به یاد سیمین بهبهانی، غزلسرای آزاده کشورمان

در سال های پس از انقلاب نسبت به فعالیت نهادهای مدنی، به ویژه تشکل های زنان، حساسیت ویژه ای داشت و با تمام توش توان می کوشید یار آن ها و در کنارشان باشد. او همواره نسبت به اجحافات جمهوری اسلامی در زندان سکوت را می شکست و در دفاع از حقوق زندانیان هیچ خط قرمزی را رعایت نمی کرد

اطلاعيه کميته مرکزی سازمان اتحاد فدائيان خلق ايران :

به یاد سیمین بهبهانی، غزلسرای آزاده کشورمان!

سیمین بهبهانی غزلسرای بزرگ کشورمان در دقایق آغازین روز سه شنبه در سن ۸۷ سالگی چشم از جهان فرو بست.

سیمین بهبهانی در خانواده ای تحصیل کرده در تهران به دنیا آمد. از همان کودکی علاقمند به شعر بود و اولین اشعارش در روزنامه بهار به مدیریت ملک الشعرای بهار منتشر شد. پیش از انقلاب بهمن ۱۳۵۷، بیش از ۳۰۰ ترانه سرود و چندین مجموعه شعر منتشر نمود. “سه تار شکسته”، “جای پا”، “چلچراغ”، “مرمر” و “رستاخیز” از جمله مجموعه اشعاری هستند که پیش از انقلاب منتشر شدند. پس از انقلاب با کانون نویسندگان ایران فعالیت نمود و با همه توش و توان خود مسئولانه و پیوسته بر آزادی اندیشه و بیان بی‌ هیچ حصر و استثنا پای فشرد. “خطی ز سرعت و از آتش” و “یک دریچه آزادی” از جمله مجموعه اشعاری هستند که پس از انقلاب منتشر شده اند.

بانوی غزلسرای کشورمان در سال های پس از انقلاب نسبت به فعالیت نهادهای مدنی، به ویژه تشکل های زنان، حساسیت ویژه ای داشت و با تمام توش توان می کوشید یار آن ها و در کنارشان باشد. او همواره نسبت به اجحافات جمهوری اسلامی در زندان سکوت را می شکست و در دفاع از حقوق زندانیان هیچ خط قرمزی را رعایت نمی کرد. در ماجرای قتل های زنجیره ای و درست زمانی که گزمه های امنیتی مترصد فرصتی بودند تا نویسندگان آزاده کشورمان را شکار کرده به کام مرگ کشانند، او شجاعانه در همان زمان صدای اعتراض نویسندگان را به گوش جهانیان رساند و کوشید توطئه دستگاه ولایت را خنثی کند.

او یک میهن دوست آزاده بود و برای ساختن وطن چه زیبا سرود:

دوباره می سازمت وطن

اگرچه با خشت جان خویش

ستون به سقف تو می زنم

اگر چه با استخوان خویش

مجموعه خصوصیات و رفتار و اعمال او موجب شد که جمهوری اسلامی برای سیمین بهبهانی محدودیت های زیادی ایجاد کند. او چندین بار ممنوع الخروج شد و این ممنوعیت را برای آزار او در فرودگاه و هنگام خروج به او اعلام می نمودند.

سیمین بهبهانی انسانی توانا بود و در شعر و زندگی اش ارزش های ماندگاری آفرید، اما ویژگی  بزرگ خانم بهبهانی که هرگز فراموش نخواهد شد احترام بی شائبه او به ارزش های انسانی  بود که همواره کوشید با اشعار و گفتارش، منادی آن باشد،‌ با کردار و رفتارش، حس احترام به شان انسان، به ویژه  زن را که در جمهوری اسلامی به انسان درجه دو تنزل داده می شود، زنده نگهدارد و دیگران را نیز به احترام و تحسین به حریم و حرمت انسان وادار نماید.

کمیته مرکزی سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران در گذشت بانوی غزلسرای شعر فارسی را به همه شاعران، هنرمندان، نویسندگان و همه آنانی که دل در گرو آزادی و رهائی مردم ایران دارند، به کانون نویسندگان و خانواده بزرگوار او، تسلیت گفته یاد او را گرامی می دارد.

کمیته مرکزی سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران

  سه شنبه ۲٨ مرداد ۱٣۹٣ –  ۱۹ اوت ۲۰۱۴