پس از انشعاب “اقليت و اکثريت” در سازمان چریکهای فدائی خلق ایران، کاک ابو به صفوف نيروهای اقليت که در حال بازسازی و جمع آوری نيروهای خود بودند پيوست ودر سازماندهی نيروهای اقليت بويژه در منطقه مريوان و سنندج نقش ارزنده ای ايفا کرد و در موقعيتی که اقليت در دورانی کوتاه و با امکانات بسيار محدود پس از انشعاب، در کردستان به دست آورد، موثر بود. وی به تاريخ و ادبيات آشنائی کامل داشت. همراه با زبانی شيرين که خاص وی بود با استفاده از دريائی از اصطلاحات و کنايه ها، در عموم بحثها قانع کننده می نمود و اطرافيان را جذب اين شيوه گفتار و بيان میکرد.
اطلاعيه روابط عمومی سازمان اتحاد فدائيان خلق ايران :
ياد رفيق عبدالرضا کريمی (کاک ابو) گرامی خواهد ماند
با تالم و اندوه فراوان، باخبر شديم که ديروز قلب پر از مهر رفيق عبدالرضا کريمی، مشهور به “کاک ابو”، از تپش باز ماند.
خبر ناگوار و تکاندهنده از دست دادن يار قديمی، رزمنده راه آزادی و عدالت و چهره شناخته شده جنبش حق طلبانه در کردستان، ما را در ماتمی عميق فروبرده است.
رفيق عبدالرضا کريمی زاده منطقه کرمانشاهان پس از تحصيلات عالی، در شهر مريوان به تدريس پرداخت وی در همان دوران، سر پرشوری برای مبارزه با استبداد شاهی داشت.
شخصيت وی همراه با ايستادگی در دفاع از نظراتی که بدانها اعتقاد داشت وی را در زمره کسانی که اعتماد مردمی را جلب می کرد قرار داده بود. محبوبیت وی در بین دانشآموزان شهر خود، به وی این امکان را داده بود که به راحتی با جوانان به بحث و گفتگو بنشیند که نتيجه آن پيوستن بسياری از آنان به صفوف نيروهای چپ در طول و پس از انقلاب ضد سلطنتی بود. در قيام 57 فعالانه شرکت نمود و در هدايت وبسيج نيروهای آن منطقه نقش فعالی ايفا نمود. پس از پيروزی انقلاب و هجوم رژيم تازه به قدرت رسيده به کردستان، از نيروهای موثر و فعال در سازماندهی مقاومت مردمی شد. نقش وی در کنار و همراه رفيق فواد مصطفی سلطانی درسازماندهی کوچ مردم مريوان در اعتراض به تحريکات رژيم و مذاکره با چمران ، همواره در خاطره ها زنده است.
کاک ابو که مورد احترام و اعتماد توده های آن منطقه بود از بنيانگذاران اصلی دفتر سازمان چريکهای فدائی خلق ايران در مريوان بود و به عنوان نماينده سازمان مربوطه در مريوان در کارزارهای سياسی نقش ايفا می نمود
کاک ابو قدرتی چشمگیر در رابطه و تماس با تمامی اقشار مردمی داشت. نه تنها در ميان مردم مورد احترام و اعتماد بود بلکه با جوانان به سادگی و بسيار فروتنانه رابطه عميق برقرار می کرد . از موقعيت ويژه ای در ميان آنان برخوردار بود به گونه ای که تفاوت سنی معين با جوانان و دانش آموزان، مگر در موارد معدود و محدوی، حس نمیشد و از همين رو همدم و همراه بسياری از آنان در عرصههای گوناگون بود.
پس از انشعاب “اقليت و اکثريت” در سازمان چریکهای فدائی خلق ایران، کاک ابو به صفوف نيروهای اقليت که در حال بازسازی و جمع آوری نيروهای خود بودند پيوست ودر سازماندهی نيروهای اقليت بويژه در منطقه مريوان و سنندج نقش ارزنده ای ايفا کرد و در موقعيتی که اقليت در دورانی کوتاه و با امکانات بسيارمحدود پس از انشعاب، در کردستان به دست آورد موثر بود. وی به تاريخ و ادبيات آشنائی کامل داشت. همراه با زبانی شيرين که خاص وی بود با استفاده از دريائی از اصطلاحات و کنايه ها، در عموم بحثها قانع کننده می نمود و اطرافيان را جذب اين شيوه گفتار و بيان میکرد.
با اوجگيری مشکلات درونی اقليت و شرايط ويژه آن دوره، کاک ابو که سودای مداخله و تاثيرگذاری بيشتر در جنبش ملی – دمکراتيک را در سر داشت، به اميد بسط حوزه و گستره جنبش مقاومت خلق کرد در مناطق پيرامونی زادگاه خويش به صفوف حزب دمکرات کردستان ايران پيوست و از آن زمان تا آخرين لحظه حيات، از فعاليت در راه آرمانهای خود باز نماند
ما اين فقدان را به همه همرزمان وی در دوره های متفاوت در طيف جنبش فدائی ونيز به حزب دمکرات کردستان ايران صميمانه تسليت گفته و باهمه ياران، بستگان و نزديکان وی اظهار همدردی عميق داريم.
ياد و خاطره کاک ابو گرامی باد
روابط عمومی
سازمان اتحاد فدائيان خلق ايران
٢٦ بهمن ماه ١٣٩٥ – ١٤ فوريه ٢٠١٧