز علت دقیق حادثه انفجار معدن طرزه دامغان مشخص نیست اما گفته می‌شود که دلیل آن «تجمع گاز» بوده است. این معدن پیش از این نیز شاهد حوادث مشابهی بوده و نظارت بر آن نیز بسیار کم بوده است.

سرانجام پس از چند ساعت تأیید و تکذیب، رسانه‌های ایران خبر کشته‌شدن شش کارگر محبوس بر اثر انفجار معدن طرزه را منتشر کردند.

براساس این گزارش‌ها پنج نفر از کشته‌شدگان کارگران شاهرودی و یک نفر اهل دامغان است.

اسامی کارگران کشته‌شده در حادثه معدن طرزه عبارتند از: بهروز افروز، قربان‌علی کمال، حسین غزائیان، حمید ایزدی، ابوالفضل غنایی و محمد نعیمی‌صفت.

پیکر کارگران محبوس در معدن زغال‌سنگ طرزه با تلاش امدادگران از تونل خارج شد.

حادثه انفجار در تونل رزمجای غربی معدن زغال‌سنگ طرزه در شمال شرقی شهرستان دامغان، شب گذشته ۱۲ شهریورماه رخ داد.

عمق این تونل ۷۰۰ متر است و حادثه در عمق ۴۰۰ متری آن رخ داد.

ستاد مدیریت بحران استان سمنان اعلام کرد که هنوز علت دقیق ریزش معدن طرزه که منجر به کشته‌شدن کارگران شده، مشخص نشده است. اما گفته می‌شود که دلیل انفجار تجمع گاز بوده است.

همچنین روابط عمومی پزشکی قانونی استان سمنان گفته است که هنوز کالبد کارگران کشته‌شده برای تعیین دقیق علت مرگ و گزارش آن بررسی نشده است.

یک منبع کارگری به خبرگزاری کار ایران (ایلنا) گفته است که معدن زغال‌سنگ طرزه تحت نظارت معادن زغال‌سنگ شرکت البرز شرقی فعالیت بهره‌برداری دارد و در چند سالی که از فعالیت این معدن می‌گذرد، نظارت بر فعالیت آن «بسیار کم بوده و پیش از این حوادث مشابهی در این معدن رخ داده است».

شنبه ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۰ هم در تونل شماره ۴۲ معدن بزرگ طرزه، از معادن چهارگانه شرکت زغال سنگ البرز شرقی، در کارگاه استخراج ۱۳ پیشرو انفجار رخ داد، دو کارگر زیر آوار ماندند و پس از ۱۳۰ ساعت پیکر بی‌جان آن‌ها را بیرون کشیدند.

نظارت نداشتن وزارت کار بر ایمنی محیط کار کارگران، نبود تشکل‌های کارگری مستقل مدافع کارگران، و گسترش بیکاری، دست در دست هم شرایطی را ایجاد کرده که کارگران بیش از پیش قربانی حوادث کار می‌شوند و کارفرمایان و دولت تا کنون گام جدی برای تحقق ایمنی‌های اولیه محیط کار برای جلوگیری از مرگ کارگران برنداشته‌اند.

سازمان پزشکی قانونی ایران مرگ ۱۹۰۰ کارگر بر اثر حوادث کاری را در سال ۱۴۰۱ ثبت کرده است. اما وزارت کار تنها ۷۱۱ مورد مرگ ناشی از کار را تأیید می‌کند. اختلاف بیش از ۱۱۰۰ نفری آمارهای این دو نهاد حکومتی نشان می‌دهد که بخش زیادی از حوادث کاری مرگبار در کارگاه‌های خارج از شمول قانون کار، رخ می‌دهد که کارگران آن نه قرارداد کاری دارند و نه بیمه هستند.

احسان سهرابی، عضو پیشین کارگری شورای عالی حفاظت فنی ۱۳ تیرماه سال جاری ضمن رد پایین آمدن حوادث کار در ایران به خبرگزاری کار (ایلنا) گفت در کشور ما میزان حوادث کار و مرگ‌ومیر ناشی از آن، از استانداردهای جهانی و از داده‌های مشابه در کشورهای مترقی و صنعتی «بسیار بیشتر» است و گواه آن نیز «مرگ بیش از پنج کارگر در هر روز» است.

علی حسین رعیتی فرد، معاون روابط کار وزارت کار ۹ خردادماه سال جاری گفته بود: «نسبت به سال قبل ۱۳ تا ۱۴ درصد حوادث ناشی از کار کاهش پیدا کرده است.»