سالی که پایان قرنی کهنه را به آغاز قرنی نو پیوند میزند. قرنی به پایان می رسد. همچون قرنهای گذشته، اما آنچه از پس این گذر قرنها همیشه باقی مانده است مردمان خوب این سرزمین کهن هستند که با همه مصائبی که تحمل کرده‌اند، در آستانه بهار جامه کهنه از تن بدر می‌کنند و با جامه ای نو و لبی خندان و با ارزوهای بزرگ به استقبال آینده میروند. راهی دید و بازدیدهای نوروزی می شوند و به یکدیگر نوید «سالی به از این سال‌ها» می‌دهند.
پيام نوروزی سازمان اتحاد فدائيان خلق ايران به مناسبت فرارسيدن سال ١٤٠٠ :
بهاران خجسته باد
سالی نو از راه میرسد، سال ١٤٠٠. سالی که پایان قرنی کهنه را به آغاز قرنی نو پیوند میزند. قرنی به پایان می رسد. همچون قرنهای گذشته، اما آنچه از پس این گذر قرنها همیشه باقی مانده است مردمان خوب این سرزمین کهن هستند که با همه مصائبی که تحمل کرده‌اند، در آستانه بهار جامه کهنه از تن بدر می‌کنند و با جامه ای نو و لبی خندان و با ارزوهای بزرگ به استقبال آینده میروند. راهی دید و بازدیدهای نوروزی می شوند و به یکدیگر نوید «سالی به از این سال‌ها» می‌دهند.
جشن سال نو، نوروز، جشنی است کهن، بسیار کهن که مردمان فلات ایران، از هر ملیت و تباری، قرنها است که این روز را مبارک داشته و بهار طبیعت را از پس هر زمستانی جشن می‌گیرند. جشن نوروز یکی از ماندگارترین سنت‌های تاریخی قرون و اعصار است که با خود هم، پیوستگی تاریخی را به همراه دارد و هم نوید بخش آینده‌ای بهتر.
سنت بر آن است که سردی زمستان و زردی رخسار را به آتش بسپاریم، سرخی شعله هایش را به جان گیریم و با شادی به استقبال سال نو رویم. اما بوده‌اند سالهایی آنچنان آکنده از درد و آلام که لبخند شادی را بر لبان بسیاری کمرنگ کرده اند. امسال یکی از این سال‌ها است. اگر چه از زمان روی کار امدن حکومت اسلامی، هر سال بیش از سال قبل بر مردمان ایران زمین سخت گذشته است، ولی سال 1399 دو چندان دشوار و پر از رنج وآسیب بود. معضل ویروس کرونا به مشکلات عدیده مردم نیز افزوده شده است. چه بسیار خانواده هائی که امروز به سوگ عزیزان خود نشسته اند. این ویروس همه جهان را در بر گرفته است. اما در همه جا یکسان بیداد نمی‌کند. ویروس نه تنها بدلیل مدیران بیکفایت، بلکه بدلیل وجود نظامی که عقل و علم را نکوهش و نفی می‌کند وسیعا در ایران گسترش یافت. مرگ دهها هزار نفر و بخطر انداختن جان میلیونها تن و سپس ممنوع اعلام کردن استفاده از واکسن های «غربی» کرونا ، عمق فاجعه اعمال شده از طرف حاکمیتی است که جان انسانها را بی ارزش می‌شمارد. در حالی که مطالبه مردم ایران دسترسی رایگان به واکسن استاندارد و مورد تائید سازمان جهانی بهداشت برای عموم است.
همچون چهل سال گذشته می‌توان از دشواری‌ها و رنج‌هائی که مردمان از این حکومت اسلامی کشیده اند، بسیار گفت، چنانکه بسیار گفته‌ایم. از بیکفایتی‌ها و ندانم کاری‌هایشان، از فسادها و دزدی‌های کلان، از شقاوت‌ها و سرکوبگری‌ها، از زندان‌ها و بیدادگاه‌ها، از بی حقوقی و نابرابری‌های اجتماعی و چه بسیاری دیگر. در سال 1399 چیزی تغییر نکرد جز آنکه بر هر آنچه تا کنون گفته شده، باید افزود.
امسال نیز نوروز در بسیاری از خانه‌ها با سفره خالی سپری خواهد شد. بدون اغراق می توان گفت که بخش بزرگی از مردم ایران در زیر خط فقر زندگی می کنند. جمهوری اسلامی شکاف فقیر و غنی را هر چه بیشتر کرده است.
امیدواریم که در سال نو ، مبارزاتی که برای رهائی از چنگ استبداد و بی حقوقی و برای رسیدن به یک جامعه آزاد و عادلانه در جریان است، راه عبور از کشتار و زندان و فقر را هموارتر سازد، تا دور نباشد نوروزی که در آن نه از زندان بگوئیم و نه از استبداد، نه از فقر و گرسنگی بگوئیم و نه از نابرابری و تبعیض. تا باشد از مهر و دوستی و شادی بگوئیم و با چهره‌ای خندان فرارسیدن سال نو را تبریک گوئیم. باشد تا این سال پایانی سده 14، سالی باشد به از سالهای دگر.
سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران فرا رسیدن نوروز را با ارج گذاری به مبارزات آزاد زنان و آزاد مردان دلیری که برای رهائی از جور و ستم استبداد در تلاش‌اند، با احترام به خاطرۀ جانباختگان راه آزادی، دمکراسی و عدالت اجتماعی و با درود به زندانیان دلیری که نهال امید را با مقاومت خود در دل‌ها می‌نشانند، شادباش می‌گوید و برای همگان نوروزی خوش و نوبهاری خجسته آرزو می‌کند.
سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران
چهارشنبه ۲۷ اسفند ۱۳۹۹ – ١٧ مارس ٢٠٢١
