ترا به خدا، عالیجناب قاضی باراک، چرا قبول کردی

ـ از این پس، پروفسور باراک یک “قاضیِ نماینده” و مبلغ و مدافع دولت اسرائیل است. چقدر عجیب است، چقدر نادرست، ناامیدکننده و شگفت انگیز است.

_{هاآرتس عربی، ٩ ژانویه ٢٠٢٤}

ب. ميخائيل

^{ترجمۀ حماد شیبانی}

ترا به خدا، عالیجناب قاضی باراک، چرا قبول کردی؟

بند عجیبی در اساسنامۀ دیوان بین المللی دادگستری در لاهه وجود دارد: کشورهای متهم به جنایات و اقدامات خلاف قوانین بین المللی حق دارند یک قاضی را برای پیوستن به هیئت قضات رسیدگی به پرونده منصوب کنند. دولت شاکی نیز همین حق را داراست.

نیازی نیست که یک حقوقدان برجسته باشید تا متوجۀ ناهماهنگی موجود در بند بالا بشوید: “قاضیِ نماینده”. این “قاضیِ نماینده” چه مفهومی دارد؟ در دنیای عدالت واقعی، چنین موجودی معنی ندارد. فقط “وکیلِ نماینده” وجود دارد. این مقام، همانطور که بدرستی  مرسوم و به رسمیت شناخته شده است، یک حق قضایی بنیادین است. “قاضی متهم” پدیدۀ شگفتی است. در واقع، نه تنها موجب شگفتی، بلکه اساساً پدیده ای است عجیب الخلقه.

 چگونه می توان به چنین قاضی اعتماد کرد؟ حتی اگر او به طور کامل از فولاد آبدیده ساخته شده باشد و خُلق و خوی قضایی او به اندازۀ چربی شمع حنوکا [عید روشنائی در دین یهود] خالص و طاهر باشد، برای چنین قاضی “پاک سرشتی” هم بسیار دشوار خواهد بود که مردم را متقاعد کند به این که فقط قانون را مدّ نظر قرار می دهد  و حتی یک ذره تعصب در کار این دست نشانده و گماشته وجود ندارد و جانب گمارنده را نخواهد گرفت.

قاضیِ “گماشته” تحقق کابوس هر سیستم دادرسی عادلانه و تحقق رؤیای نفرت انگیز و پست دشمنان عدالت واقعی  را امکان پذیر می کند.

با این حال، پروفسور “اهرون باراک”، رئیس سابق دیوانعالی کشور اسرائیل، موافقت کرده است که امریۀ نخست وزیر نتانیاهو را بپذیرد و نمایندۀ دولت اسرائیل (یعنی بی بی) در هیئت قضات دادگاه لاهه باشد. در حال حاضر، پروفسور باراک یک قاضیِ “گماشته” و مرجع اعزام کننده اش هم دولت حاضر اسرائیل است.

این کار چقدر عجیب و نادرست است، چقدر ناامیدکننده و تامل برانگیز است.

تردیدی نیست که قاضی باراک که قبلاً هم در رأس لیست تیم دفاعی دولت اسرائیل قرار گرفته است، این را می داند که ابداً به اعتبار مبارزات حقوق بشری و روش والای او در تفکیک قدرت و حراست از استقلال  قوۀ قضائیه به این دادگاه لاهه گسیل نشده است. او به آنجا فرستاده شده است به این امید که میهن پرستی نهادینۀ او بعنوان یک بازماندۀ هلوکاست، اینجا و آنجا به مثابۀ ابزاری در خدمت ماله کشی و توجیه جنگ و انکار شرایط دهشتناک غزه به کار آید، تا بتواند بر ادله و مستنداتی که بر پایۀ اقدامات جاری و واقعیتهای وحشتناک جاری در غزه؛ شامل ده ها، شاید صدها، سند از ارتکاب جنایات جنگی انجام شده توسط ارتش اسرائیل، در متن شکایت مطرح شده از جانب آفریقای جنوبی مطرح شده است، فائق آید و بهانه ها و دلائل سست بنیاد و پوشالی ارائه شده توسط نمایندگان دولت اسرائیل را تقویت کند (نگاه کنید به لفاظیهای بی ارزش افسر روابط عمومی و سخنگوی ارتش اسرائیل، سرتیپ حاگاری).

البته اصلاً قشنگ نیست که بگوییم باراک  نیز به خاطر مصائب دوران کودکی اش در جریان هولوکاست منصوب شده است. چقدر خجالت آوراست که  یکی دیگر از بازماندگان هولوکاست، را در چنین وضعی ببینیم.

در واقع، می توان گفت که اکنون  (البته نه با صراحت) مانند روزهائی که باراک در دیوانعالی دادگستری اسرائیل مقام عالی داشت، از او خواسته شده است مثل قضیۀ قانونی دانستن ساختن دیوار امنیتی موسوم به سپر محافظ  عمل کند –  یعنی همان سپر قوی، از نظر  دیوانعالی اسرائیل، که توانایی آن در حادثۀ هفتم اکتبر به شدت رنگ باخت.

طنز تلخ جاری در استدلالهای  اسرائیل را می گذاریم برای فرصتی دیگر. این بار به عالیجناب رئیس القضات و نمایندۀ حقوقی کشور چند توصیۀ عملی تقدیم می کنیم:

اگر می‌خواهید مأموران و همکاران خود را راضی کنید، باید به آنها توصیه  کنید در اولین جلسه درخواست کنند که تمام مراحل دادرسی تا  پایان جنگ به تعویق بیفتد. “الان وقتش نیست” مثل بقیۀ موارد این شعار شما خواهد بود.‎

به دقت در نظر بگیرید که چه کسی قرار است وجه الوکاله و هزینه های محتمل را پرداخت کند، اعم از دولت، نهنگها یا الیگارشهای ناشناس. ضمناً، جلو جلو درخواست پرداخت کنید. تحت هیچ شرایطی هم چکهای خانوادۀ سیاسی نتانیاهو یا وزارت دارایی اسرائیل  را نپذیرید.

سعی کنید بر اساس ادعای زوال عقل ـ موقت یا دائم ـ به سمت خط دفاعی حرکت کنید. نشانه های واضحی  در شما با توجه به سن و سالتان – 95 سال- از این بابت وجود دارد.

مهمتر از همه، مشتری خود را متقاعد کنید که به اتهامات خود اعتراف کند و فقط در مورد مجازات مذاکره کند. پس از 75 سال شاشیدن علنی به کلیۀ میثاقها و قوانین بین المللی، بالاخره زمان آن فرا رسیده است که یک مُشتِ انضباطی بخورید. البته این تنبیه  فقط روان ما را کمی آرامش می بخشد و خوی خشونت پسند همیشه در حال گسترش ما را کمی درمان می کند.‎

عالیجناب اصلاً  استعفا بدهید، دولت به جای شما، قاضی “سولبرگ” را به لاهه خواهد فرستاد. هم او برای این کار مناسب است وهم تو روح و وجدانت را  نجات داده ای.

هاآرتس عربی، 9 ژانویه 2024

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

ـ لینک مطلب برای دیدن متن اصلی مقاله به زبان عربی :

بالله عليك، يا حضرة القاضي براك، لماذا قَبِلْت؟ – هآرتس بالعربي – הארץ (haaretz.co.il)

ـ برای دیدن ترجمۀ دیگری در این زمینه:

https://www.facebook.com/photo/?fbid=706579668246092&set=a.335683818669014